U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

George Foster (1913-1944)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Versie door Theo V (overleg | bijdragen) op 30 aug 2014 om 17:37
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
George Foster
George Foster 19041913.jpg
Persoonsinformatie
Volledige naam George Foster
Geboorteplaats Derby
Geboortedatum 19 april 1913
Overl.datum 24 september 1944
Partner(s) Kathleen Foster
Beroep(en) militair

George Foster was een Engelse luitenant die op bevrijdingsdag in het centrum van Deurne in of nabij de Kerkstraat sneuvelde door een hoofdschot.


George Foster was de tweede zoon van Philip en Elizabeth Foster uit Derby, een stad in de Engelse regio East Midlands. Hij was gehuwd met Kathleen, vader van een zoon Jeremy en woonde in Buxton een plaats in Derbyshire, Engeland.

Zijn tijdelijk graf was op de oostelijke hoek Kerkstraat-Molenlaan in de tuin van de familie Stevens. Het veldgraf werd geadopteerd en onderhouden door de bewoners van de Kerkstraat. Meer dan een half jaar later werd Lt. George Foster door de Britse autoriteiten herbegraven op het "British War Cemetery" in Venray.

Leden van de Bijzondere Vrijwillige Landstorm Deurne, Toon Hermans en Gerrit Nelemans, betrokken tijdens het bevrijdingsfeest in 1945 een erewacht bij dit graf als een "Eerbiedige Hulde van de Kerkstraat", zoals de tekst op het kruis luidde.

De "Green Howards" (Yorkshire Regiment), het onderdeel waartoe Foster behoorde, bevrijdde Deurne vanuit de Zeilberg. Zij trokken waarschijnlijk vanuit de Molenstraat via de Lindenlaan naar de Kerkstraat. Hier werd Foster door een Duitse scherpschutter door het hoofd geschoten. Hij lag midden op straat. Zijn mannen lagen in dekking en durfden niet verder op te trekken. Captain Ernie Campbell van een ander onderdeel trof hen in deze situatie aan. Om de mannen te tonen dat er geen gevaar meer te duchten was, ging hij recht op het dode lichaam van lt. Foster af, raapte Fosters geweer op en keerde terug naar de soldaten zonder dat er iets gebeurde. Hoe hij zich hierbij voelde, bracht hij als volgt onder woorden: " It was like walking to the gallows" ('Het was of ik naar de galg liep').

Zie ook de website Deurnese Oorlogsslachtoffers

Het veldgraf aan de Kerkstraat waar George Foster meer dan een half jaar begraven lag.