Bewerken van Sint-Wilbertshove

'''Sint-Wilbertshove (Wilbershove''' is een herenhuis en een gemeentelijk monument aan de [[Stationsstraat]] [[Wijk A|A. 54]] in Deurne.  

Deze villa aan [[Stationsstraat]] 69 werd in 1880-’82 in neoclassicistische stijl opgetrokken in opdracht van [[Franciscus Wilhelmus van den Dungen (1834-1907)|Franciscus van den Dungen]], die in Helmond kantonrechter was.  

Het gebouw staat op de [[Lijst van gemeentelijke monumenten in Deurne|gemeentelijke monumentenlijst]]. Het heeft T-schuifvensters met versierde omlijstingen en zogenoemde kuiven. De ingang heeft een paneelvoordeur met gietijzeren roosters met daarboven een geometrisch ingedeeld bovenlicht. Het pand wordt gedekt door een schilddak met leien in zogenaamde maasdekking en heeft daaronder een fors geprofileerde kroonlijst. De serre met lessenaardak werd in 1952 aangebouwd. Deze serre bevat een serie glas-in-loodramen met als thema "sprookjes". Dit had vermoedelijk te maken met de bestemming van de ruimte: zwangerschapsgymnastiek.

 

===Woning met kippenboerderij===

Enige tijd na zijn dood kwam kleinzoon en kippenfokker [[Josephus Franciscus Mutsaers (1897-1972)|Joseph Mutsaers]] bij zijn oma [[Franciscus Wilhelmus van den Dungen (1834-1907)|Aldegonda van den Dungen-Coovels]] wonen. Joseph, lid van de Deurnese [[pluimveehoudervereniging Het Nuthoen]], bouwde grote kippenhokken in de tuin en was blijkens publicaties in oude kranten met zijn ''fokkerij-Mutsaers'' zeer succesvol.

 

Zijn broer [[Jacobus Franciscus Mutsaers (1901-1972)|Jacques Mutsaers]] kwam op 16 mei 1922 met zijn moeder Maria Anna Alida van den Dungen, de weduwe van [[Jacobus Wilhelmus Maria Mutsaers (1860-1915)|Jacobus Mutsaers]], ook op Sint-Wilbertshove wonen.

[[Robert Joseph Johan Lambooij (1904-1992)|Burgemeester Lambooij]] woonde tijdens zijn ambtsperiode, die nagenoeg synchroon liep met de [[Tweede Wereldoorlog]], met zijn gezin in de villa. Daarna was een gedeelte ingericht als woning van de familie [[Bartholomeus van Heugten (1899-1986)|Bartel van Heugten]] terwijl er in de andere ruimten diverse gemeentelijke en overheidsinstellingen ondergebracht waren.

 

Op 22 december 1949 werd [[Hubert Jozef van Doorne (1900-1979)|Hub van Doorne]] eigenaar van zowel huize Wilbertshove als huis op het latere adres [[Stationsstraat 63]]. Een jaar later, op 19 december 1950, verkocht Hub van Doorne beide panden en liet de percelen herkavelen. Kopers waren [[Johannes Herman Jeurissen (1914-1980)|kapper Jeurissen]], de arts [[Petrus van Noord (1909-1985)|Peter van Noord]] en de vennoten [[Johannes Jacobus Mathijs Maria Wasser (1922-1999)|Jo]] en [[Willem Jacobus Hermanus Maria Wasser (1927-2009)|Wim Wasser]]. Een deel van het perceel dat vroeger tot de achtertuin van Wilbertshove hoorde, werd toegevoegd aan de tuin van [[Doornehof]] en daar werden later onder andere de paardenstallen gebouwd.  

 

Met de hulp van Hub van Doorne kwam Sint-Wilbertshove in handen van de vereniging [[Wit-Gele Kruis Deurne]] die het pand onder regie van architect [[Joseph Frans Marie Deltrap (1909-1973)|Jos Deltrap]] door aannemer [[Josephus Hubertus Coopmans (1898-1962)|Sjef Coopmans]] tot consultatiebureau liet verbouwen met een wachtkamer met sprookjesmotieven in glas-in-loodramen van Hein Boumans uit Asten en forse zuilen.<ref>[[Hans van den Broek]] - ''De Astense glazenier Hein Boumans'' in het glas-in-lood-themanummer 97 van [[D'n Uytbeyndel]] blz. 58-60.</ref> Voorts een kleedkamer, een dokterskamer, een keukentje, zit-slaapkamers en een vergaderzaaltje op de eerste verdieping. De inwijding en officiële opening van het wijkgebouw vond plaats op zaterdag  26 juli 1952.

 

In 1986 nam de oogarts [[Marc Molemans]], samen met zijn echtgenote en opticien/contactlensspecialiste Bettie Molemans-Peters, het huis na een grondige renovatie in gebruik als woonhuis en praktijkpand. Ze verbleven er tot 2012.

Vanaf 2014 wordt het pand particulier bewoond.

{{Appendix|2=

|Omschrijving=Villa Wilbertshove werd rond 1880 gebouwd door Francis Wilhelmus van den Dungen die kantonrechter was in Helmond. Later werd de villa bewoond door zijn kleinzoon en kippenfokker Joseph Mutsaers. Het pand, dat in de voor Deurne zeldzame neo-classicistische stijl is opgetrokken, werd in 1949 aangekocht door Hub van Doorne. Het huis diende nog lange tijd als Wit-Gele Kruisgebouw.  De serre, die in 1952 werd aangebouwd bevat glas-in-loodramen met als thema sprookjes.