Bewerken van Eikelstraat 14

[[Bestand:Eikelstraat deurne 1950 (15) compr.jpg|400px|thumb|Ten zuiden van de Eikelstraat zien we op deze kaart uit 1950 Eikelstraat 14 liggen, op enige afstand van de weg. We zien hier trouwens goed dat er naast dit huisje en de woningen van [[Bergopwaarts]] in 1950 nog geen andere huizen aan de Eikelstraat stonden.]]
[[Bestand:Eikelstraat ca 1965 detail heem0237.jpg|400px|thumb|Op deze kaart uit 1965 herkennen we de schuine ligging van het pand ook goed.]]
'''Eikelstraat 14''' is een adres in Deurne.


Het eerste huisje op de plek van het latere adres Eikelstraat 14 werd vóór februari 1882 gebouwd, als onderdeel van de tweede fase van het [[Ontginningsplan Vlierdenseweg (1874)]], samen met [[Berkenstraat 15]]. Kadastraal waren beide erfjes bekend als F 1026 (Berkenstraat 15) en F 1027 (Eikelstraat 14), en waren het pachtobjecten van de gemeente Deurne.<ref>Kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie F, nummer 84, d.d. 28 februari 1882</ref> Rond 1899 werd het huisje in opdracht van de gemeente Deurne verbouwd. Doordat mogelijk ook de locatie iets veranderde, veranderde de kadastrale aanduiding naar F 1193. De gemeente Deurne verkocht het huisje rond 1916.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 2, artikel 134, regels 1538 en 1882, dienstjaren 1900 en 1917</ref>

Koper van het huisje met het land was de veenarbeider [[Johannes Bouwmans (1878-1950)|Jan Bouwmans]]. Hij liet het huisje rond 1916 herbouwen en rond 1917 nog bijbouwen. Door ruiling van grond veranderde de kadastrale aanduiding rond 1929 naar F 1589. Rond 1930 veranderde het huisadres van C.150 naar Vlierdenschedijk J.213. Rond 1950 werd zijn bezit gesplitst, en behield hij alleen wat bouwland.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5062, dienstjaren 1917, 1918, 1930 en 1951</ref> Het huisje ging over naar zijn zonen, de broers [[Johannes Bouwmans (1912-1983)|Hein Bouwmans]], textielarbeider, en [[Wilhelmus Bouwmans (1906-1971)|Willem Bouwmans]], die in de kadastrale administratie ''hulparchivaris'' genoemd wordt. Zij lieten het huisje rond 1951 verbouwen en hermeten, met een kadastrale wijziging naar F 1549. Rond 1952 werd er op een afgesplitst stuk grond een nieuw pand gesticht, [[Eikelstraat 10]]. Eikelstraat 14 werd daarna kadastraal bekend als N 55, en rond 1959 in twee delen verkocht.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8021, dienstjaren 1952, 1953 en 1960</ref> Het huisje werd in 1953-1955 bewoond door Willem Bouwmans en door zijn zwager [[Hendricus Hubertus van den Akker (1921-2007)]]. Mogelijk woonde die laatste op het naastgelegen afgesplitste adres [[Eikelstraat 14a]], alhoewel dit uit de [[Historische huisnummering van Wijk J|huisnummeringslijst]] niet blijkt.

Net als vele percelen in deze omgeving werd Eikelstraat 14 hierbij gekocht door aannemer [[Johannes Hendrikus Manders (1912-1994)]], die er in de jaren erna geleidelijk stukken grond van afsplitste om te bebouwen. Eikelstraat 14 veranderde daarom kadastraal naar N 426. Rond 1962 ruilde hij grond met Alida Louisa Swiggers, de weduwe van [[Johannes Koenders (1914-1954)]], die aan de [[Berkenstraat 43-45 en 47-49|Berkenstraat]] grond had waar Manders interesse in had. Zij deed Eikelstraat 14 rond 1966 van de hand.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 9771, dienstjaren 1963 en 1967</ref> Koper was [[Cornelius Johannes Josephus Adriaans (1938)]], bij wie het perceel als N 498 bekend stond. Hij liet rond 1967 aan- en bijbouwen. Rond 1971 verkocht hij het huis.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10778, dienstjaren 1968 en 1972</ref> Koper was de groente- en fruithandelaar [[Cornelis Godefridus Evers (1936-1997)|Karel Evers]], die eerder op [[Oude Stappad 12]] woonde. Hij bezat het huis tot na 1989. Al kort na de dood van Karel verkocht de weduwe Evers-Claassen het pand. Op Eikelstraat 14 vestigde zich vóór 2009 Tralé Promotions, een firma die hier nog altijd geregistreerd is.

In het huidige pand gaat vermoedelijk het oude huisje uit 1916 nog schuil, wellicht zelfs nog met oudere resten. Aan de buitenkant is dat slecht zichtbaar, omdat het pand gepleisterd is. Alleen de hoofdvorm en de vensters op de bovenverdieping verraden nog iets van de ouderdom. Nog opvallender is de ligging: het is het enige pand in het hele gebied dat niet keurig aan de straat ligt, maar een stuk er vandaan en ook enigszins gedraaid.

{{appendix}}

[[categorie:adres]]