Bewerken van Sint-Willibrorduskerk (Liessel)

{{Infobox gebouw
| naam          = Sint-Willibrorduskerk (Liessel)
| afbeelding    = WillibrorduskerkLiessel.jpg
| tekst         = Rooms Katholieke kerk Sint-Willibrordus
| locatie       = Hoofdstraat 66 Liessel
| gebruik       = 
| start         = 1899
| gereed        = 1901
| opening       = 
| sluiting      = 
| bescherming   = 
| antenne/spits = achtkantige naaldspits
| hoogte top    = 60 meter
| status        = 
| bouwstijl     = neogothiek
| bouwkosten    = 18.000 gulden
| hoogte dak    = 
| monumentnummer= 517785
| monumentstatus= [[Rijksmonument]]
| verdiepingen  = 
| liften        = 
| architect     = C. Franssen
| eigenaar      = parochie Liessel
| ingenieur     = 
| aannemer      = 
| ontwikkelaar  = 
}}
[[Bestand:22.582.jpg|thumb|400px|Een beeld van de schade die de kerk in 1944 opliep.<br>Foto coll. Johan Engels]]
== Geschiedenis ==

De '''Sint-Willibrorduskerk''' is een [[rijksmonument]] en werd in 1901 gebouwd onder architectuur van Caspar Franssen uit Roermond. De kerk diende ter vervanging van de te klein geworden en in 1903 afgebroken [[Sint-Hubertuskapel (voor 1903)|Sint-Hubertuskapel]]. 

In 1899 werd de fundering van de nieuwe kerk gelegd. 

Naast een subsidie van 35.000 gulden, meer dan de helft van de totale bouwkosten, schonk de gemeente [[Deurne en Liessel]] ook het oude [[torenuurwerk]] van [[Sint-Willibrorduskerk (Deurne)|Sint-Willibrorduskerk]] van Deurne-centrum voor de nieuwe kerk.

Met ingang van 1 mei 1901 werden er alle diensten gedaan, en dat terwijl men nog bezig was met de afwerking en inrichting van het kerkgebouw. De inwijding had plaats op 15 juli 1912 tijdens een plechtige viering die van half acht tot half twaalf 's morgens duurde. De dienst werd voorgegaan door bisschop Van de Ven.

De kerk raakte aan het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]] bij de pantserslag om Liessel, de tegenaanval van de Duitsers begon op 27 oktober, ernstig beschadigd. De stenen van de totaal vernielde kerk van [[Neerkant]] werden gebruikt om deze kerk te herstellen.

Het herstel van de kerk kostte 100.000 gulden. De firma Huibregts uit Heeze voerde de restauratie uit. Het steigerwerk werd door Dorus Kuijpers verzorgd. Medewerkers uit Liessel bij de herstelwerkzaamehden waren [[Hendrikus Giebelen (1909-1986)|Harrie Giebelen]], Thij Giebelen, [[Adrianus Hofsteede (1917-1993)|Arie Hofsteede]], Willemke Evers, Wim Zeegers. [[Arnoldus Petrus Godefridus Hendriks (1918-1988)|Noud Hendriks]] zorgde voor het schilderwerk. De kerk werd op 27 april 1946 weer in gebruik genomen. 

==Monumentomschrijving Rijksdienst== 

'''Inleiding''' 

Het aan de westelijke zijde van de [[Hoofdstraat]], in de kom van [[Liessel]] gebouwde R.K. KERKGEBOUW, gewijd aan St. Willibrordus, is gebouwd tussen 1899 en 1901 en werd ontworpen door [[C. Franssen]]. Het betreft een niet georienteerde Neo-Gotische kruisbasiliek met oostelijke toren. De kerk is gewijd op 30 april 1901. In 1944 werd de kerk door oorlogsgeweld fors beschadigd. Kort na de oorlog werd ten gevolge van die schade een deel van het muurwerk, gewelven en de kap, alsmede de spits, onder architectuur van S.J.P. van der Sluijs (Eindhoven) vernieuwd. De reparaties zijn over het algemeen uitgevoerd in neo-gotische stijl. 

'''Omschrijving''' 

De kruisbasiliek heeft een schip van vijf traveeën, een eenbeukig transept met driezijdig gesloten armen, gevolgd door één koortravee en een koor van twee traveeën en een driezijdige sluiting. De gevels zijn gemetseld in baksteen en worden geleed door banden van gele strengperssteen, hardstenen afzaten, dorpels, dekplaten en lijsten. Tegen de gevels staan, afhankelijk van de hoogte, twee of driemaal versneden steunberen. De gevels worden afgesloten met een keperboogfries en muizentandlijsten.

Het schip is voorzien van tripletten met glas-in-lood ramen. In de transeptsluitingen zijn vensters met plate-tracery toegepast, bestaande uit een gekoppelde lancet, bekroond door een oculus. In het koor eenvoudige lancetvensters. De oostelijke toren heeft vier geledingen en een achtkantige spits met dakkapellen en flankeerspitsjes op de hoeken, waartussen puntgevels met uurwerken. In de toren is een portaal aangebracht, met colonetten tegen de dagkanten, overgaand in archivolten. In de boogtrommel is een kalkstenen timpaan aangebracht met een voorstelling van de onderwijzende St. Willibrordus. De opgeklampte vleugeldeur heeft een smeedijzeren sierbeslag. Het geheel wordt bekroond door een wimberg, waarboven onder meer een plate-tracery triplet. De tweede en derde geleding van de naar boven toe iets verjongende toren zijn gesierd met blindnissen, terwijl op de bovenste geleding aan alle zijden galmgaten zijn aangebracht. De kerk heeft zadeldaken met lei in Maasdekking, verlevendigd door een groot aantal neo-gotische dakkapellen. De kruising wordt bekroond door een achtkantige dakruiter met naaldspits. Zowel koor, dakruiter als flankeerspitsjes zijn voorzien van pirons met smeedijzeren bekroningen. Ook in de oostelijke gevels van de zijbeuken zijn onder een wimberg opgeklampte deuren aangebracht. Opvallend zijn de hoge, hardstenen pinakels die het zuidelijke muurwerk van de zijbeuken bekronen en de toren flankeren.  Tegen de oost- en westzijde van het koor staan een tweetal tot de oorspronkelijke bouw behorende eenlaags aanbouwen onder zadeldak met schild, waaronder de sacristie. Aan de noordelijke en zuidelijke zijde hebben deze aanbouwen een reeks van spitsboogvensters, voorzien van diefijzers.

