Arnaud Henricus Aldegonda Hendriks (1914-1985)
| Arnaud Henricus Aldegonda Hendriks | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Arnaud Henricus Aldegonda Hendriks | |
| Roepnaam | Naud | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 24 november 1914 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 29 september 1985 | |
| Partner(s) | Johanna (Anna) van Deursen (1913-1991) | |
| Beroep(en) | smid, leraar | |
Arnaud Henricus Aldegonda (Naud) Hendriks (1914-1985) was een van de eerste leraren aan de Ambachtsschool in Deurne.
Gezin
Naud was het zesde kind uit het gezin van Josephus Henricus Hendriks (1883-1949) en Petronella Francisca Althuizen (1884-1935). Hij huwde met Johanna (Anna) van Deursen, (Deurne 4 mei 1913 - Deurne 8 juni 1991), dochter van Petrus van Deursen (1879-1968) en Johanna Maria van den Eijnden (1879-1940). Uit dit huwelijk werd minstens een dochter geboren:
- Josepha Henrica Maria (Josje), huwde met Hermanus Josephus Cornelius Maria (Herman / Bonki) Bongaerts (1948-1991)
Het gezin was lange tijd woonachtig aan de Stationsstraat 116, het huis dat Naud later “De Wieland” zou noemen.
Carrière
Als jonge handwerksman had hij zich als smid een grote vaardigheid eigen gemaakt door als knecht te dienen bij smid Van de Mortel in Deurne en smid Jacobus Verbugt (1874-1952) in Liessel. Vervolgens was hij nog enige tijd als smid-bankwerker werkzaam bij Hatéma textielbedrijf aan de Sint Jozefstraat in de Sint-Jozefparochie. In 1950 slaagde hij voor een in Amsterdam gehouden examen Meester–Smid.
Vanaf augustus 1955 werkte hij als een “ouderwetse” smid in de afdeling mechanische technieken van de ambachtsschool aan de Haspelweg in Deurne. Op die school ontpopte hij zich als een leraar die met grote vakbekwaamheid de liefde voor het vak bijbracht en met hart en ziel achter zijn leerlingen stond.
Maatschappelijk
Naud was ook een echt gemeenschapsmens. In zijn jeugdjaren was hij lid van diverse verenigingen zoals onder andere de Jonge Wacht Deurne en het toneelgezelschap de Sint-Willibrordspelers. Als vrijwilliger vanuit die jeugdbewegingen hielp hij ook diverse jaren mee bij de uitvoering van het driedaagse Ziekentriduüm, in en om de hulpkerk in Walsberg.
Niemand deed tevergeefs een beroep op hem. Daarvan heeft de Heilige Geestparochie waartoe hij behoorde op een bijzondere wijze mogen profiteren. Toen deze parochie een feit werd bood Naud zijn diensten aan om door zeer bijzonder smeedwerk het interieur van de parochiekerk met zijn altaar, lezenaar en de kaarsenstandaard een prachtig aanzien te geven.
In 1972 liet het kerkbestuur van de Sint-Willibrordusparochie in Deurne-centrum een nieuwe nieuwe rk “patio-pastorie” aan het Haageind 6 bouwen. Op verzoek van pastoor Clemens Gerris voorzag Naud de voorgevel toen van een smeedijzeren naam "Sjiloach"[1]. Het kleinood hangt sinds de verkoop van pastorie aan de zijgevel van het advocatenkantoor van zijn zoon Piet.
Na een attaque in 1977 belandde hij in een rolstoel en was werken voor hem onmogelijk geworden en moest hij zich sinds die tijd hoofdzakelijk in gebaren uitdrukken.
Bronnen, noten en/of referenties
|