Bewerken van Pietje Koolen-bos
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 6: | Regel 6: | ||
Het Pietje Koolen-bos ligt ingeklemd tussen de [[Merlenbergseweg]] en de [[Ommezwanksedijk]] en werd vooral bekend om haar recreatieve functie. Het bos was vernoemd naar Pietje (Petronella) Koolen, de echtgenote van [[Antonie Munsters (1849-1919)]], die haar hele leven aan de rand van dit bos woonde. | Het Pietje Koolen-bos ligt ingeklemd tussen de [[Merlenbergseweg]] en de [[Ommezwanksedijk]] en werd vooral bekend om haar recreatieve functie. Het bos was vernoemd naar Pietje (Petronella) Koolen, de echtgenote van [[Antonie Munsters (1849-1919)]], die haar hele leven aan de rand van dit bos woonde. | ||
De wortels van het bos gaan terug tot de periode vóór de invoering van het | De wortels van het bos gaan terug tot de periode vóór de invoering van het kadaster in 1832. Tussen de Merlenbergseweg en de Ommezwanksedijk lag een brede strook gemeenschappelijk gebruikte grond. Aan de noordzijde van die 'brede weg' lag enkele particuliere percelen dennenbos (D 939 en D 944), eigendom van [[Lambertus Verreijt (1752-1813)|de weduwe van Lambert van Rijt]], een redelijk welgestelde boerin uit de [[Kulert]].<ref>[https://www.historischegeografiebrabant.nl/historische_geografie/minuutplan.php?gemeente=Deurne_en_Liessel Historische Geografie Brabant]</ref> Het dennenbos zal in de late 18e of vroege 19e eeuw zijn aangeplant. Het bos kwam later bij de kinderen van de weduwe Van Rijt terecht. | ||
Begin 20e eeuw eindigde de jaarlijkse schoolreis van de schoolgaande jeugd in Zeilberg bijna altijd in het Pietje Koolen-bos. Met brood, limonade en snoep in de pukkel ging men naar school voor de schoolreis. Ver voerde de reis niet, het was op een steenworp afstand van de school, maar menig kind ervoer de tocht naar het Pietje Koolen-bos als een wereldreis. | Begin 20e eeuw eindigde de jaarlijkse schoolreis van de schoolgaande jeugd in Zeilberg bijna altijd in het Pietje Koolen-bos. Met brood, limonade en snoep in de pukkel ging men naar school voor de schoolreis. Ver voerde de reis niet, het was op een steenworp afstand van de school, maar menig kind ervoer de tocht naar het Pietje Koolen-bos als een wereldreis. |