Bewerken van Jozef Gielen (1889-1976)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
| Huidige versie | Uw tekst | ||
| Regel 42: | Regel 42: | ||
Zoals bij veel Liesselse gezinnen liet de [[Tweede Wereldoorlog]] ook bij het gezin van Sjef Gielen diepe sporen na. Op vrijdagmorgen 27 oktober 1944 rond zes uur brak de hel los toen de Duitsers vanuit [[Helenaveen]] een tegenaanval inzetten richting Asten. Omdat de Amerikanen de weg van Liessel naar Neerkant bezet hielden, kwam het huis van Sjef Gielen midden in de vuurlinie. Vanwege heftige beschietingen en ontploffende granaten vluchtten Sjef en Door met vijf van hun kinderen de kelder van hun huis in. De volgende dag kregen ze daar gezelschap van enkele Duitse soldaten die eveneens beschutting zoeken voor de schietende tanks. | Zoals bij veel Liesselse gezinnen liet de [[Tweede Wereldoorlog]] ook bij het gezin van Sjef Gielen diepe sporen na. Op vrijdagmorgen 27 oktober 1944 rond zes uur brak de hel los toen de Duitsers vanuit [[Helenaveen]] een tegenaanval inzetten richting Asten. Omdat de Amerikanen de weg van Liessel naar Neerkant bezet hielden, kwam het huis van Sjef Gielen midden in de vuurlinie. Vanwege heftige beschietingen en ontploffende granaten vluchtten Sjef en Door met vijf van hun kinderen de kelder van hun huis in. De volgende dag kregen ze daar gezelschap van enkele Duitse soldaten die eveneens beschutting zoeken voor de schietende tanks. | ||
Toen er door Amerikaanse tanks op de kelder van het huis werd geschoten, vluchtte moeder Door met de drie jongste kinderen naar de schuilkelder die Sjef eerder had gemaakt, maar omdat deze vol schuilende Duitsers zat, renden ze verder naar buurman Peerke Berkers. Sjef vond met twee oudere kinderen nog wel plaats in zijn schuilkelder. Samen met dertien kinderen van Peerke Berkers renden Door en haar drie kinderen naar een schuilkelder in de buurt. Tijdens deze vlucht raakten één van haar zoons en enkele kinderen Berkers gewond, terwijl een van hen dodelijk werd getroffen, zoals de volgende dag bleek. Toen sloeg het noodlot verder toe. Er viel een voltreffer op de schuilkelder, waarbij nog eens twee kinderen Berkers op slag gedood werden. Door | Toen er door Amerikaanse tanks op de kelder van het huis werd geschoten, vluchtte moeder Door met de drie jongste kinderen naar de schuilkelder die Sjef eerder had gemaakt, maar omdat deze vol schuilende Duitsers zat, renden ze verder naar buurman Peerke Berkers. Sjef vond met twee oudere kinderen nog wel plaats in zijn schuilkelder. Samen met dertien kinderen van Peerke Berkers renden Door en haar drie kinderen naar een schuilkelder in de buurt. Tijdens deze vlucht raakten één van haar zoons en enkele kinderen Berkers gewond, terwijl een van hen dodelijk werd getroffen, zoals de volgende dag bleek. Toen sloeg het noodlot verder toe. Er viel een voltreffer op de schuilkelder, waarbij nog eens twee kinderen Berkers op slag gedood werden. Door werdt met haar kinderen en de kinderen Berkers met hulp van de Duitsers naar de Hoge Brug over het [[Kanaal van Deurne|Deurnese kanaal]] gebracht, van waar de gewonde kinderen naar het ziekenhuis in Venlo werden vervoerd. Sjef was inmiddels met zijn twee kinderen door de weilanden richting Asten gevlucht. Pas tegen Sinterklaas werd het gezin van Sjef Gielen herenigd. | ||
Sjef en Door waren uiteindelijk 58 jaar getrouwd, woonden in [[Liessel]] [[Heide]] C.165, 145a, F.5 en E.94. Daarna verhuisden zij naar de [[Liesselscheweg]] C.51, [[Kanaal]] F.159 en vervolgens de [[Heitrakschedijk]] F.171 en Heide L.99. Vier van hun kinderen [[Deurnese emigranten|emigreerden]] naar Nieuw-Zeeland. Zoon Jan kwam op 11 mei 1940 om het leven in Someren bij beschietingen door Duitse soldaten op vluchtende Nederlandse militairen na de oversteek over Sluis 11. Hij ligt op het kerkhof in Someren begraven. Zoon Frans ontving in 1982 het verzetsherdenkingskruis. Sjef en Door verhuisden eind jaren vijftig van de vorige eeuw naar een woning aan de [[Molenweg]] en brachten hun laatste jaren door in een bejaardenwoning van het verzorgingstehuis [[de Nieuwe Erve]]. | Sjef en Door waren uiteindelijk 58 jaar getrouwd, woonden in [[Liessel]] [[Heide]] C.165, 145a, F.5 en E.94. Daarna verhuisden zij naar de [[Liesselscheweg]] C.51, [[Kanaal]] F.159 en vervolgens de [[Heitrakschedijk]] F.171 en Heide L.99. Vier van hun kinderen [[Deurnese emigranten|emigreerden]] naar Nieuw-Zeeland. Zoon Jan kwam op 11 mei 1940 om het leven in Someren bij beschietingen door Duitse soldaten op vluchtende Nederlandse militairen na de oversteek over Sluis 11. Hij ligt op het kerkhof in Someren begraven. Zoon Frans ontving in 1982 het verzetsherdenkingskruis. Sjef en Door verhuisden eind jaren vijftig van de vorige eeuw naar een woning aan de [[Molenweg]] en brachten hun laatste jaren door in een bejaardenwoning van het verzorgingstehuis [[de Nieuwe Erve]]. | ||