Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Soemeersingel: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 10: | Regel 10: | ||
In de jaren 1960 werden Wilhelminastraat en Boven hernoemd naar Soemeersingel. | In de jaren 1960 werden Wilhelminastraat en Boven hernoemd naar Soemeersingel. | ||
In de jaren 1950 werd in de bocht bij de [[ | In de jaren 1950 werd in de bocht bij de [[Protestantse kerk Helenaveen|protestantse kerk]] en de bocht bij [[Matje van Grunsven]] het midden van de straat gemarkeerd met de zogenoemde kattenogen. Deze reflecterende glazen bolletjes waren gevat in een gegoten ijzeren omhulsel dat met rubber en teer in de weg gemonteerd was. | ||
[[categorie:straat]] | [[categorie:straat]] |
Huidige versie van 13 mei 2015 om 17:08
De Soemeersingel is het voormalige jaagpad westelijk van de Helenavaart en loopt van Helenaveen naar Griendtsveen.
De straat is als veendijk aangelegd in 1853, dwars door het Soemeer. De straat is genoemd naar het onpeilbaar diepe moerasven het Soemeer. Per 1 januari 1955, bij de officiële vaststelling van een groot aantal straatnamen in de gemeente Deurne, heette het zuidelijke deel van de huidige Soemeersingel vanaf de Oude Peelstraat tot aan de Fabriekswijk bij de Rector Nuijtsstraat de Wilhelminastraat, genoemd naar Koningin Wilhelmina, beschermvrouwe van Maatschappij Helenaveen.
Het noordelijker gedeelte vanaf de Rector Nuijtsstraat heette officieel Boven tot nabij de bajonetbochten in de Helenavaart op de grens met de gemeente Horst. Op Boven woonden in de beginjaren van het Helena-Veen over het algemeen de veenarbeiders uit Noord-Nederland: de zogenoemde "Bovenlanders".
In de jaren 1960 werden Wilhelminastraat en Boven hernoemd naar Soemeersingel.
In de jaren 1950 werd in de bocht bij de protestantse kerk en de bocht bij Matje van Grunsven het midden van de straat gemarkeerd met de zogenoemde kattenogen. Deze reflecterende glazen bolletjes waren gevat in een gegoten ijzeren omhulsel dat met rubber en teer in de weg gemonteerd was.