Nicolaas Wilhelmus Apeldoorn (1913-1996)
| Pater Niek Apeldoorn | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Nicolaas Wilhelmus Apeldoorn | |
| Roepnaam | Pater Niek | |
| Geboorteplaats | Egmond-Binnen | |
| Geboortedatum | 2 oktober 1913 | |
| Overl.plaats | Oosterhout | |
| Overl.datum | 21 april 1996 | |
| Beroep(en) | Leraar, Pastoor, Overste | |
Nicolaas Wilhelmus Apeldoorn (1913-1996) kwam op 70 jarige leeftijd naar het Missiehuis St. Willibrord in Deurne. Hij heeft daar, met een jaar onderbreking, drie jaar gewoond.
Nicolaas een zoon van Gerardus Apeldoorn en Eduarda Morsch en de jongste van negen kinderen. Zijn vader was landbouwer. Zijn ouders waren diepgelovige mensen. Vader was dertig jaar lang lid van het Armenbestuur. Hij overleed in 1928 toen Niek 15 jaar oud was en zijn moeder in 1950. Niek was toen al drie jaar in de missie.
Na de zevenjarige lagere school kwam hij als jongen van twaalf jaar naar het missiehuis St. Willibrord in Uden. Na de zes jaar gymnasium in Uden ging hij naar het missiehuis St. Lambertus te Helvoirt (noviciaat en filosofie) en vervolgens naar het missiehuis St. Franciscus Xaverius te Teteringen, waar hij na drie jaar theologie studeerde. Op 5 juni 1938 deed hij de eeuwige geloften aflegde en op 21 augustus 1938 werd hij tot priester werd gewijd. Het vierde en laatste jaar studeerde hij theologie aan de Gregoriana-universiteit in Rome,
Het was voor hem een teleurstelling dat hij voor Nederland werd benoemd: Van 1939 tot 1941 was hij leraar in Uden. Hij gaf les in Latijn, godsdienst, plant- en dierkunde. In 1940 kreeg hij zijn missiebenoeming, maar vanwege de oorlog kon hij niet vertrekken. Zo bleef hij tot 1941 in Uden en van 1941 tot 1947 in Teteringen en Steyl waar hij moraaltheologie doceerde. Hoe zeer men hem waardeerde blijkt wel uit het feit dat hij, de jonge docent, al op 23 oktober 1945 tot lid van de provinciale raad werd benoemd. In 1947 ging zijn wens eindelijk in vervulling: Op 10 september 1 947 vertrok hij met de "Sloterdijk" vanuit Rotterdam naar Indonesië. Onmiddellijk na aankomst op Flores werd hij benoemd tot leraar aan het groot-seminarie van Ledalero. Van 1947 tot 1951 doceerde hij daar moraaltheologie en kerkelijk recht. Op 6 januari 1948, toen hij pas een paar maanden in Indonesië was, werd hij bovendien benoemd tot prefect van de fraters studenten. In 1951 ging zijn lang gekoesterde wens in vervulling. Hij werd pastoor in Lewotobi, een plaatsje aan de kust in het bisdom Larantuka. Het duurde echter niet lang want in 1954 werd hij benoemd tot regionale overste van Bali-Lombok. Intussen had men in hem de leider ontdekt en zo werd hij op 10 mei 1960 tot rector van het Grootseminarie van Ledalero benoemd en drie jaar later tot regionaal overste van de grote Ende-provincie. Negen jaar lang heeft hij dit laatste ambt bekleed. Nadat hij 18 jaar overste was geweest, werd hij weer tot pastoor benoemd van Riti-Nangaroro van 1972 tot 1983.
In 1983, toen hij 70 werd, besloot hij om voorgoed naar Nederland terug te keren en nam zijn intrek in Deurne. Op verzoek van de Provinciale Overste van Oostenrijk ging hij in 1985 naar St. Gabriel om daar een jaar lang de drie Indonesische fraters met raad en daad bij te staan. Na dat jaar ging hij terug naar Deurne en verbleef daar tot 1987. Van 1987 tot 1992 maakte hij deel uit van een communiteit in Montenau (België).
Kort voor zijn tachtigste levensjaar verhuisde hij naar zorgcentrum "Zuiderhout" in Teteringen te verhuizen.
Op zondag 21 april 1996 overleed hij onverwacht op 82 jarige leeftijd in het Pasteur ziekenhuis te Oosterhout en hij werd daar begraven op het kerkhof van het Missiehuis.
Bewoners van het Missiehuis
Zie ook het overzicht van alle Paters en broeders SVD die in het Missiehuis in Deurne woonden.