Bewerken van Zeilbergsestraat 128-138

'''Zeilbergsestraat 128-138''' zijn zes adressen in drie dubbele woonhuizen met identieke architectuur in Deurne.

== Voorgeschiedenis en bouw ==

Langs de vroegere, nog bochtige [[Zeilbergsestraat]] lagen al sinds de late middeleeuwen strookvormige kavels, in gebruik als bouwland. Op de plek waar later de huizen met bovengenoemde adressen werden gebouwd liep de Zeilbergsestraat tot 1900 via het begin van de huidige [[Nieuwe Wittedijk]] en de huidige zijstraat van de Zeilbergsestraat met dezelfde naam. Rond 1900 werd de Zeilbergsestraat via het huidige rechte tracé aangelegd en kwamen er korte strookjes bouwland tussen het oude en nieuwe tracé te liggen. De oostelijke delen van de vroegere strookkavels D 83 en D 84 werden samengevoegd tot het nieuwe perceel D 1801. 

Rond 1925/1926 werd dit perceel bouwland gekocht door [[Andreas Antonius Beijers (1873-1954)|Antoon Beijers]]. Rond 1931 en rond 1932 liet hij hierop de eerste twee huizenblokjes bouwen. Dat waren de latere adressen [[Zeilbergsestraat 128-130]] en [[Zeilbergsestraat 132-134]]. Door een wijziging van de perceelsgrens veranderde de kadastrale aanduiding naar D 2095, en vervolgens D 2120. Er was rond 1933 inmiddels een derde blokje van twee woningen bijgebouwd, Zeilbergsestraat [[136-138]].<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5145, dienstjaren 1932, 1933 en 1934</ref>

De 6 woningen werden rond 1948 in de [[Ruilverkaveling "Deurne"]] ingebracht. Beijers kreeg ze met als kadastrale aanduiding L 136 weer terug. Rond 1949 liet hij het perceel splitsen, en deed twee van de drie huizenblokjes van de hand. Het blokje dat hij behield, het middelste van de drie, kreeg de kadastrale aanduiding L 771. Rond 1953 liet hij ook dat splitsen en deed beide woningen afzonderlijk van de hand.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 4976, dienstjaren 1949, 1950 en 1954</ref>

== Zeilbergsestraat 128-130 ==

De woningen hadden de oude adressen Z.9, later Zeilbergsestraat 128, en Z.8, later Zeilbergsestraat 130.

'''WORK IN PROGRESS'''

== Zeilbergsestraat 132-134 ==

De woningen hadden de oude adressen Z.7, later Zeilbergsestraat 132, en Z.6, later Zeilbergsestraat 134.

[[Bernardus Johannes van Goch (1897-1959)]], de schoonzoon van Beijers, verwierf Zeilbergsestraat 132, de rechter helft, van zijn schoonvader. Het huiskavel kreeg na de splitsing de aanduiding L 833. Hij woonde er niet zelf, maar verhuurde het huis aan [[Marinus Cornelis Eevers (1931-1982)]]. Rond 1955 verkocht Van Goch de woning alweer.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6332, dienstjaar 1945</ref> Voor korte tijd werd [[Carel Paulus van de Westerlo (1930-2014)]], de schoonzoon van Van Goch, de nieuwe eigenaar, maar rond 1957 verkocht hij de woning.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8694, dienstjaar 1958</ref> Koper was de verzekeringsagent [[Antoon Verberne (1929)]] uit [[Vlierden]]. Hij liet het huis rond 1969 veilen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 9037, dienstjaar 1970</ref> [[Marinus Timmers (1935)]] kocht het huis van hem. Hij was vermoedelijk de eerste eigenaar die ook zelf het huis bewoonde. Rond 1980 verkocht hij het huis.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10247, dienstjaar 1981</ref> De laatst bekende eigenaar is G.M.H. Hanssen, die het tot na 1989 bezat. Of hij er ook woonde, is niet bekend.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 6, artikel 15018</ref>

De linker helft, Zeilbergsestraat 134, ging bij de verkoop door Beijers naar [[Willem Godfried Alphons Smits (1925)]], een isoleerder die op [[Keltenstraat 2]] woonde. Hij deed het perceel met het huis, dat de kadastrale aanduiding L 832 kreeg, rond 1955 in de verkoop.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8412, dienstjaar 1956</ref> Koper was de bewoner-huurder [[Hendricus Antonius Knapen (1908-1975)]]. Zijn weduwe verkocht het huis rond 1978.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8669, dienstjaar 1979</ref> Het huis werd gekocht door haar zoon J.L.H. Knapen, wiens moeder er mocht blijven wonen. Deze situatie bestond in 1989 nog altijd.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 6, artikel 14298</ref>

== Zeilbergsestraat 136-138 ==

De woningen hadden de oude adressen Z.5b, later Zeilbergsestraat 136, en Z.5a, later Zeilbergsestraat 138. Omdat dit blokje, als laatste van de drie, werd gebouwd ná de invoering van het nieuwe adresseringssysteem, kregen de woningen een cijfer met volgletter.

Het gehele dubbele blok Zeilbergsestraat 136-138 werd rond 1949 gekocht door [[Albertus Hendricus Bronstein (1903-1991)]], die zelf de linker helft van het blokje bewoonde. Uit het gedeelte van de oude kavel L 136 werd het nieuwe kavel L 770. Rond 1952 liet hij het perceel splitsen en verkocht de rechter helft van het woningenblokje. De linker helft, Zeilbergsestraat 138, werd L 815 en daarna L 830. Rond 1970 deed Bronstein zijn huis, de linker helft, van de hand.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6634, dienstjaren 1950, 1953 en 1971</ref> De koper was [[Theodorus Wilhelmus Josephus Frerichs (1915-1979)|P.H.J. Frerichs]], die er zelf ging wonen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 11541</ref>

De rechter helft, Zeilbergsestraat 136, werd van Bronstein rond 1952 gekocht door [[Martinus Wilhelmus Martens (1915-1986)]], die er zelf ging wonen. Na uitmeting kreeg dit perceel het kadastraal nummer L 831. Door een gedeeltelijke verkoop veranderde de aanduiding uiteindelijk naar L 1552. Rond 1974 verkocht Martens zijn huis.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8282, dienstjaren 1953 en 1975</ref> Kopers waren zijn drie kinderen, met het recht van bewoning voor hun ouders. Rond 1986 verkochten de kinderen het pand verder.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 6, artikel 12923, dienstjaar 1987</ref> De nieuwe eigenaren waren de echtelieden [[Theodorus Wilhelmus Josephus Frerichs (1915-1979)|Frerichs-Bennenbroek]], die ook de andere helft van het dubbele woonhuis al bezaten en dáár, op 138, woonden.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 6, artikel 17567</ref>

{{appendix}}

[[categorie:adres]]