Martinus Manders (1896-1981): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox persoon | {{Infobox persoon | ||
| naam = Martinus Manders | | naam = Martinus Manders | ||
| foto = [[Bestand:24.598.jpg|175px]] | | foto = [[Bestand:24.598.jpg|175px]] | ||
| tekst = Collectie Parochie van de Heilige Jozef | | tekst = Collectie Parochie van de Heilige Jozef | ||
| Regel 12: | Regel 12: | ||
| beroep(en) = kloosterling | | beroep(en) = kloosterling | ||
}} | }} | ||
'''Martinus (Martien) Manders''' uit | '''Martinus (Martien) Manders (1896-1981)''' uit Deurne was kloosterling bij de missionarissen van Scheut. | ||
Martien | Martien werd geboren op 6 mei 1896 als zoon van de landbouwer [[Cornelis Manders (1855-1951)]] en Petronella Welten (1863-1897). | ||
Samen met zijn vriend [[Henricus Martinus Berkers (1897-1980)|Henricus (Harrie) Martinus Berkers (1897-1980)]] trad hij op 1 augustus 1923 in te Scheut (BE). De eerste verbintenis was 4 februari 1925 | Samen met zijn vriend [[Henricus Martinus Berkers (1897-1980)|Henricus (Harrie) Martinus Berkers (1897-1980)]] trad hij op 1 augustus 1923 in te Scheut (BE). De eerste verbintenis was 4 februari 1925. | ||
In 1960 moest hij in Leuven geopereerd worden maar moest daarna verder leven met een ernstige handicap. | Op 4 augustus 1925 vertrok hij naar Congo. Hij verrichtte voornamelijk huishoudelijke diensten op diverse missieposten o.a. Kananga, maar was ook op andere gebieden werkzaam. | ||
Ondanks zijn 70 jaar mocht hij terug naar Congo, maar keerde terug omdat hij zijn medebroeders niet tot last wilde zijn. | |||
Op Sparrendaal werkte hij in het bos, de tuin en verzorgde hij het kerkhof. | In 1960 moest hij in Leuven geopereerd worden maar moest daarna verder leven met een ernstige handicap. | ||
Ondanks zijn 70 jaar mocht hij terug naar Congo, maar keerde terug omdat hij zijn medebroeders niet tot last wilde zijn. Op Sparrendaal werkte hij in het bos, de tuin en verzorgde hij het kerkhof. | |||
Hij was wel eens lastig en opstandig. Vanwege zijn karakter ook opvliegend. Daarbij speelde zijn handicap parten. Wel bood hij steeds zijn excuses aan. | Hij was wel eens lastig en opstandig. Vanwege zijn karakter ook opvliegend. Daarbij speelde zijn handicap parten. Wel bood hij steeds zijn excuses aan. | ||
| Regel 30: | Regel 30: | ||
Hij heeft een dagboek bijgehouden. | Hij heeft een dagboek bijgehouden. | ||
Het leven werd hem zwaar toen hij in 1977 niet langer te Sparrendaal kon wonen en verzorgd moest worden in Heeswijk-Dinther. Weg bij de Scheutisten. | Het leven werd hem zwaar toen hij in 1977 niet langer te Sparrendaal kon wonen en verzorgd moest worden in Heeswijk-Dinther. Weg bij de Scheutisten. | ||
Hij stierf op 27 februari 1981 en ligt begraven naast zijn vriend Harrie Berkers op Sparrendaal. | Hij stierf op 27 februari 1981 en ligt begraven naast zijn vriend Harrie Berkers op Sparrendaal. | ||
Versie van 20 dec 2019 17:41
| Martinus Manders | ||
| Bestand:24.598.jpg Collectie Parochie van de Heilige Jozef | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Martinus Manders | |
| Roepnaam | Martien | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 6 mei 1896 | |
| Overl.plaats | Rosmalen | |
| Overl.datum | 27 februari 1981 | |
| Beroep(en) | kloosterling | |
Martinus (Martien) Manders (1896-1981) uit Deurne was kloosterling bij de missionarissen van Scheut.
Martien werd geboren op 6 mei 1896 als zoon van de landbouwer Cornelis Manders (1855-1951) en Petronella Welten (1863-1897).
Samen met zijn vriend Henricus (Harrie) Martinus Berkers (1897-1980) trad hij op 1 augustus 1923 in te Scheut (BE). De eerste verbintenis was 4 februari 1925.
Op 4 augustus 1925 vertrok hij naar Congo. Hij verrichtte voornamelijk huishoudelijke diensten op diverse missieposten o.a. Kananga, maar was ook op andere gebieden werkzaam.
In 1960 moest hij in Leuven geopereerd worden maar moest daarna verder leven met een ernstige handicap.
Ondanks zijn 70 jaar mocht hij terug naar Congo, maar keerde terug omdat hij zijn medebroeders niet tot last wilde zijn. Op Sparrendaal werkte hij in het bos, de tuin en verzorgde hij het kerkhof.
Hij was wel eens lastig en opstandig. Vanwege zijn karakter ook opvliegend. Daarbij speelde zijn handicap parten. Wel bood hij steeds zijn excuses aan.
Hij heeft een dagboek bijgehouden.
Het leven werd hem zwaar toen hij in 1977 niet langer te Sparrendaal kon wonen en verzorgd moest worden in Heeswijk-Dinther. Weg bij de Scheutisten.
Hij stierf op 27 februari 1981 en ligt begraven naast zijn vriend Harrie Berkers op Sparrendaal.