Bewerken van Molenstraat 16-16a-18

[[File:Molenstraat 16-16a IMG 5046.jpg|thumb|350px|Molenstraat 16-16a in oktober 2023.]]
[[Bestand:20.194.jpg|thumb|350px|Links achter de kar, achter de leilinden langs de zijgevel, het oude Molenstraat 18 dat in 1947 werd afgebroken.]]
[[Bestand:00.495.jpg|thumb|350px|Het huizenblokje Molenstraat 16-16a na afbraak van het oude hoekpand, Molenstraat 18. De foto dateert uit januari 1948. Op de zijgevel van het pand is het profiel van het oude pand, dat met de voorgevel wat verder naar voren stond, nog te zien.]]
[[Bestand:05.030.jpg|thumb|350px|Links het nieuw gebouwde Molenstraat 18 van Tabor, daarnaast het dubbele blokje Molenstraat 16-16a.]]
[[Bestand:05.029.jpg|thumb|350px|Rechts Molenstraat 16-16a.]]
[[Bestand:05.032.jpg|thumb|350px|Geheel rechts is nog Molenstraat 16-16a te zien.]]
[[Bestand:21.719.jpg|thumb|350px|De Wever 27 in aanbouw.]]
[[Bestand:21.734.jpg|thumb|350px|De Wever 27 is bijna klaar.]]
[[Bestand:13.882.jpg|thumb|350px|Na afbraak van Molenstraat 18 was Molenstraat 16-16a voor de tweede keer in zijn geschiedenis tijdelijk een hoekpand.]]
[[Bestand:21.739.jpg|thumb|350px|Geheel rechts Molenstraat 16-16a naast de nieuwbouw van De Wever 27.]]

'''Molenstraat 16-16a en 18''' zijn drie adressen in Deurne, die deels een gemeenschappelijke geschiedenis hebben. Molenstraat 18 werd na de nieuwbouw omgenummerd naar De Wever 27.


Bij de invoering van het kadaster in 1832 stond op de hoek van [[Molenstraat]] en [[Wiemel]], nu het adres [[De Wever 27]] en voorheen Molenstraat 18, een huis, kadastraal bekend als E 48 (''huis, schuur en erf'') en E 49 (''moestuin''). De bijbehorende schuur stond op de plek van het huidige pand Molenstraat 16-16a. Eigenaar was de herbergier [[Petrus Brangers (1794-1873)]], terwijl zijn zoon [[Antonius Brangers (1825-1889)]] als smid later vruchtgebruiker van het perceel was. Bij een boedelscheiding van de bezittingen van vader Peter rond 1874 werd Antonij eigenaar van het pand en de aangrenzende moestuin. Rond 1878 voerde hij een verbouwing van zijn ''huis en smederij'' door. Het oude huis bleef staan, maar de schuur werd afgebroken, en daarvoor werd het huidige pand Molenstraat 16-16a er tegenaan gebouwd. Kadastraal werden het oude huis mét de uitbreiding nu E 1478, de achterliggende brede tuin langs de Wiemel werd E 1477.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 1, artikel 89, dienstjaar 1875; idem, reeks 1 en 3, artikel 2508, dienstjaar 1879; kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie E, nummer 77</ref>

== Molenstraat 16-16a ==

In 1885 splitste Brangers zijn bezit. Hij behield het oude hoekhuis van zijn vader, maar verkocht op 4 mei 1885 voor 300 gulden het aangrenzende, nieuw gebouwde huis (Molenstraat 16-16a).<ref>Kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie E, nummer 101</ref> Kopers van dit nieuwe pand waren [[Wilhelmus Vlemmings (1850-1931)|Willem Vlemmings]], smid, en zijn schoonzoon [[Martinus Hubertus van Griensven (1884-1980)|Ties van Griensven]], eveneens smid. Bij de splitsing had het huis de kadastrale aanduiding E 1643 gekregen; het werd aanvankelijk omschreven als ''smederij en tuin'', maar na een herbouw rond 1886 als ''huis en tuin, smederij''.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3 en 4, artikel 3063, dienstjaar 1887</ref> Hierbij was aan de achterzijde van het huis een aanbouw geplaatst.<ref>Kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie E, nummer 104</ref> Bij een boedelscheiding rond 1926 werd Ties van Griensven enig eigenaar. Door een kadastrale hermeting en verkoop van grote delen van de diepe tuin rond 1956 werd het kavel bekend als K 350 (''huis, schuur, tuin''). Van Griensven had enige tijd ervoor ook de adressen [[Molenstraat 22-24]] aangekocht. Rond 1957 schonk Van Griensven het huis aan drie dochters, van wie Jet er ook daadwerkelijk woonde.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6200, dienstjaren 1957 en 1958; idem, reeks 5, artikel 9144</ref> Inmiddels was het oude hoekhuis met De Wever afgebroken, waardoor Molenstraat 16-16a nu korte tijd het hoekhuis was.<ref>Kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie K, nummer 44A</ref>

