U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

"Minke" de laatste vervener. 1956-1983: verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox boek
{{Infobox boek
| naam            = "Minke" de laatste vervener. 1956-1983
| naam            = "Minke" de laatste vervener. 1956-1983
| orig titel      =
| vertaler        =
| afbeelding      = 'Minke' de laatste vervener 1956-1983 LR.jpg
| afbeelding      = 'Minke' de laatste vervener 1956-1983 LR.jpg
| auteur          = W.P. Crommentuijn
| auteur          = W.P. Crommentuijn
| voorwoord      =
| kaftontwerp    =
| illustraties    =
| land            =
| taal            =
| reeks          =
| onderwerp      =
| genre          = veenbedrijf Minke in de Peel 1956-1983
| genre          = veenbedrijf Minke in de Peel 1956-1983
| uitgever        = eigen uitgave
| uitgever        = eigen uitgave
| uitgiftedatum  = februari 2012
| uitgiftedatum  = februari 2012
| medium          =  
| medium          = boek
| paginas        = 34
| paginas        = 34
| grootte_gewicht =  
| grootte_gewicht =  
| oplage          =  
| oplage          =  
| locatie hkk    =  
| locatie hkk    = 02.F.14
| isbn            =
| isbntoelichting =
| issn            =
| film            =
| voorafgegaan    =
| vervolg        =
}}
}}
'''"Minke" de laatste vervener. 1956-1983''' werd in 2012 samengesteld en uitgegeven door W.P. (Wim) Crommentuijn, die zelf vele jaren voor [[veenderij Minke]] werkzaam was.
'''"Minke" de laatste vervener. 1956-1983''' werd in 2012 samengesteld en uitgegeven door W.P. (Wim) Crommentuijn, die zelf vele jaren voor [[veenderij Minke]] werkzaam was.




Het boekje beschrijft de machinale [[turfwinning]] in de [[Deurnese Peel]] in de periode na de [[Tweede Wereldoorlog]], waarbij de omschakeling plaatsvond van brandstofwinning naar tuinturfwinning. De auteur illustreert zijn verhaal met veel foto's uit zijn persoonlijk archief. Aan bod komen onder meer het baggeren van ''persturf'', turf die wordt verkregen door losse, vaak natte, turf machinaal te persen en te drogen. En de winning van [[Turf als grondstof voor bodemverbetering|tuinturf]] met de zogenaamde ''bolstermachine'', het [[smalspoor]] dat later verhuisde naar een Franse wijnboer en de werkzaamheden met de rupskraanmachines.<ref>Het boekje dat in beperkte oplage is verschenen is te koop in het [[heemhuis]] in Deurne en in het [[Toon Kortooms Park]].</ref>
Het boekje beschrijft de machinale [[turfwinning]] in de [[Deurnese Peel]] in de periode na de [[Tweede Wereldoorlog]], waarbij de omschakeling plaatsvond van brandstofwinning naar tuinturfwinning. De auteur illustreert zijn verhaal met veel foto's uit zijn persoonlijk archief. Aan bod komen onder meer het baggeren van ''persturf'', turf die wordt verkregen door losse, vaak natte, turf machinaal te persen en te drogen. En de winning van [[Turf als grondstof voor bodemverbetering|tuinturf]] met de zogenaamde ''bolstermachine'', het [[smalspoor]] dat later verhuisde naar een Franse wijnboer en de werkzaamheden met de rupskraanmachines.


{{appendix}}
{{appendix}}
[[categorie:Bibliotheek (heemkundekring)|Minke]]
[[categorie:Bibliotheek (heemkundekring)|Minke]]

Huidige versie van 10 jul 2020 om 14:04

"Minke" de laatste vervener. 1956-1983
'Minke' de laatste vervener 1956-1983 LR.jpg
Auteur W.P. Crommentuijn
Genre veenbedrijf Minke in de Peel 1956-1983
Uitgever eigen uitgave
Uitgegeven februari 2012
Medium boek
Pagina's 34
Locatie hkk 02.F.14
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

"Minke" de laatste vervener. 1956-1983 werd in 2012 samengesteld en uitgegeven door W.P. (Wim) Crommentuijn, die zelf vele jaren voor veenderij Minke werkzaam was.


Het boekje beschrijft de machinale turfwinning in de Deurnese Peel in de periode na de Tweede Wereldoorlog, waarbij de omschakeling plaatsvond van brandstofwinning naar tuinturfwinning. De auteur illustreert zijn verhaal met veel foto's uit zijn persoonlijk archief. Aan bod komen onder meer het baggeren van persturf, turf die wordt verkregen door losse, vaak natte, turf machinaal te persen en te drogen. En de winning van tuinturf met de zogenaamde bolstermachine, het smalspoor dat later verhuisde naar een Franse wijnboer en de werkzaamheden met de rupskraanmachines.

Bronnen, noten en/of referenties