Bewerken van Richard Heesmans (1948)

Hij doorliep de lagere school in de Sint Jozefparochie en daarna de [[LTS]] afd. metaal aan de [[Haspelweg]] in Deurne. Op veertienjarige leeftijd werd hij van school gehaald om thuis in het veetransportbedrijf te komen werken.

Uiteindelijk haalde hij als telg uit een chauffeursfamilie al op 18-jarige leeftijd zijn rijbewijzen. Dat resulteerde erin dat hij niet alleen chauffeur werd in militaire dienst maar daarna ook bij enkele transportbedrijven in Helmond.  

Hij huwde met Ellie Martens en samen kregen zij zoon Giovanni  

* Ook nam hij zangles omdat hij al rijdend achter het stuur van zijn grindwagen gemotiveerd raakte door liedjes van "Henk Wijngaard".  

Zijn vrachtwagen droeg destijds dan ook de naam "Asfaltrocker" de titel van een bekende hit van Henk Wijngaard.

Vrij snel daarna ging Richard Heesmans zich bezig houden met teksten schrijven voor truckersongs. Dat had tot gevolg dat er uiteindelijk vier van zijn songs op vinyl werden uitgebracht die hijzelf ingezongen had.

Menig keer stond Richard daarna samen met onder andere Henk Wijngaard op het podium bij truckfestivals, niet alleen in Nederland maar ook in België. Zijn single ''Toch stap ik steeds weer in'' kwam zelfs in de top tien van Belgie. Zijn eerste optreden was samen met diverse bekende Nederlanders op het podium van het Tros truckersfestival op het autocircuit van Gendt waar veertienduizend toeschouwers aanwezig waren en dat live werd uitgezonden.  

Het programma werd toen gepresenteerd door de toen bekende presentator "Ferrie Maat". Ook "Adje Roland" en "Gerard de Vries" nodigden hem regelmatig uit om in hun radioprogramma te komen.

Mede door het succes als zanger werd het wel heel druk voor Richard om daarnaast ook nog een baan te hebben. Hij kreeg ook moeite met het feit dat mensen met twee rechter handen minder goed beloond werden dan mensen die toevallig konden zingen. Waarom dat verschil zei Richard altijd. De een gaat na een half uur optreden naar huis met applaus, bossen bloemen en een flinke gage en de ander moet blij zijn als hij door hard te werken op het laatst van de week zijn karige loon ontvangt. Ook had Richard destijds problemen om met bepaalde zangers en zangeressen om te gaan doordat deze langs hun schoenen liepen. Doe normaal zei hij dan. Hij besloot zo rond zijn veertigste om voorlopig even zijn zangcarrière op een zijspoor te zetten.  

Richard was in die jaren erna bij heel wat projecten betrokken zoals het beveiligen van de Marinehaven in Den Helder, vliegvelden, munitiedepots, kerncentrales, ambassades en o.a. woningen van mensen die in de quote 500 stonden. Het bedrijf liep zo goed dat hij zich kon permitteren om op zijn zestigste zijn zangcarrière weer te gaan op pakken. Zijn personeel gunde hem dat ook.  

Hij begon samen met zijn huidige partner Ans Vervuurt het [[Zangduo Ari-ja]] dat nog steeds heel populair is bij mensen van middelbare- en oudere leeftijd. Zijn zoon Giovanni heeft inmiddels z'n bedrijf overgenomen zodat Richard zich volledig kan richten op het met zijn partner samen vermaken van mensen op campings in binnen- en buitenland, op vakantieschepen, in verzorgingstehuizen, bonden van ouderen, de Zonnebloem, openluchtmusea, vrouwenorganisaties etc. etc.

Bij de huidige optredens maakt het Zangduo Ari-ja gebruik van de modernste apparatuur die ze zelf meebrengen en bedienen. Het is thans de grootste hobby maar het moet wel zo professioneel mogelijk. Ik ga door zolang het me gegund is. Aldus Richard.