Bewerken van Augustinus Hendricus Swinkels (1922-2001)

| overl.datum    = 26 juli 2001

| partner(s)    = Catharina Arnoldina van den Munckhof (1923-2002)

| bidprentje    =

| gedachtenisprent =

}}

{{link stamboom|stamboom=''[[Swinkels]]''}}

'''Augustinus Hendricus (Harry, Harrie) Swinkels (1922-2001)''' was lid van de redactie van de [[Deurnesche Courant]] en was daarna in Breda en Waalwijk werkzaam als journalist bij Dagblad De Stem.

Harry was het eerste kind uit het gezin van bierbrouwer/bedrijfsleider [[Joachim Swinkels (1884-1965)]] aan de [[Derpsestraat]] [[Wijk A|A.49]]</ref> en Maria Catharina Janssen (1889-1963).  Het ouderlijk gezin woonde aan de [[Oude Liesselseweg 19|Liesselseweg F.66]].

Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren:

Na de [[lagere jongensschool aan de Visser]] ging Harry op 7 september 1935 naar het Serafijns Seminarie van de Paters Kapucijnen in Langeweg (Noord-Brabant). In 1942 slaagde hij daar met goede cijfers voor zijn eindexamen. Op 30 augustus 1942 trad hij vervolgens als novice in bij de orde van de Kapucijnen in hun klooster in Biezenmortel bij Udenhout, waar hij de naam ‘Calixtus van Deurne’ aannam. Al na zeven maanden, op 20 maart 1943, trad hij weer uit de orde. De Kapucijnen volgden de kloosterregels van de heilige Franciscus en zijn zoons kregen later alle drie Franciscus als tweede of derde doopnaam.

==Journalist/redacteur==

Begin 1946 trad hij als redacteur in dienst bij Dagblad De Stem en werkte hij korte tijd op het hoofdkantoor in Breda. <ref>Harry’s naam werd tot en met vrijdag 8 maart 1946 in de kop van de Deurnesche Courant genoemd. Hij werd per 15 maart 1946 opgevolgd door [[Franciscus Antonius Maria Krämer (1920-1995)|Frans Krämer]]</ref>.  In 1947 werd hij rayonredacteur op het bijkantoor in Waalwijk en verhuisde hij ook daarheen. Hier moest hij als journalist een uitgestrekt rayon bestrijken, met aanvankelijk een fiets als vervoermiddel, later een brommer en vanaf 1962 een auto. In de krant deed hij verslag van gemeenteraadszittingen, evenementen en gebeurtenissen in Waalwijk en omliggende gemeenten en ook de begeleidende foto’s maakte hij deels zelf. Het was een tijd waarin hij zijn berichten nog per telefoon dicteerde aan een typiste in Breda, of, als er iets minder haast bij was, meegaf aan een chauffeur van de bus naar Breda.  

Door fusies in de krantenwereld besloot Dagblad De Stem in 1967 de nieuwsgaring in het rayon Waalwijk voortaan over te laten aan het Brabants Dagblad en het bijkantoor in Waalwijk per 1 januari 1968 te sluiten. Dit besluit en de weinig elegante wijze waarop het nieuws hem bereikte, raakten Harry Swinkels diep. Hij werd overgeplaatst naar de stadsredactie van Breda, maar bleef wonen in Waalwijk. Na een aantal jaren kreeg hij de mogelijkheid in Breda rechtbankverslaggever te worden, een functie die hij tot aan zijn VUT in 1984 met veel plezier is blijven vervullen. Ook de zegeningen van de digitale tekstverwerking heeft hij in Breda nog leren kennen. Alle stadia in zijn loopbaan passeren de revue in het krantje “Verbinding verbroken” (8-pagina’s), dat door zijn collega’s bij zijn afscheid is samengesteld.<ref>Opgenomen in de deelcollectie “speciale edities” van het Digitaal Krantenarchief Deurne</ref>.   

Al op de lagere school in Deurne groeide bij Harry Swinkels de liefde voor het toneel. De drie hoogste klassen mochten naar uitvoeringen van de [[Sint-Willibrordspelers]] in het [[patronaatgebouw Rust Roest]] en samen met kinderen uit de buurt probeerde hij de stukken die ze daar zagen, na te spelen in zelfgebouwde decors. Op kostschool bij de paters Kapucijnen in Langeweg deed hij mee met het schooltoneel en heeft hij onder meer de hoofdrol gespeeld in een stuk over de heilige Franciscus. In zijn tijd als redacteur van de Deurnesche Courant heeft hij in Roermond een cursus gevolgd van de stichting Ons Leekenspel, die zich vanuit een katholiek vormingsideaal beijverde om het amateurtoneel op een artistiek hoger niveau te brengen.

In Waalwijk kon hij als rayonredacteur van Dagblad De Stem en ‘man van de krant’ aanschuiven bij een zondagse praat- en borreltafel in Café Passier. Daar werd hem gevraagd om de vacante functie van regisseur op zich te nemen bij D.V.S.V. (Door Vriendschap Saam Verbonden), een van de plaatselijke verenigingen voor amateurtoneel. Die taak heeft hij ruim 30 jaar lang vervuld. Naast de regie tekende hij daarbij ook voor het decorontwerp en speelde hij regelmatig zelf mee in hoofd- en bijrollen. Ook de keuze van het repertoire werd aan hem overgelaten en daarin toonde hij al snel veel ambitie en legde hij de lat voor zichzelf en de acteurs zo hoog mogelijk.

Hij schilderde soms beroemde werken na, zoals De molen bij Wijk bij Duurstede (Ruisdael) en De aardappeleters (van Gogh), maar koos meestal eigen thema’s, bij voorkeur landschappen en stillevens. Van zijn vrouw en kleinkinderen maakte hij portretten. Thuis werkte hij graag in olieverf, tijdens vakanties in aquarel.

In 1983 was hij één van de tien Brabantse journalisten die werken exposeerden in de Orangerie in de tuin van Kasteel Maurick in Vught, een tentoonstelling georganiseerd door de Stichting Brabantse-kunstpromotie.

* De volledige tekst van de bedankbrief van Harry Swinkels aan Tij Kools is te lezen op de ''[http://tijkools.nl/CoolenvanDoorne/deel2.html website Tij Kools]''.

   

* Archief familie Swinkels - van den Munckhof  

* Archief [[Digitaal Krantenarchief Deurne]]

* Deurnesche Courant  van 15 Maart 1946  “Afscheid Harry Swinkels”

* Archief Tij Kools

{{DEFAULTSORT:Swinkels,Augustinus Hendricus}}

[[categorie:redacteur]]

[[categorie:journalist]]

[[categorie:rechtbankverslaggever]]