In het interieur zijn onder meer van belang het neogotische hoogaltaar (J.Thissen, Roermond 1903), het St. Jozefaltaar (J.Thissen, Roermond 1903), het Maria-altaar (J.Thissen, Roermond, 1903), twee eikenhouten biechtstoelen (J. Custers, Stratum, 1923), een neo-gotisch doopvont, diverse heiligenbeelden (St. Willibrordus, door J. Thissen, Roermond, 1903, H. Cunera, H. Elisabeth, H. Antoinius van Padua, H. Cornelis, alle door J. Custers, Stratum, 1924). De glas-in-lood ramen van F. Nicolas, Roermond, zijn alle in 1944 verloren gegaan, op de drie ramen boven de toegangsdeur van de kerk na. Tussen 1956 en 1964 werden [[Glas-in-loodramen Sint-Willibrorduskerk Liessel|de glas-in-lood ramen]] van [[Piet Wiegersma (1920-2009)|Pieter Wiegersma]] geïnstalleerd. De torenklokken dateren uit 1949 en werden gegoten door de firma Eijsbouts-Lips, Asten.   

'''Waardering'''

De kerk is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden en is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de dorpskerk. Het gebouw heeft architectuurhistorisch belang door de stijl en de verzorgde detaillering en is van kunsthistorisch belang door de interieuronderdelen. Het gebouw is tevens van belang als voorbeeld van het oeuvre van de architect Franssen, waarin het het type van de sobere maar volgroeide dorpskerk representeert. Het is gaaf bewaard gebleven.

==Cultuur Historische Waardekaart (CHW)== 

'''Bouwperiode:''' 1901

'''Bouwstijl:''' Neo-Gotiek

'''Architect:''' Franssen, C.

'''Gevels en Materialen:''' Machinale baksteen. Banden van gele strengpers. Hardstenen afzaten, dorpels, afdekplaten en lijsten. Bakstenen tand- en muizetandlijsten en rondboogfries.

'''Vensters en Deuren:''' Drielicht-lancetvensters met glas-in-lood. In transeptsluitingen zogenaamde plate-tracery met oculus en gekoppelde lancet. eenvoudige lancetvensters in koor. 

'''Dak en Bedekking:''' Samengesteld dak, zadeldaken met lei in maasdekking. Achtkantige dakruiter en torenspits met flankeerspitsen en wimbergen. Neo-gotische dakkapellen.

'''Bijgebouwen:''' Aangebouwde sacristie. Achter de kerk is het kerkhof gelegen.

'''Groen:''' Rondom de kerk jonge beplanting.

'''Bijzonderheden:''' Drieschepige kruisbasiliek met schip van vijf traveeen, eenbeukig transept en koor van twee traveeen met driezijdig gesloten absis. De toren heeft vier geledingen. In de onderste geleding is het ingangsportaal aangebrqacht met op de boogtrommel een sculptuur voorstellende de onderwijzende H. Willibrordus.

De tweede en derde geleding van de naar boven iets verjongende toren zijn gesierd met blindnissen, terwijl op de bovenste geleding aan elke zijde van de toren galmgaten zijn aangebracht. De bekroning bestaat uit een achtkantige spits met dakkapellen, omgeven door flankeerspitsen en wimbergen, waarin uurwerken zijn aangebracht. De toren wordt geflankeerd door op de steunberen van de zijbeuken aangebrachte pinakels. Het bijbehorende kerkhof heeft een na-oorlogse kerkhofkapel met uit het begin van deze eeuw daterende sculptuur, voorstellende de kruisiging en christus in het noti-graf. Naast de pastoorsgraven (waaronder de hardstenen zerk van [[pastoor Jaspers]], 1931) staat een hardstenen stele met blindnis, voorzien van neo-gotische traceringen, waarin de tekst is gebeitels:"gedenkt uwen owen oversten die u het woord Gods verkondigd hebben". Het kerkhof is symmetrischzet. Aan het einde van het middenpad bevindt zich de kerkhofkapel.
[[Categorie:Kerkgebouw]]
[[Categorie:Religie]]


{{DeurneWiki_TR_plekke_poi
|Omschrijving=De aan St.-Willibrordus toegewijde parochiekerk van Liessel werd ontworpen door de Roermondse architect Caspar Franssen en in 1901 in gebruik genomen. Vóór 1832 stond er in Liessel een aan St.-Hubertus toegewijde kapel. De toen nieuw gebouwde waterstaatskerk werd in 1903 weer afgebroken. De toren van dat kerkje was zo laag dat men grapte dat de Liesselnaren konden "voelen" hoe laat het was. Bij de bevrijding van Liessel in 1944 werd de kerk zwaar beschadigd en kon ternauwernood gered worden.
|Naam=Sint-Willibrorduskerk (Liessel)
|Wereld=DeurneWiki_TR_Plekke_POI
|Plaatje=07.741.jpg
|Lokatie=51.414317,5.821104
}}