Bewerken van Zeilbergsestraat 31-31a-31b
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
| Huidige versie | Uw tekst | ||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
== Het pottenbakkerserf van Munsters - Daniëls == | == Het pottenbakkerserf van Munsters - Daniëls == | ||
De pottenbakkers [[Petrus Munsters (1774-1834)]] en [[Henricus Munsters (1784-1856)]] bezaten in 1832 op de hoek van de huidige [[Zeilbergsestraat]] en [[Hagelkruisweg]] een pottenbakkerij op het kadastraal perceel E 421. Het pand stond achter het huidige pand Zeilbergsestraat 31, ongeveer ter hoogte van [[Hagelkruisweg 84]]. Waar nu onder meer de woonhuizen met de adressen [[Zeilbergsestraat 29-29a]] en Zeilbergsestraat 31 staan, lag de kruising, eerder een plein en dus veel groter dan de huidige weg. Rondom die kruising stonden panden, waarvan de pottenbakkerij ter plaatse van Hagelkruisweg 84 er dus één was. Op de plek van het huidige Zeilbergsestraat 31 stond een schuur midden op de weg, kadastraal bekend als E 420. De schuur zelf was van de broers Munsters, de ondergrond van de gemeente Deurne. De grote boerderij van de twee broers, waar ze zelf woonden, stond aan de andere zijde van de kruising, het huidige [[Zeilbergsestraat 33]]. Enkele decennia later wijzigde de bestemming, en werd de pottenbakkerij veranderd in een ''schuur'', en kadastraal bekend als E 1101. Rond 1854 werd het een zogenaamd ''landgebouw'', een bijgebouw voor de landbouw. Rond 1872 vond de scheiding van de bezittingen van de al lang overleden broers plaats.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 1, artikel 474, dienstjaren 1855 en 1873</ref> | De pottenbakkers [[Petrus Munsters (1774-1834)]] en [[Henricus Munsters (1784-1856)]] bezaten in 1832 op de hoek van de huidige [[Zeilbergsestraat]] en [[Hagelkruisweg]] een pottenbakkerij op het kadastraal perceel E 421. Het pand stond achter het huidige pand Zeilbergsestraat 31, ongeveer ter hoogte van [[Hagelkruisweg 84]]. Waar nu onder meer de woonhuizen met de adressen [[Zeilbergsestraat 29-29a]] en Zeilbergsestraat 31 staan, lag de kruising, eerder een plein en dus veel groter dan de huidige weg. Rondom die kruising stonden panden, waarvan de pottenbakkerij ter plaatse van Hagelkruisweg 84 er dus één was. Op de plek van het huidige Zeilbergsestraat 31 stond een schuur midden op de weg, kadastraal bekend als E 420. De schuur zelf was van de broers Munsters, de ondergrond van de gemeente Deurne. De grote boerderij van de twee broers, waar ze zelf woonden, stond aan de andere zijde van de kruising, het huidige [[Zeilbergsestraat 33-33a]]. Enkele decennia later wijzigde de bestemming, en werd de pottenbakkerij veranderd in een ''schuur'', en kadastraal bekend als E 1101. Rond 1854 werd het een zogenaamd ''landgebouw'', een bijgebouw voor de landbouw. Rond 1872 vond de scheiding van de bezittingen van de al lang overleden broers plaats.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 1, artikel 474, dienstjaren 1855 en 1873</ref> | ||
De nieuwe eigenaar van | De nieuwe eigenaar van het gebouw en bijbehorend land was [[Francis Munsters (1817-1904)]], de zoon van Henricus. Het landgebouw werd rond 1880 uitgebreid met een stal, en kreeg als adres B.130. Waarschijnlijk werd het toen al tot boerderij met woongedeelte omgebouwd. Kadastraal werd het landgebouw met stal daarna bekend als E 1573, het westelijk daar aan grenzende perceel E 1574. Het kruispunt had nog steeds zijn oude omvang, en op de plek van het huidige huis Zeilbergsestraat 31 was dus nog geen sprake van bebouwing, maar van een plein.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 1 en 3, artikel 2408, dienstjaar 1882</ref> De gemeente Deurne was mede-eigenaar van het erf E 1573, omdat de bijgebouwde stal voor een klein stukje op de weg stond. Rond 1904 werd de boedel van Francis gescheiden.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 2839, dienstjaar 1905</ref> | ||
De gezamenlijke kinderen werden nu eigenaar, met [[Henricus Munsters (1859-1935)]], zoon van Francis, namens hen allen. Henricus woonde er in 1930 ook zelf. Het landgebouw was inmiddels ook formeel omgevormd naar een ''huis, schuur, erf'', en rond 1905 werd er bijgebouwd. Rond 1913 werd er opnieuw bijgebouwd, en werd het perceel met de naastgelegen tuin E 1574 kadastraal verenigd. Kadastraal werd het daardoor bekend als E 1913. Nog altijd was het kruispunt ruim en was geen grond daarvan geprivatiseerd. Rond 1923 werd het perceel gesplitst als gevolg van de aanpassing van het profiel van de Hagelkruisweg. Een reepje in het noorden werd van het huiskavel afgehaald. Kadastraal werd het perceel met het huis nu bekend als E 2118. Rond 1936 vond een veiling van het perceel plaats.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 4230, dienstjaren 1906, 1914, 1924 en 1937</ref> | De gezamenlijke kinderen werden nu eigenaar, met [[Henricus Munsters (1859-1935)]], zoon van Francis, namens hen allen. Henricus woonde er in 1930 ook zelf. Het landgebouw was inmiddels ook formeel omgevormd naar een ''huis, schuur, erf'', en rond 1905 werd er bijgebouwd. Rond 1913 werd er opnieuw bijgebouwd, en werd het perceel met de naastgelegen tuin E 1574 kadastraal verenigd. Kadastraal werd het daardoor bekend als E 1913. Nog altijd was het kruispunt ruim en was geen grond daarvan geprivatiseerd. Rond 1923 werd het perceel gesplitst als gevolg van de aanpassing van het profiel van de Hagelkruisweg. Een reepje in het noorden werd van het huiskavel afgehaald. Kadastraal werd het perceel met het huis nu bekend als E 2118. Rond 1936 vond een veiling van het perceel plaats.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 4230, dienstjaren 1906, 1914, 1924 en 1937</ref> | ||