Archeologische vondst van dubbelbijl rond 1952 in de Peel
De archeologische vondst van een dubbelbijl rond 1952 in de Peel werd gedaan door de Deurnenaar H. Basten.
Rond 1973 was deze ijzeren dubbelbijl in het bezit van dr. W.H. Kam, die daarover in het archeologische tijdschrift Westerheem een artikel publiceerde.[2]. De bijl werd op een niet nader aangegeven plek in de Peel gevonden op ongeveer twee meter diepte onder het veen, met een omhoog stekende houten steel die jammer genoeg niet bewaard gebleven is. Het gewicht van de ijzeren bijl was ongeveer 770 gram. Het ijzer was in uitzonderlijke goede staat en afgezien van het oppervlak onaangetast, hetgeen vaker voorkomt bij ijzeren voorwerpen die in het veen gevonden worden. Omdat de snijkant niet scherp maar stomp was afgewerkt en dus voor hakken ongeschikt was, vermoedde de eigenaar/auteur dat de bijl werd gebruikt om, ter verdoving, een harde klap op de kop van een offerdier te geven. Dr. Kam schatte de ouderdom van deze dubbelbijl op ongeveer 250 na Christus.
| Bronnen, noten en/of referenties |