Henricus Langhals
Henricus Langhals werd in 1385 genoemd als rector of investiet van de kerken van Bakel en Deurne.
In 1380 verkreeg hij als magister in artibus, et baccalaureus in iure canonico (magister in de kunsten en gevorderd student in het canonieke recht) aan de Sorbonne van Parijs van paus Clemens VII een motu proprio (pauselijk decreet) voor een collatie door de abt van Echternach voor de investituur in Bakel.[1]
Op 8 oktober 1385 oorkondt Henricus Langhals, rector of investiet van de kerken van Bakel en Dorne, dat hij instemt met de verlening van het presentatierecht van de kapel, door wijlen Arnoldus geheten Stamelart de Bruhese op zijn goed geheten Bruhese gefundeerd aan Jacobus de Padbroeck en zijn vrouw Heylwigis de Bruhese, zuster van de fundator.[2]
| Bronnen, noten en/of referenties |