Bewerken van Pannenfabriek
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 3: | Regel 3: | ||
Er zijn maar weinig gegevens over deze pannenfabriek bewaard gebleven. Wel werd bij de oprichting nauwkeurig aangegeven waar de fabriek stond: ''De afstand van de loods tot de weg uit de [[Peel]] bedraagt 13 meter en tot de [[spoorweg]] 45 meter.'' Het gaat om het terrein van de huidige adressen Snoertsebaan | Er zijn maar weinig gegevens over deze pannenfabriek bewaard gebleven. Wel werd bij de oprichting nauwkeurig aangegeven waar de fabriek stond: ''De afstand van de loods tot de weg uit de [[Peel]] bedraagt 13 meter en tot de [[spoorweg]] 45 meter.'' Het gaat om het terrein van de huidige adressen Snoertsebaan 21-31, waar nog de arbeiderswoningen die bij de fabriek hoorden staan.<br> Het gebied waar de leemwinning plaatsvond is nog niet exact bekend. | ||
Toen de fabriek in 1891 verkocht werd, hield die waarschijnlijk tevens op te bestaan. Vóór de verkoop in dat jaar was de fabriek in handen van een vijftal vooraanstaande [[Deurne]]se families, namelijk: | Toen de fabriek in 1891 verkocht werd, hield die waarschijnlijk tevens op te bestaan. Vóór de verkoop in dat jaar was de fabriek in handen van een vijftal vooraanstaande [[Deurne]]se families, namelijk: | ||
Regel 13: | Regel 13: | ||
Bij de fabrieksgebouwen hoorde nog bijna acht hectaren grond. De koper had in 1891 wel de verplichting aan de twee Deurnese pottenbakkers [[Hendricus Koch (1831-1893)|Hendricus (Hendrik) Koch (1831-1893)]] en [[Pieter Munsters (1849-1922)]] om hen jaarlijks 60 karren kleiaarde te laten graven tegen 45 cent per kar. Na het einde van de productie werd de fabriek afgebroken, en werden de woningen deels gesloopt en deels verkocht aan [[Hendricus van Ooij (1873-1948)]]. | Bij de fabrieksgebouwen hoorde nog bijna acht hectaren grond. De koper had in 1891 wel de verplichting aan de twee Deurnese pottenbakkers [[Hendricus Koch (1831-1893)|Hendricus (Hendrik) Koch (1831-1893)]] en [[Pieter Munsters (1849-1922)]] om hen jaarlijks 60 karren kleiaarde te laten graven tegen 45 cent per kar. Na het einde van de productie werd de fabriek afgebroken, en werden de woningen deels gesloopt en deels verkocht aan [[Hendricus van Ooij (1873-1948)]]. | ||
[[categorie:bedrijf]] | [[categorie:bedrijf]] |