Sleens huisje: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
:''Hierbij een bereikbaar ideaal voor onze zandboertjes. De woning bevat beneden 3 flinke kamers, kelder en flink achterhuis, plaats voor 2 à 3 koeien, een paard en twee varkenshokken. Deze woning heeft gekost 2500 gulden en is thans te bouwen voor 2000 gulden'' | :''Hierbij een bereikbaar ideaal voor onze zandboertjes. De woning bevat beneden 3 flinke kamers, kelder en flink achterhuis, plaats voor 2 à 3 koeien, een paard en twee varkenshokken. Deze woning heeft gekost 2500 gulden en is thans te bouwen voor 2000 gulden'' | ||
Wethouder Jan van Deursen kreeg in 1921 vergunning en aannemer-metselaar [[Mathijs Flipsen (1873-1965)|Thijs Flipsen]] bouwde deze landarbeiderswoning volgens het model dat men in Sleen had gezien. Het huisje stond voor 1953 in wijk C.26. Dat adres veranderde | Wethouder Jan van Deursen kreeg in 1921 vergunning en aannemer-metselaar [[Mathijs Flipsen (1873-1965)|Thijs Flipsen]] bouwde deze landarbeiderswoning volgens het model dat men in Sleen had gezien. Het huisje stond voor 1953 in wijk C.26. Dat adres veranderde in 1953 in Sleenweg 4. Het werd respectievelijk bewoond door het gezin van [[Theodorus Johannes Coolen (1880-1952)|Dorus Coolen]], [[Johannes Wilhelmus Vogels (1911-1982)|Willem Vogels]] en Leo van Dooren. Begin jaren zestig van de twintigste eeuw werd de provinciale weg Helmond-Deurne-Venray aangelegd. Het huisje werd toen afgebroken. Het huis stond waar tegenwoordig de Helmondsingel loopt ter hoogte van de uitrit van het adres [[Helmondsingel 24]]. | ||
In de volksmond noemde men dit huis ''Sleen 1''. Deze benaming zou gegeven zijn omdat men de verwachting had dat er nog meer van dergelijke woningen in Deurne gebouwd zouden worden.<ref>Zie het artikel ''Sleens boerderijtje'' door [[Franciscus Cornelis Martens (1922-2011)|Frans Martens]] in het ''[[Weekblad voor Deurne]]'' van 6 oktober 1983.</ref> Er waren echter twee verschillende modellen van dit huis, aangeduid als I en II.<ref>Van beide type woningen bevinden zich tekeningen in de (digitale) collectie van de familie Roes.</ref> Het is waarschijnlijker dat de benaming Sleen één slaat op bouwtype I. Het bleef overigens in Deurne slechts bij één woning. | In de volksmond noemde men dit huis ''Sleen 1''. Deze benaming zou gegeven zijn omdat men de verwachting had dat er nog meer van dergelijke woningen in Deurne gebouwd zouden worden.<ref>Zie het artikel ''Sleens boerderijtje'' door [[Franciscus Cornelis Martens (1922-2011)|Frans Martens]] in het ''[[Weekblad voor Deurne]]'' van 6 oktober 1983.</ref> Er waren echter twee verschillende modellen van dit huis, aangeduid als I en II.<ref>Van beide type woningen bevinden zich tekeningen in de (digitale) collectie van de familie Roes.</ref> Het is waarschijnlijker dat de benaming Sleen één slaat op bouwtype I. Het bleef overigens in Deurne slechts bij één woning. | ||
==Voorgeschiedenis== | |||
Bij de invoering van het [[kadaster]] in 1832 was het perceel sectie C 749 een dennenbos van 2.750 m² dat eigendom was van de Deurnese fabrikant, bierbrouwer en burgemeester [[Joannes Wilhelmus van de Mortel (1795-1863)|Jan Willem van de Mortel]]. Door vererving kwam het bos in handen van zijn schoonzoon, de Helmondse koopman [[Jacobus Hubertus Spoorenberg (1824-1883)|Jacobus Hubertus Spoorenberg]] en later diens zoon Henricus Josephus Maria Spoorenberg. Spoorenberg junior verkocht het bos, samen met een boerderij op de [[Helleman]] en een groot aantal stukken grond, in 1901 aan Jan van Deursen. Zoals gezegd liet Van Deursen in 1921 in het bos het Sleens huis met schuur bouwen. Rond 1950 verkocht Van Deursen het huis aan Willem Vogels. | |||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
[[Categorie:huizen met een naam]] | [[Categorie:huizen met een naam]] | ||
Versie van 22 sep 2019 23:53
Het Sleens huisje was een landarbeiderswoning in vroegere wijk C.26 in Deurne, gebouwd volgens het model dat het gemeentebestuur van Deurne en Liessel tijdens een excursie in Sleen (Drenthe) bekeken had.
