Franciscus Gerardus Jozef Obers (1924-1968)
| Franciscus Gerardus Jozef Obers | ||
| Bestand:Frans Babylon.jpg Foto: collectie J. Obers | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Franciscus Gerardus Jozef Obers | |
| Roepnaam | Frans | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 18 maart 1924 | |
| Overl.plaats | Kerkduin-Bloemendaal | |
| Overl.datum | 21 augustus 1968 | |
| Partner(s) | [[PersoonPartner(s)::Tosca de Vries Nel C.E. Waller Zeper]] | |
| Beroep(en) | dichter | |
| Bidprentje | NBA | |
Franciscus Gerardus Jozef (Frans) Obers was een Deurnese dichter en actief onder de schrijversnaam Frans Babylon.
Afkomst
Frans Obers was de oudste van de dertien kinderen uit het gezin van Leonard Hendrik (Harry) Obers en Joanne Theodora (Dora) Coopmans. Zijn vader was vertegenwoordiger in rijwielen en woonde aan de Helmondseweg. Een van zijn broers was schrijver / dichter Leo Obers die onder pseudoniem "Leon van Kelpenaar" diverse gedichten heeft geschreven.
Carrière
Na de lagere school aan de Visser ging hij naar HBS-A op het Carolus Borromeus College in Helmond. Na twee jaar werd hij van school gestuurd en stapte hij over naar het St. Joris College in Eindhoven. Daarna begon hij een studie MO-Nederlands in Tilburg maar maakte deze opleiding niet af.
Hij bracht ook veel tijd door in Frankrijk, waar hij als boerenknecht in zijn levensonderhoud voorzag.
Hij heeft na de Tweede Wereldoorlog ook nog enige tijd gewerkt als klerk bij de gemeente Deurne, maar werd ontslagen nadat hij een artikel in de krant geschreven had waarin hij zich keerde tegen het regeringsbeleid inzake de Indiëpolitiek. Daarna probeerde hij de kost te verdienen als tijdschriftencolporteur.
Privéleven
Frans is tweemaal gehuwd geweest. De eerste keer in 1950 met Tosca de Vries, een dochter van een Helmondse architect. Na hun huwelijk gingen ze in een Wehrmachtshuisje aan de Langstraat wonen. Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren. In 1960 is dit huwelijk ontbonden door een echtscheiding.
De tweede keer huwde hij in 1961 met de beeldend kunstenares Nel Waller Zeper met wie hij twee kinderen kreeg. In 1967 is ook dit huwelijk door echtscheiding ontbonden.
Foto's: collectie Sj. Obers
In 1999 schonk de journalist Peter van Vlerken in een serie van vijf afleveringen in het Eindhovens Dagblad aandacht aan het leven van Frans Babylon onder de titel "Vrouwen van Babylon"[1]
Overlijden
Frans is evenals zijn broer Leo door verdrinking om het leven gekomen. Het is niet duidelijk of in het geval van Frans Babylon sprake is van een noodlottig ongeval of een zelfverkozen dood. Hij ging bij Bloemendaal de zee in toen er vrijwel niemand meer op het strand was; later werd hij dood aangetroffen, niet ver van de plek waar zijn kleren lagen. Daarin vond men wel het volgende afscheidsgedicht:
- Toen hij van vrouw en kinderen gescheiden.
vereenzaamd zijn gemis niet meer kon lijden
en vreest voor een trage ondergang
liet hij zich door de dood in zee bevrijden.
- Toen hij van vrouw en kinderen gescheiden.
Frans Babylonstraat
In de nieuwe woonwijk De Vennen werden in 2003 de straten vernoemd naar Deurnese kunstenaars. De Frans Babylonstraat is naar hem vernoemd.
toneelstuk Babylon
In 2007 werd in Deurne met veel succes het door Erik Vink geschreven toneelstuk "Babylon" opgevoerd. In dit historisch drama wordt het Deurnese dorpsleven in en na de tweede wereldoorlog verbeeld. Frans Babylon, in 2007 gespeeld door Frits Regtien, treedt daarbij op als de verbindende verteller. De titel van het stuk verwijst overigens niet alleen naar de schrijversnaam maar tevens naar de Babylonische spraakverwarring die door de persstrijd en de na-oorlogse toestanden in Deurne ontstond.
Werken
Hij werkte mee aan vele kranten en tijdschriften o.m. Nieuwe Eeuw, Merediaan en Nieuwe Stemmen, vooral op het terrein van beeldende kunsten. Rond 1958 verzorgde hij ook de tekst van een door het VVV van Deurne samengesteld 30 bladzijden tellende boekje met daarin beschrijvingen van een zevental wandelingen in Deurne.
Hij publiceerde een twintigtal dichtbundels:
- Jeugdalbum (1944)
- Fragmenten (1945)
- Bezonken Keuze
- Privéfeest (1955)
- Amsterdamse Intermezzo (1956)
- Bagatellen
- Zomaar Zijzelf
- Nu (1957)
- Eigen Credo (1958)
- Toast op Den Bosch
- Distels en Doornen
- Paspoort van mijn Hart (1959)
- Vlinders en Bijen rond Prima Vera (1960)
- De Bergbeek (1965)
- Lichten en Nevel (1966)
- Abita (1967)
- Een liefhebbend geheugen corrigeert (1968).
Hij stelde ook een bloemlezing samen van na-oorlogse dichters uit Noord-Brabant in Brabantia Nova (1954) en een met poëzie van vier Deurnese dichters over de Peel in ‘Stemmen van het jeugdland’ (1956).
Zijn graf, naast het graf van zijn broer, is op het oude r.-k. kerkhof van Deurne-centrum bewaard gebleven.
Literatuur
D'n Uytbeyndel 5 16-24.
Referenties
|