Bewerken van Willem Lodewijk Dat (1908-1996)

| foto          = [[Bestand:Willem Dat.jpg|200px]]

| tekst          = Foto: Collectie [[RHCe]]

[[Image: Willem Dat in uniform 1.jpg|thumb|right|300px|Willem Dat in uniform foto collectie Mw. Dekkers-Dat]]

 

Willem was een zoon van Antonie Dat en Rosina Theresia Groenestijn.<br>

Zijn moeder stierf al jong en voor zijn vader, die met zes kleine kinderen achterbleef, was de opvoeding een te zware taak en zo kwam Willem met zijn broers en zus in opvanghuis "Schiefbaan Hovius Stichting" terecht. Toen hij 15 jaar oud was, werd hij opgenomen in het pleeggezin van bakker [[Johan Frans Hendrik van Nunen (1879-1925)|F. van Nunen]] in [[Liessel]]. Na zijn huwelijk ging hij in de [[Sint-Jozefparochie]] in [[Deurne]] wonen, eerst [[Vlierdenschedijk]] J.257 en daarna [[Hertsweg]] 18. De lijfspreuk van Willem Dat luidde: "Willen is kunnen"! en dat heeft hij zijn kinderen ook altijd voorgehouden.  

Zijn gehele werkzame leven is hij als vakbondsman actief geweest en zat hij o.a. in de ondernemingsraad bij de HTM en in het bondsbestuur van de KAJ-afdelingen. Willem Dat was oprichter en 25 jaar voorzitter van de wandelvereniging [[De Vrolijke Tippelaars]], waaruit later ook de drumband en het majorettekorps ontstonden. De naam van Willem Dat is daaraan onverbrekelijk verbonden.

Willem was niet alleen organisator en bestuurder, maar trok zelf de kar als er gewerkt moest worden. En bij geldinzamelingen voor o.a. uniformen of de jaarlijkse wandeltocht was hij een man van aanpakken. Hij heeft persoonlijk honderden, duizenden kilo's oud papier opgehaald, de Volkskrant rondgebracht en avondzesdaagsen op hometrainers georganiseerd.  

Direct na de [[Tweede Wereldoorlog]] was hij colporteur voor de [[Deurnesche Courant]], abonnementen en advertenties konden toen bij hem aan huis worden opgegeven. Ook was hij vele jaren correspondent van het [[Weekblad voor Deurne]]. Kortom, Willem was een duizendpoot. Bij de viering van het tweede lustrum van de drumband  kreeg Willem Dat de [[Erepenning der gemeente in brons]], wel een duidelijk bewijs dat ook de overheid het werk van deze man wist te waarderen. De Erepenning werd uitgereikt door [[Frans Hoebens|burgemeester Hoebens]].<ref>Arch. gemeentebestuur Deurne 1951- 1980 RHCe-Eindhoven toeg.nr. A-3179 inv.nr. 2298 </ref>. Zelf was Willem ook een fervente beoefenaar van de wandelsport. Hij liep maar liefst 13 keer de Vierdaagse in Nijmegen (tot op hoge leeftijd) en 16 keer de Kennedymars. Voor zijn tomeloze inzet kreeg Willem Dat een koninklijke onderscheiding.

Hoogtepunten in Willems leven waren de ontmoetingen met koningin Beatrix bij haar bezoek aan Deurne en een film die in 1960 door de KRO werd gemaakt en waardoor hij herenigd werd met een aantal halfbroers en zusters. Een eenheid vormde hij ook met zijn vrouw. Hij trouwden op 18 september 1937 met Godefrida (Frida) Moors (Deurne 1 november 1913 - Deurne 26 juli 2003), dochter van [[Johannes Moors (1871-1937)]] en Henrica Manders (1876-1930). Uit dit huwelijk werden minstens de volgende kinderen geboren:

 

# Antonie Johannes, (Deurne 5 augustus 1938)

# Henrica Rosina, (Deurne 28 oktober 1940)

# Jo,

# Annie,  

# Wim,

# Franca,

# levenloos kindje, (Helmond 11 augustus 1945).

Willem Dat stond in de loop der jaren vooral op de bres voor de werkende jeugd, waarbij met name zijn geweldige enthousiasme en eenvoudig karakter deze jeugd aansprak. Willemke, zoals hij in de volksmond genoemd werd, heeft zich in Deurne bijzonder verdienstelijk gemaakt voor de gemeenschap in de Sint-Jozefparochie, maar ook in groot Deurne en in de regio. Dat komt omdat hij zich zijn hele leven heeft ingezet voor de gemeenschap, met name voor de jeugd en de minderheden.

{{refs}}

{{DEFAULTSORT:Dat,Willem}}

[[categorie:Dat|Willem]]