Rond 1965 verwierf Henriette Henrica Maria (Jet) van Griensven (1928-2010) het huis Molenstraat 16, waar zij zelf ook woonde, van haar zussen. Het had toen de kadastrale aanduiding K 350 (''huis, tuin'') en was 2,29 are groot. Rond 1981 verkocht zij haar huis in twee delen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10708, dienstjaren 1967 en 1982</ref> Bij deze verkoop werd het huis gesplitst. De ene helft, dat het huisnummer 16 behield, ging naar haar zwager [[Theodorus Antonius van de Mortel (1916-1998)|Toon van de Mortel]], schilder in Deurne, en diens vrouw Henrica Johanna Maria (Riek) van Griensven (1924-2013), die er zelf ook woonden. Dit gedeelte kreeg vervolgens de kadastrale aanduiding K 1108.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 7921</ref> In 2011 verkochten ze het pand aan hun dochter Annie van Stipdonk-van Griensven. De andere helft werd eveneens eigendom van zwager Van de Mortel, maar daarvan behield Jet van Griensven het ''recht van gebruik en bewoning''. Later werd dat pand, het huidige Molenstraat 16a, eigendom van de familie Van der Putten, kadastraal is het als K 1109 bekend.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 6, artikel 15455</ref>

== Molenstraat 18, later De Wever 27 ==

In 1885 werd niet alleen het nieuwe huis door Brangers verkocht, maar splitste hij ook zijn oude huis, dat hij behield. Het gedeelte op de hoek werd E 1645 en kreeg een aanbouw, het resterende deel tussen de hoek en het naastgelegen nieuwe pand werd E 1644. Hierbij hoorde ook de tuin, waarvan overigens een deel meeverkocht was.<ref>Kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie E, nummer 101</ref> Kort erna werden beide delen weer verenigd, tot E 1650.<ref>Kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie E, nummer 102</ref> Na de dood van Antonij Brangers werd, rond 1890, het hoekpand verkocht aan [[Francis van Gool (1858-1929)]], die kuiper was en hier korte tijd een herberg had. Rond 1902 verkocht hij het pand.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3363, dienstjaar 1903</ref> Koper was [[Johannis Fransen (1843-1905)]], winkelier, die nog net een bijbouw aan de zijde van de Wiemel kon bouwen voor hij overleed. Zijn weduwe zette de winkel voort, en na haar dood werd in 1932 of 1933 het pand geveild.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 4098</ref> Nieuwe eigenaar was [[Johannes Andreas Hendriks (1881-1950)|Harrie Hendriks]], de schoonzoon van Fransen. Wat hij er precies mee deed is niet bekend, want hij woonde in [[Liessel]].<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6742</ref>

Hendriks verkocht het pand aan de gemeente Deurne, die het vóór begin januari 1948 liet slopen. Mogelijk deed zij dat, omdat het pand zo ver naar voren stond ten opzichte van de naastgelegen panden, dat de weg erdoor als te smal werd gezien.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 134, regel 3968</ref> Rond 1950 verkocht de gemeente de resterende grond aan [[Harm Tabor (1916-1996)]], die zijn eerdere huis aan het [[Haageind]] [[Brand van 17 mei 1948|in vlammen had zien opgaan]]. Tabor bouwde op het perceel een nieuw winkelpand, waar hij zijn handel in radio en electra had. Het kreeg daarop de aanduiding E 2539, later omgenummerd naar K 385. In die tijd kreeg het ook de adresaanduiding Molenstraat 18. Rond 1961 werd het pand gedeeltelijk vernieuwd; vermoedelijk werd er toen een bergplaats bij gebouwd. Rond 1980 verkocht Tabor het pand aan zijn zoon Leo, ook electromonteur, maar vader Harm bleef er wel wonen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 7965, dienstjaren 1962 en 1981; idem, reeks 6, artikel 15181</ref> De winkel werd op enig moment gesloten, en de etalagepui werd verwijderd.

In het kader van het [[Winkelcentrum De Wolfsberg]] werd het pand in 2009 gesloopt. Ervoor in de plaats kwam een nieuw winkelpand, fors hoger dan het oude, en met de voorzijde naar [[De Wever]]. In verband daarmee werd besloten het oude adres Molenstraat 18 te laten vervallen en in plaats daarvan het adres De Wever 27 in te voeren. Vóór augustus 2010 werd de eerste winkel in het nieuwe pand geopend. Gevestigd hier waren tot nu toe steeds bloemenwinkels, achtereenvolgens Flower Unique (2010-na 2018) en Bart van Well (2021, 2022).

{{appendix}}

[[categorie:adres]]