U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Johannes Adrianus Henricus van Kalken (1898-1940)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Versie door Richard Schoutissen (overleg | bijdragen) op 17 mrt 2015 om 19:54 (Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Infobox persoon | naam = Johannes Adrianus Henricus van Kalken | foto = | tekst = | volledige naam = Johannes Adrianus Henricus van...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Johannes Adrianus Henricus van Kalken
Persoonsinformatie
Volledige naam Johannes Adrianus Henricus van Kalken
Geboorteplaats Gemert
Geboortedatum 14 april 1898
Overl.plaats [[PersoonOverlPlaats::Ubbergen]]
Overl.datum 29 mei 1940
Partner(s) [[PersoonPartner(s)::Margaretha Maria Tieges (1903-)]]
Beroep(en) sergeant-majoor-instructeur
Bidprentje NBA Drukfout naam weduwe.

Weekblad "Peel en Maas" voor Venray, Horst en Omstreken van 08 juni 1940, in dit artikel schrijft met "tusschen Deurne en Vaenray in de Peel. Op deze lokatie werden toentertijd ook mijnen geruimd.

Johannes Adrianus Henricus van Kalken (1898-1940) was de zoon van Franciscus Daniel van Kalken (1847-1925) en Maria Alphonsa Theresia van Meurs (1855-1922). Hij huwde te Utrecht op 29 augustus 1924 met Margaretha Maria Tieges (1903-), dochter van Wouter Tieges 1879-1945 en Grietje Kraaikamp 1881-1958. Uit dit huwelijk werd één kind geboren, Maria Johanna van Kalken (1929-). Het gezin woonde vanaf 3 april 1939 op de Amersfoortsestraatweg 29 in Soest, later op de Vleutenscheweg 399 in Utrecht.

Militaire Loopbaan

Vrijwillig verbonden als geniesoldaat bij het regiment genietroepen voor 4 jaar op 10 april 1917 1 mei 1918, bevorderd tot soldaat der 1e klasse 28 april 1919, bevorderd tot korporaal Gereëngageerd voor 1 jaar, ingaande 10 april 1921 21 april 1921, bevorderd tot sergeant Gereëngageerd voor 1 jaar, ingaande 10 april 1922 Gereëngageerd voor 2 jaar, ingaande 10 april 1923 Gereëngageerd voor 1 jaar, ingaande 10 april 1925 Gereëngageerd voor 1 jaar, ingaande 10 april 1926 Gereëngageerd voor 5 jaar, ingaande 10 april 1927 10 april 1929, bronzen onderscheidingsteken voor langdurige, eerlijke en trouwe dienst 10 april 1932 verbonden voor onbepaalde tijd als vrijwilliger bij de Landmacht 1 juni 1936, bevorderd tot sergeant-ondermagazijnmeester 1 november 1937, bevorderd tot sergeant-ondermagazijnmeester der 1ste klasse 1 november 1938, bevorderd tot sergeant der 1e klasse, tevens overgeplaatst naar het 1e regiment genietroepen 25 april 1939, bevorderd tot sergeant-majoor-instructeur [1]

Mobilisatie

Tijdens de mobilisatie lagen de genietroepen ingekwartierd in Huize St. Joseph in de Kruisstraat, daarna in tenten aan de Zeilbergseweg en tijdens de winter wederom in één van de kloostergebouwen van Sancta Maria.

Tweede Wereldoorlog

Na de Nederlandse capitulatie werd, zoals het grootste deel van de krijgsmacht, ook van Kalken krijgsgevangen gemaakt door de Duitsers en hield zich nu bezig met het verwijderen van landmijnen op bekende mijnenvelden.

Op woensdagmorgen 29 mei 1940 omstreeks 09:00 uur, gebeurde er een fataal ongeval. Een aantal genisten was in de Ripsche Bossen in de gemeente Bakel en Milheeze landmijnen aan het ruimen toen één van de mijnen plotseling detoneerde, waardoor de sergeant-majoor-instructeur J.H.A. van Kalken van het 1e Regiment genietroepen om het leven kwam.[2][3][4]

De aangifte van overlijden werd gedaan op 30 mei 1940 bij de burgerlijke stand van de gemeente Bakel en Milheeze en wel door de eerste officier van gezondheid Kaas Jan van Dijk die ook de persoonlijke lijkschouwing had verricht.

Laatste Rustplaats

Johannes Adrianus Henricus van Kalken werden begraven op de R.K. Begraafplaats in Deurne vanwaar de stoffelijke resten na de oorlog naar het Nederlands Ereveld in Loenen werden herbegraven in vak E, grafnummer 104.

  1. Archief oorlogsslachtoffers.nl”.
  2. Achtung Minen - Danger Mines “Het ruimen van landmijnen in Nederland 1940-1947”.
  3. Berichtkaart omtrent gewonden, zieken of overledenen van de Koninklijke Landmacht bij mobilisatie, ook wel "witte beroepskaart" genoemd.
  4. Verklaring van overlijden.