Bewerken van Heieindseweg
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 13: | Regel 13: | ||
Het [[Sint-Willibrordkapelletje aan de Heieindseweg|Willibrordkapelletje]] aan de Heieindseweg was een voortvloeisel van het twaalfde eeuwfeest van Sint-[[Willibrord]]us dat in 1939 landelijk werd gevierd. Het kapelletje werd in het eerste zondag van september 1941 ingezegend door [[Henricus Eduardus van Abeelen (1895-1975)|pastoor Van Abeelen]] en [[Antonius Johannes Munsters (1906-1993)|pater Munsters]] hield nog een korte toespraak. De plechtigheid werd gesloten met een [[Willibrorduslied]] dat door de schooljeugd van de Sint-Jozefparochie werd gezongen. Het Heieind was de bakermat van genoemde pater Munsters, een verzamelaar van veel archeologische voorwerpen en oprichter van het archeologiemuseum in Stein. | Het [[Sint-Willibrordkapelletje aan de Heieindseweg|Willibrordkapelletje]] aan de Heieindseweg was een voortvloeisel van het twaalfde eeuwfeest van Sint-[[Willibrord]]us dat in 1939 landelijk werd gevierd. Het kapelletje werd in het eerste zondag van september 1941 ingezegend door [[Henricus Eduardus van Abeelen (1895-1975)|pastoor Van Abeelen]] en [[Antonius Johannes Munsters (1906-1993)|pater Munsters]] hield nog een korte toespraak. De plechtigheid werd gesloten met een [[Willibrorduslied]] dat door de schooljeugd van de Sint-Jozefparochie werd gezongen. Het Heieind was de bakermat van genoemde pater Munsters, een verzamelaar van veel archeologische voorwerpen en oprichter van het archeologiemuseum in Stein. | ||
In de eerste helft van de 19e eeuw concentreerde de bewoning op het Heieind zich rond de plek waar nu het Willibrordkapelletje staat en rond het geboortehuis van pater Munsters. Behalve wat kleine boertjes woonden er peelwerkers die na hun zware werk in de [[Peel]] met de ontginning van een lapje heidegrond het hoofd boven water probeerden te houden | In de eerste helft van de 19e eeuw concentreerde de bewoning op het Heieind zich rond de plek waar nu het Willibrordkapelletje staat en rond het geboortehuis van pater Munsters. Behalve wat kleine boertjes woonden er peelwerkers die na hun zware werk in de [[Peel]] met de ontginning van een lapje heidegrond het hoofd boven water probeerden te houden. | ||
Huub en Trudy Haazen startten er in 1976 hun [[dierenpension Heidelust]]. | |||
In de [[Eerste Wereldoorlog]] woonde bij [[Peter Leonardus van Bree (1865-1954)|Peer van Bree]] op het Heieind jonge Belgische vluchtelinge Julia Seberechts uit Antwerpen. Het leven beviel haar hier zo goed dat ze er na de oorlog bleef wonen. [[Hendricus Johannes van de Westerlo (1908-2009)|Driek van de Westerlo]] had nog enige tijd verkering met haar. Tijdens die oorlog was Nederland gemobiliseerd en moesten drie broers van Driek, allen kostwinners, onder de wapenen. Toen de vergoeding, waarop ze recht hadden, maar steeds niet werd uitbetaald, ging vader [[Johannes van de Westerlo (1865-1948)|Hannes]], samen met zijn lotgenoot de [[Boekelse Bert|Boekelse Bert (Timmers)]], die ook twaalf kinderen had waaronder drie dienstplichtigen, met succes reclameren bij de Geldropse burgemeester. | |||
==Adressenlijst== | ==Adressenlijst== | ||
Regel 36: | Regel 28: | ||
! in 1960 | ! in 1960 | ||
|- | |- | ||
|[[Theodorus Kortooms | |[[Theodorus Kortooms|Kortooms, Theodorus]]||-||-||[[Heieindseweg 5]] | ||
|- | |- | ||
|[[Antonius Johannes Manders (1909-1995)|Manders, Antonius J.]]||Heieind 7||[[Heieindseweg 7]]||Heieindseweg 7 | |[[Antonius Johannes Manders (1909-1995)|Manders, Antonius J.]]||Heieind 7||[[Heieindseweg 7]]||Heieindseweg 7 |