Johannis Martens (1832-1885)
| Johannis Martens | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Johannis Martens | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 6 mei 1832 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 30 juli 1885 | |
| Partner(s) | Lamberdina Nooijen (1835-1899) | |
| Beroep(en) | klompenmaker, landbouwer | |
Johannis Martens (1832-1885) was klompenmaker, eerst in Venray en later in Deurne aan de Kulert. Na zijn verhuizing naar de Merlenberg was hij landbouwer.
Johannis was een zoon van de landbouwer Joannes Martens (1802-1878) en Wilhelma van Bakel (1800-1868).
Hij huwde op 30 april 1860 in Venray met Lamberdina Nooijen, (Venray 23 oktober 1835 - Deurne 11 augustus 1899), dochter van de in Deurne geboren landbouwer Laurentius Nooijen (1789-1840) en Elisabeth Smits (1796-1843).
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Leonardus, (Venray 3 mei 1861 - Roosendaal 17 maart 1923). Hij huwde met Maria Catharina van de Ven (1868-1905).
- Hendrikus, (Venray 25 juli 1863 - Deurne 12 april 1922). Hij huwde met Henrica van den Berkmortel (1865-1932).
- Peter Johannes, (Venray 10 augustus 1865 - Deurne 29 september 1868).
- Wilhelmus, (Deurne 29 april 1868 - Eindhoven 1 juni 1942). Hij huwde met Johanna Manders (1869-1947).
- Elisabeth, (Deurne 8 maart 1871 - Deurne 19 januari 1905). Zij bleef ongehuwd. Zij verdiende de kost als naaister.
- Johanna, (Deurne 13 juli 1874 - Helmond 15 februari 1943). Zij bleef ongehuwd. Zij werkte vanaf 1909 in Helmond als dienstbode bij de weduwe Anna Maria van Griensven-van Honsewijk.
- Petrus, (Deurne 22 februari 1878 - Deurne 4 september 1937). Hij huwde met Wilhelmina Maas (1888-1944).
Hij was klompenmaker in Venray. Op 27 maart 1868 verhuisde hij met zijn jonge gezin naar de Kulert in Deurne op het adres B.84.
Op 12 oktober 1875 kocht hij voor 600 gulden van zijn vader en zijn twee zussen het huis waarin zij aan de Merlenberg woonden.[1] Na het overlijden van zijn vader verhuisde hij in 1878 naar dat huis aan de Merlenberg B.62, later gewijzigd in B.100 en B.116. Waarschijnlijk gaf hij toen ook het beroep van klompenmaker op en werd hij landbouwer.
Na zijn overlijden verkocht zijn weduwe op 18 november 1887 voor duizend gulden het onroerend goed aan de Vlierdense landbouwer Theodorus Manders.Tien dagen later deed zij bij een openbare verkoop ook nog wat roerend goed van de hand. De opbrengst daarvan was ruim 64 gulden. Op 25 juli 1888 werden door haar ook veldvruchten verkocht, daarvan was de opbrengst ƒ 172,25.[2]
Zij vestigde zich met haar kinderen in een huis in het centrum van Deurne dat achtereenvolgens de volgende adressen had: Derp B.53e, B.78, B.81, Lagekerk A.379 en A.437.
| Bronnen, noten en/of referenties |