Bewerken van Gerardus van der Leen (1703-1786)

{{Infobox persoon
| naam           = Gerardus van der Leen
| foto           = 
| tekst          = 
| volledige naam = Gerardus van der Leen
| roepnaam       = 
| geboorteplaats = Zeelst
| doopdatum      = 1703
| overl.plaats   = Deurne
| overl.datum    = 19 januari 1786
| partner(s)     =
| beroep(en)     = pastoor, deken
}}
''' Gerardus Arnoldus van der Leen (1703-1786)''' was van 1737 tot  1781 pastoor van de [[Sint-Willibrordusparochie (Deurne)]].


Gerardus Arnoldus van der Leen was het oudste kind van Arnoldus Jansen van der Leen en Catharina Hendricx Clinckers. 

Hij studeerde voor de geestelijken stand, werd omstreeks 1731 kapelaan te Erp en na de dood van de plaatselijke pastoor-deken volgde Gerardus van der Leen hem op.

Op 22 januari 1737 verwisselde hij met goedkeuring van de vicaris de pastorie van Erp met die van Deurne waar pastoor [[Gerardus Pennincx (1697-1760)]] met het grootste deel van zijn parochianen in onmin was geraakt.<ref>H.N. Ouwerling - Geschiedenis der dorpen en heerlijkheden Deurne, Liessel en Vlierden 1933 blz. 77 en 393.<br>Brabants Historisch Informatiecentrum toegang 178 inventarisnummer 327 Resoluties van de Raad van State dienstjaar 1737 deel 1 folio 55 verso – dinsdag 22 januari 1737</ref>

Nog maar nauwelijks geïnstalleerd werd hij op 3 februari 1737 geconfronteerd met de [[Brand van 3 februari 1737|blikseminslag]] in de toren van de [[Sint-Willibrorduskerk (Deurne)| Sint-Willibrorduskerk]]. Door de [[reformatie]] kerkten de katholieken op dat moment echter in een [[schuurkerk]] aan de [[Lagekerk]], en het herstel van de Sint-Willibrorduskerk was dus een aangelegenheid van de protestanten. De pastoor zal het echter met leedwezen hebben aangezien.

Pastoor Van der Leen hield zich buiten de dorpskwesties en bestuurde zijn parochie in rust en vrede tot zijn hoge ouderdom. Hij was zeer ervaren in de Godsgeleerdheid, waarin hij onderwijs gegeven had. Na de dood van vicaris Van der Asdonk bevond hij zich in 1743 onder het drietal dat aan paus Benedictus XIV werd voorgedragen voor het openstaand vicariaat van Den Bosch.
 
Toen rector [[Johannes van Loon]] van [[Liessel]] begin februari 1744 overleed werd Gerardus van der Leen mede “geextendeert als pastoor over Liessel”.

In 1765 werd hij door vicaris Andreas Aerts tot deken van het district Helmond benoemd. Van 1751 tot 1776 bewoonde hij de pastorie, nu bekend onder het adres [[Martinetstraat 32-34]]. Op 22 maart 1781 nam hij zijn emeritaat en werd [[Leonardus Swinkels (1738-1815)]] zijn opvolger. Ziek vermaakte Gerardus van der Leen in 1784 per testament al zijn goederen aan de kinderen van zijn broers en zusters. Tevens legateerde hij aan zijn dienstmaagd Elisabeth Gooijaerts een som van 50,- gulden voor getrouwe diensten aan hem bewezen. Hij wees zijn opvolger Leonardus Swinkels en [[Peter Goossens]] tot executeurs van zijn boedel aan.

Zijn zuster Anna van der Leen, (Zeelst 19 november 1722 - Deurne 1 augustus 1772), huwde met de Deurnenaar [[Pieter van de Mortel (1717-1765)]].

Hij stierf te Deurne en werd op 19 januari 1786 in Deurne begraven.

{{Appendix}}
{{DEFAULTSORT:Leen,Gerardus van der}}
[[categorie:Van der Leen|Gerardus]]
[[categorie:Geestelijke]]
[[Categorie:Pastoor in Deurne-centrum Sint Willibrordus|Leen, Gerardus]]