Kettinghuwelijk

Een kettinghuwelijk is een reeks huwelijken met tenminste vier schakels (huwelijken) waarbij de nagelaten weduwe of weduwnaar hertrouwt met een weduwnaar of weduwe.

Er zijn ook een aantal kettinghuwelijken bekend met een of meer Deurnese schakels.

Zeven schakels

De kroon wordt gespannen door het kettinghuwelijk waarin Dorus van Bakel figureert, deze heeft maar liefst zeven schakels.

Henricus Hubertus Vos (1887-1927) huwde 7 april 1923 met:

Dorothea Verstegen (1894-1933) hertrouwde 21 januari 1928 met:

Theodorus van Bakel (1901-1956) was eerder getrouwd 7 april 1923 met (rechts): hertrouwde 28 juni 1935 met (onder):

Antonia van der Elsen (1904-1926)

Maria Gertruda Rongen (1880-1930) trouwde 28 april 1905 met:

Theodor Matheij (1880-1933) hertrouwde 16 mei 1931 met:

Maria Catharina Janssen (1892-1968) trouwde eerder 28 april 1916 met:

Leonard Hanssen (1887-1930)

Vijf schakels

Martinus de Vos (1861-1931) trouwde 19 mei 1886 met:

Johanna Verhees (1857-1898) hertrouwde 10 januari 1899 met:

Francisca Verreijken (1868-1902) hertrouwde 6 september 1907 met:

Johanna van den Berkmortel (1860-1927) hertrouwde 19 november 1927 met:

Anna Maria van Schijndel (1864-1928) trouwde eerder op 7 februari 1893 met:

Antonius Leenders (1871-1915)

Vier schakels

Geertruida van Dam (1840-1866) huwde met:

Hendrik van Tol (1832-1874) hertrouwde 25 november 1868 met:

Martha de Lange (1845-1914) hertrouwde 25 januari 1875 met:

Johannes van der Zwaan (1844-1892) trouwde eerder op 5 juli 1867 met:

Petronella Vork (1843-1873)

Joanna Maria Slaats (1754-voor 1801) huwde met:

Godefridus van Dijk (1759-voor 1811) hertrouwde 23 augustus 1801 met:

Elisabeth van de Kerkhof (1767-1831) hertrouwde 2 februari 1811 met:

Carolus Nentwig (1775-1821) trouwde eerder op 12 januari 1805 met:

Antonia van de Moosdijk (1775-1809)