Bewerken van Postpaadje

[[Image:Postpaadje1.jpg|thumb|right|400px|Op deze foto uit 1963 is links nog de showroom van garage van Ham zichtbaar. Daarnaast de huizen van de zusjes Steeghs en van Verbakel. Het witte huis op de achtergrond is de inmiddels weer afgebroken [[Helmondseweg 20a|ambtswoning]] van burgemeester [[Frans Hoebens|Hoebens]]. Foto beschikbaar gesteld door mevr. Veldhuijzen-Peeters.]]
[[Image:Postpaadje2.jpg|thumb|right|400px|Het in 1932 gebouwde huisje van de dames Steeghs. Foto beschikbaar gesteld door mevr. Veldhuijzen-Peeters]]

Het '''Postpaadje''' was vroeger een binnendoorweggetje voor de brievenbesteller.


Het verhaal van het Postpaadje is vooral het verhaal van het [[Postkantoor (Visser)|oude postkantoor]] van de familie [[Goossens]] aan de [[Visser]]. We gaan daarvoor terug naar het laatste kwart van de 19de eeuw. De bakkerszoon [[Wilhelmus Goossens (1856-1909)|Willem Goossens]], bijgenaamd [[Willemke de Post]], werkte als brievengaarder in [[Deurne]]. En omdat het goed ging met het Deurne, waar in het ''[[miljoenenparadijs]]'' veel geld verdiend werd met de turf, ging het ook goed met Willem. Hij liet in de Visser een modern huis bouwen waarvan een gedeelte werd ingericht als hulppostkantoor. Het stond op de plek waar van 1969 tot 1994 de bushalte was en waar nu een grasveldje is. 

Om zijn brieven zonder veel omwegen te kunnen bezorgen in de [[Stationsstraat]], toen nog [[Spoorstraat]] geheten, en bij meester van Baars in de [[Martinetstraat]], toen nog [[Schoolstraat]], benutte hij een oud voetpad dat tussen de percelen liep en dat in de volksmond al snel het Postpaadje ging heten.

Deurne wilde mee in de vaart der volkeren en wenste een volwaardig postkantoor. Willem had daarmee een probleem, want bij zo'n echt postkantoor hoort ook een echte directeur mét de benodigde diploma's en talenkennis, en die bezat hij niet. Maar Deurne liet zijn postbode niet vallen. Onder de plaatselijke elite werd in 1905 een handtekeningenaktie gehouden en er ging een petitie naar de minister waarin werd verzocht om na de bouw van het nieuwe [[Postkantoor (Markt)|postkantoor]] aan de [[Markt]], Willem Goossens tot directeur te benoemen. Tot de 121 ondertekenaars hoorden ondermeer [[Francis Wilhelmus van den Dungen (1834-1907)|kantonrechter Van den Dungen]], [[Sjeng Crobach|dokter Crobach]], [[Godefridus Bots|pastoor-deken Bots]] en burgemeester [[Klaas Laan]]. Voor Willem zelf maakte het allemaal niet meer uit want toen in 1909 het nieuwe postkantoor aan de Markt er eindelijk stond was hij al overleden.

Het was overigens niet de eerste keer dat men in Deurne massaal in de bres sprong voor hun postbode. In 1884 had Willem Goossens tijdens een caféruzie een flinke aframmeling verkocht aan bakker [[Alfons Sauvé]]. Het kostte hem niet alleen 15 dagen gevangenisstraf, maar omdat hij bij een eerder akkefietje al een gele kaart had gekregen dreigde hij nu ook zijn baan te verliezen. Dank zij een handtekeningenaktie onder de bevolking werd dit voorkomen.

[[Petrus Eimericus Josephus Maria Goossens (1890-1974)|Peer Goossens]], de zoon van Willem, trad later als postbeambte in het voetspoor van zijn vader.

Van lieverlee raakte het Postpaadje bewoond. In 1930 bouwde [[Johannes Josephus Verbakel]] (1901-1968) op nummer 5 zijn woonhuis. Verbakel werkte bij het [[Zuivelfabriek Sint Isidorus|stoomzuivelfabriek]] als "ondermelkweger". Hij had aan zijn beroep de bijnaam "[[d'n Bôtterkletser]]" te danken. 

[[Mathijs Lutters]] bouwde in 1932 het huisje aan het Postpaadje op nummer 3 en verkocht het aan de twee ongehuwde zussen [[Steeghs]]. Na een jeugd met enkele jaren van gezondheid, waarin zij als naaister de kost verdiende, heeft [[Dora Steeghs]] vele jaren op het ziekbed doorgebracht. Zij werd al die tijd liefdevol verzorgd door haar zus [[Bertha Steeghs|Bertha]]. Dora lag altijd aan de voorzijde van de woonkamer, vanwaar ze de talloze kinderen toezwaaide die door het Postpaadje naar school gingen. 

In 1938 kon het Postpaadje verbreed worden omdat [[Petrus Antonius Jacobus Wilhelmus van Ham (1905-1980)|Jepke van Ham]], Bertha Steeghs, [[Johannes Verbakel]], Peer Goossens en [[Fried Kuijten]] gratis een strook grond aan de gemeente afstonden. Als tegenprestatie plantte die wel een nieuwe heg aan.

==Huisnummering 1953==
In 1953 werden de oude huisnummers vervangen door nieuwe adressen. Onderstaand zie u de toen omgenummerde huizen met hun hoofdbewoner. Als u op de zandloper klikt kunt u de betreffende kolom sorteren.

{| class="wikitable sortable" 
|-
! Hoofdbewoner
! Oude nr
! Nieuw adres
|-
|[[Petrus Eimericus Josephus Maria Goossens (1890-1974)]]||C.9||Postpaadje 9
|-
|Verbakel, Johannes J.||C.10||Postpaadje 7
|-
|Steeghs, Huberta G.||C.10a||Postpaadje 3
|}


{{
#display_point:
service=googlemaps
|address=Postpaadje deurne
|zoom=17
|height=400
|width=500
|type=hybrid
}}

Literatuur:
*[[Pieter Koolen]] – "Postpaadje " - afl. 33 in de serie [[Historische verkenningen]] ([[Heemkundekring H.N. Ouwerling]]) in [[Weekblad voor Deurne]] vab 4 juli 2008

[[categorie:Straat]]
{{DeurneWiki_TR_plekke_poi
|Omschrijving=Het Postpaadje herinnert nog aan de tijd vóór 1909, toen het Deurnese hulppostkantoor aan de Visser stond op het grasveld tussen het Fraterhuis en het appartementencomplex. Het paadje ontstond omdat de postbode de kortste weg zocht naar de Deurnese notabelen die het meeste post kregen. Typisch aan het paadje zijn de fraaie oude afgesleten baksteentje, waarmee het gedeeltelijk geplaveid is. Ook het restant van de heg, bestaande uit verschillende struiksoorten, is opvallend. 
|Naam=Postpaadje
|Wereld=DeurneWiki_TR_Plekke_POI
|Plaatje=Oud-Postkantoor.jpg
|Lokatie=51.4647793, 5.792740999999978
}}