U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Martinetstraat 12

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Versie door Pieter K (overleg | bijdragen) op 17 aug 2019 om 23:56 (Nieuwe pagina aangemaakt met 'thumb|400px|Het pand links voor de herbouw in 1923.<br><small>foto collectie Oudheidkamer</small> Bestand:02.130.JPG|thumb|400px|Vooraan he...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Het pand links voor de herbouw in 1923.
foto collectie Oudheidkamer
Vooraan het pand Martinetstraat 12.
foto collectie Oudheidkamer
Het busbedrijf met rechts het pand Martinetstraat 12.
foto collectie gemeente Deurne
Na afbraak van het pand stond er nog enige tijd een container vande Wereldwinkel.
foto collectie ZijActief Deurne
Deze pagina is nog in bewerking door de auteur die deze heeft aangemaakt.
Gelieve daarom nog even te wachten met aanpassingen en verbeteringen
totdat deze mededeling verdwenen is. Excuses voor het ongemak.
Undcstrmrc.png

Op het voormalige adres Martinetstraat 12, ongeveer ter hoogte van het huidige Martinetplein, had Sjefke van Goch zijn woonhuis en busbedrijf.


Bij de invoering van het kadaster in 1832 was het kadastrale perceel E 37 een bouw- en weiland groot 4.330 m², met daarin E 38, een moestuin van 670 m², eigendom van de rentenier Jan Willem van de Mortel.

Op 12 november 1845 verdeelden de erfgenamen Van de Mortel de nagelaten onroerende goederen waar de kavel met onder meer E 37 naar diens zoon Jan Willem, de latere burgemeester van Deurne, ging.

Op 11 november 1863 verdeelden zijn erfgenamen de goederen en E 37 ging toen naar de Helmondse koopman Jacobus Hubertus Spoorenberg, gehuwd met zijn dochter Helena Huberta.

Spoorenberg verkocht rond 1875 een gedeelte van het perceel, groot 3.110 m² met kadasternummer E 1442, aan Josephus Joannes van de Mortel, die daarop in 1877 een woonhuis en, samen met zijn broer Henricus Jacobus, bierbrouwerij De Bierton stichtte. Het woonhuis met stal en erf kreeg kadastraal E 1469, groot 710 m², de bierbrouwerij met erf werd E 1470, groot 450 m² en het perceel grond daarachter werd E 1484 ter grootte van 1.900 m².

De erven van Joseph van de Mortel droegen in 1922 de onroerende goederen E 1743, een huis van 44 m², E 1793, een huis met erf 2.554 m², en E 1484, een tuin van 1.900 m², over aan slager Carel van Goch.

In 1923 verkocht koperslager Wim van Heugten een gedeelte van zijn huis met stal en tuin, E 1795 groot totaal 1710 m², aan de familie Flipsen.

Carel van Goch liet in 1923 het woonhuis E 1793 vernieuwen tot een slagerij met winkel. Op 1 juni 1923 kreeg hij daartoe vergunning.

De weduwe Johannes van Gogh-Spangers en haar kinderen kochten in 1928 van de erven Henricus Jacobus van de Mortel de aangrenzende oude brouwerij met bergplaats, erf en huis, sectie E 1794, groot 494 m². De oude brouwerij werd verbouwd tot autogarage. De vergunning daartoe werd verleend op 25 oktober 1928. Het jaar daarop wordt daar de nieuwe slagerij Van Goch gebouwd, zie verder bij Martinetstraat 8 en 10.

In 1952 kocht Sjefke van Goch van Josephina Maria Cornelia Theodora Schafhauzen, de vrouw van de Eindhovense fabrikant Johannes Martinus Emilius Keunen, de twee huizen Martinetstraat 14 en Martinetstraat 16. Hij liet de huizen slopen en bouwde een grote loods die als garage en remise dienst deed.

Op 9 januari 1960 brachten de zonen Piet en Hans van Goch het huis met de garage in bij Van Goch's Autobedrijf BV.

Na een raadsbesluit van 21 juni 1977 werd het gehele perceel op 23 november 1977 ten overstaan van notaris Schmending in Amsterdam door de gemeente aangekocht voor de realisering van het centrumplan.

Het pand werd op 30 maart 1979 gesloopt.

Een van de bewoners van het pand was Johan Kamphues.