Theodorus Martens (1828-1915)
| Theodorus Martens | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Theodorus Martens | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 17 februari 1828 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 24 november 1915 | |
| Partner(s) | Hendrina Koolen (1829-1912) | |
| Beroep(en) | wever, landbouwer | |
Theodorus Martens (1828-1915) was wever en landbouwer in Deurne op het adres Wasberg A.44, later A.42.
Hij was een zoon van Deurnese dagloner Johannes Martens (1783-1832) en Petronella Manders (1786-1849). Zijn beide ouders waren in Deurne geboren.
Hij huwde op 17 juli 1852 in Deurne met Hendrina Koolen (Deurne 22 april 1829 - Deurne 26 november 1912). Zij was een buitenechtelijke dochter van Wilhelma Coolen (1789-1868), die bij de geboorte van haar kind weduwe was van Hendrik Dannenberg.
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Maria Anna, (Deurne 28 mei 1854 - Deurne 8 augustus 1854).
- Maria Anna (Marianne), (Deurne 30 juli 1855 - Deurne 16 december 1927). Zij huwde met Antonius van den Broek (1855-1928).
- Antonia (tweeling), (Deurne 25 februari 1859 - Deurne 26 januari 1909). Zij was landbouwster en bleef ongehuwd.
- Antonius (tweeling), (Deurne 25 februari 1859 - Deurne 22 mei 1907). Hij was veenarbeider en bleef ongehuwd.
- Peter, (Deurne 22 augustus 1862 - Deurne 18 januari 1896). Hij bleef ongehuwd. Hij werkte tussen 1885 en 1885 als dienstknecht in Gemert en Bakel. Bij zijn overlijden was hij dienstknecht bij de ongehuwde kinderen van Johannes Wilhelmus van Gogh.
- Wilhelmus, (Deurne 21 juli 1865 - Deurne 7 augustus 1944). Hij huwde met Petronella van Deursen (1868-1954).
Uitzonderlijk voor die tijd was het feit dat het echtpaar Martens-Koolen op 17 juli 1912 hun zestigjarig huwelijksfeest mocht vieren. Van het gouden feest tien jaar eerder werd al uitgebreid verslag gedaan in Het Nieuws van de Week van 23 juli 1902.
Op 17 oktober 1907 liet het echtpaar voor de notaris in Asten hun testament maken. Dat gebeurde opnieuw op 8 november 1909, deze keer ten overstaan van de Deurnese notaris De Leeuw. De erflaters lieten in hun testament opnemen dat de langstlevende levenslang het vruchtgebruik van de nalatenschap mocht hebben en dat hun jongste zoon Willem, bij wie ze inwoonden, vooraf een legaat van tweehonderd gulden zou ontvangen.[1]
Op 15 februari 1910 liet Theodorus Martens zijn testament bij notaris De Leeuw opnieuw wijzigen. Deze keer werd zoon Willem tot enige erfgenaam verklaard, wel met de verplichting om binnen drie maanden na zijn overlijden vijftig gulden uit te keren aan zijn dochter Marianne.[2]
| Bronnen, noten en/of referenties |