U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Antonius Hendricus van Dam (1918-2001)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Versie door Theo V (overleg | bijdragen) op 25 dec 2013 om 13:33
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Antonius Hendricus van Dam
Bestand:Antonius van Dam.jpg
Persoonsinformatie
Volledige naam Antonius Hendricus van Dam
Roepnaam Toon
Geboorteplaats Deurne
Geboortedatum 26 november 1918
Overl.datum 5 juli 2001
Partner(s) [[PersoonPartner(s)::Koos van Kessel]]
Beroep(en) fabrieksarbeider
Stamboom.png Klik hier voor de
stamboom van "Van Dam"

Antonius (Toon) Hendricus van Dam (1918-2001) werd bekend door zijn eigenhandig geschreven levensverhaal en door zijn optreden in een KRO-documentaire over het leven en werk in de Peel.


Gezin

Toon van Dam was het derde kind uit een gezin van zeven kinderen van Bert van Dam en Maria Gertruda Ceelen. Hij huwde op 17 oktober 1946 in Deurne met Jacoba Huberta (Koos) van Kessel (Deurne 19 februari 1923 - ?), dochter van Wilhelmus van Kessel en Maria Maessen. Uit dit huwelijk werden elf kinderen geboren:

  1. Wilhelmus Lambertus (Wim)
  2. Lambertus (Bertus)
  3. Marinus Henricus Gerardus (Marinus)
  4. Maricus Wilhelmus (Ricus)
  5. Henrica (Riek)
  6. Lucia (Lucia)
  7. Francicus Martinus (Frans)
  8. Antonia Huberta Maria (Tonny)
  9. Johannes Gerardus Maria
  10. Petrus Godefridus (Piet)
  11. Henricus Petrus Catharina (Hendrik)

Hij werkte als arbeider op de steenfabriek, en in de textielfabriek van Piet de Wit,

Documentaire

In de televisiedocumentaire "Goud in de Peel" van de KRO, die in december 1980 werd uitgezonden, vertelde Toon van Dam over de vroegere armoede onder de peelwerkers. Zijn zienswijze op het leven van vroeger riep later enige discussie op in de plaatselijke en regionale pers.

Herinneringsboeken

Toon van Dam schreef in vele schriften duizenden bladzijden vol met zijn herinneringen, waarbij hij ook ruim baan gaf aan zijn gevoelens en emoties bij de gebeurtenissen. Toon van Dam wilde niet dat de boeken tijdens zijn leven gepubliceerd werden. In het Helmonds Dagblad van 20 december 1980 verscheen een interview met hem door de journalist Piet Snijders onder de kop "Toon van Dam schrijft alleen voor de kast". De boeken zijn na zijn overlijden verdeeld onder zijn kinderen en tijdelijk beschikbaar gesteld aan de heemkundekring voor digitaliseren. De volgende delen zijn inmiddels gedigitaliseerd[1]:

  • Mobilisatie 1939-1940 blz. 650-769
  • Mobilisatie 1939-1940 blz. 770-894
  • De Oorlog blz. 1-30
  • De Veenbult (1975)
  • Bleek Goud deel 1 blz. 1-96 (1982)
  • Bleek Goud deel 2 blz. 97-232
  • Bleek Goud deel 3 blz. 233-331
  • Bleek Goud deel 4 blz. 1-73
  • Kerstdroom
  • Kerstmis Anno 1984
  • Verstoten (1984)


Referenties
  1. Het digitaliseringsproject werd/wordt uitgevoerd door Catrien Elfrink, Pieter Koolen, Ad Schoutens, Henk van Straaten, Thom van der Straaten en Esther Yardim.