Tractaet van Venlo
De Republiek der Verenigde Nederlanden en de regering van Pruisen sloten in 1716 het Tractaet van Venlo.
Aan een lange tijd van veel grensincidenten werd uiteindelijk in 1716 een eind gemaakt. Aan het einde van de Spaanse Successieoorlog met Frankrijk had Pruisen (de bondgenoot van de Republiek der Verenigde Nederlanden) bij de Vrede van Utrecht in 1713 uit de erfenis van de Spaanse Nederlanden het gebied van Het Overkwartier van Gelre verkregen. De Republiek der Verenigde Nederlanden en de regering van Pruisen sloten in 1716 het Tractaet van Venlo. Daarbij werden de oude grenskwesties geregeld en beslecht. Dit gebeurde wel tot ongenoegen van de Brabantse dorpen aan de grens van de Peel. Die vonden dat ze bestolen waren van een groot gebied dat ze ongewild moesten afstaan.
Bij het Tractaet van Venlo werd onder andere opgelegd dat de grens tussen de beide Staten definitief werd ingemeten, uitgezet en voorzien van vijf nieuwe hardstenen grenspalen en één bestaande hardstenen grenspaal. Tevens werd een nieuwe grenssloot gegraven tussen de grenspalen. Deze nieuwe grens vormt nu nog de provinciegrens tussen Noord-Brabant en Limburg over een lengte van ongeveer 46 kilometer. De grens loopt vanaf de Vredepaal bij De Rips/Oploo en Vredepeel in het noorden en de Eijndepaal bij Helenaveen/Grashoek-Helden in het zuiden.
Bron
- Werkgroep De historische Peellimieten 1716