Ontginningsplan Vlierdenseweg (1874)
In 1874 werd voor het gebied tussen Vlierdenseweg, Berkenstraat en Sint Jozefstraat een eerste ontginningsplan opgesteld en uitgevoerd.
De gemeente Deurne was vanouds eigenaar van de heidegronden, ook van die in de latere Sint-Jozefparochie. In 1874 stelde zij een plan om op de gronden tussen de hiervoor genoemde wegen stapsgewijs in ontginning te brengen. Bij elk te bouwen (arbeiders)huisje was een stuk grond voorzien, dat de huurder als moestuin kon gebruiken. De te bouwen huizen waren enkele huizen of blokken van twee, vaak met gecementeerde gevels met schijnvoegen. De laatste voorbeelden hiervan zijn inmiddels verdwenen.
Tot de eerste fase van dit plan hoorden de adressen Vlierdenseweg 105-107, Beukenstraat 48a (op de huidige locatie van Berkenstraat 43-45 en 47-49), Berkenstraat 28, Berkenstraat 14a, Vlierdenseweg 79, Vlierdenseweg 29 en een pand vooraan in de Sint Jozefstraat. Deze huizen werden enkele jaren tot enkele decennia door de gemeente verpacht, voordat ze werden verkocht. Uitzondering waren Berkenstraat 14a en Berkenstraat 28, die al woeste grond ter ontginning werden verkocht. Van de oorspronkelijke huisjes staat er geen enkele meer; het laatste was Vlierdenseweg 79, dat rond 2005/2006 werd afgebroken.
Vóór 1891 waren daar, vermoedelijk niet in opdracht van de gemeente overigens, Vlierdenseweg 71, Vlierdenseweg 27, Berkenstraat 15 en een pand achter Eikelstraat 14 bijgekomen.[1] In de periode erna groeide het lint vooral langs de Vlierdenseweg verder, onder meer met een particulier bouwplan van Josephus Bertrams (1865-1942) van de huizenblokken Vlierdenseweg 55-57 en Vlierdenseweg 59-61 in 1913, net als een enkel huis aan de Berkenstraat.
Pas met de ontwikkeling van de plannen van de Sint-Jozefparochie na de Eerste Wereldoorlog werd ook dit gebied verder ingevuld.
Bronnen, noten en/of referenties
|