In 1920 bezocht een delegatie van het Deurnese gemeentebestuur het dorpje Sleen in Drenthe om zich op de hoogte te stellen van de mogelijkheden die men daar had ontwikkeld met betrekking tot de bouw van goedkope boerderijtjes. De afgevaardigden waren verbaasd dat er voor zo’n laag budget een dergelijk boerderijtje gebouwd kon worden. Het waren met name pastoor Roes en Jan van Deursen die de kleine boeren in de gemeente Deurne en Liessel aan een goedkope boerderij wilden helpen.
Pastoor Roes, als voorvechter voor de kleine boer in de Peelstreek, schreef op 4 april 1921 aan de redactie van de Zuidwillemsvaart :
- Hierbij een bereikbaar ideaal voor onze zandboertjes. De woning bevat beneden 3 flinke kamers, kelder en flink achterhuis, plaats voor 2 à 3 koeien, een paard en twee varkenshokken. Deze woning heeft gekost 2500 gulden en is thans te bouwen voor 2000 gulden
Wethouder Jan van Deursen kreeg in 1921 vergunning en aannemer-metselaar Thijs Flipsen bouwde deze landarbeiderswoning volgens het model dat men in Sleen had gezien. Het huisje stond voor 1953 in wijk C.26. Dat adres veranderde in 1953 in Sleenweg 4. Het werd respectievelijk bewoond door het gezin van Dorus Coolen, Willem Vogels en Leo van Dooren. Begin jaren zestig van de twintigste eeuw werd de provinciale weg Helmond-Deurne-Venray aangelegd. Het huisje werd toen afgebroken. Het huis stond waar tegenwoordig de Helmondsingel loopt ter hoogte van de uitrit van het adres Helmondsingel 24.
In de volksmond noemde men dit huis Sleen 1. Deze benaming zou gegeven zijn omdat men de verwachting had dat er nog meer van dergelijke woningen in Deurne gebouwd zouden worden.[1] Er waren echter twee verschillende modellen van dit huis, aangeduid als I en II.[2] Het is waarschijnlijker dat de benaming Sleen één slaat op bouwtype I. Het bleef overigens in Deurne slechts bij één woning.
Voorgeschiedenis
Bij de invoering van het kadaster in 1832 was het perceel sectie C 749 een dennenbos van 2.750 m² dat eigendom was van de Deurnese fabrikant, bierbrouwer en burgemeester Jan Willem van de Mortel. Door vererving kwam het bos in handen van zijn schoonzoon, de Helmondse koopman Jacobus Hubertus Spoorenberg en later diens zoon Henricus Josephus Maria Spoorenberg. Spoorenberg junior verkocht het bos, samen met een boerderij op de Helleman en een groot aantal stukken grond, in 1901 aan Jan van Deursen. Zoals gezegd liet Van Deursen in 1921 in het bos het Sleens huis met schuur bouwen. Rond 1950 verkocht Van Deursen het huis aan Willem Vogels.
Bronnen, noten en/of referenties
|