U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Gerardus Henricus van Ooij (1930-2017): verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(12 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven)
Regel 7: Regel 7:
| geboorteplaats = Deurne
| geboorteplaats = Deurne
| geboortedatum  = 14 februari 1930
| geboortedatum  = 14 februari 1930
| overl.plaats  =
| overl.plaats  = Liessel
| overl.datum    =
| overl.datum    = 11 augustus 2017
| partner(s)    = Henrica Francisca (Riek) van der Putten (1931)
| partner(s)    = Henrica Francisca van der Putten (1931-2016)
| beroep(en)    =
| beroep(en)    = landbouwer
| bidprentje    =
| bidprentje    =
}}[[Bestand:L53.350.jpg|thumb|300px|richt|Het paar Grard van Ooij en Riek van Ooij van der Putten te paard. Foto collectie familie G van Ooi LHE]]
}}
'''Gerardus Henricus (Grard) van Ooij (1930)''' was een getalenteerde ruiter.
{{link stamboom|stamboom=''[[Van Ooij]]''}}
[[Bestand:L53.350.jpg|thumb|400px|Het paar Grard en Riek van Ooij-van der Putten te paard.<br><small>foto collectie Grard van Ooij LHE</small>]]
'''Gerardus Henricus (Grard) van Ooij (1930-2017)''' was een getalenteerde ruiter.




Grard was de oudste zoon in een gezin van elf kinderen van de landbouwer [[Hendricus Alphonsus van Ooij (1902-1991)|Harrie van Ooij (1902-1991)]] en zijn eerste vrouw Anna Maria (Miet) Bennenbroek (1902-1944).
Grard van Ooij werd geboren te Deurne als oudste zoon in een gezin van elf kinderen van Harrie van Ooij en Miet Bennenbroek.<br>Hij is op 19 september 1956 gehuwd met Henrica Francisca van der Putten geboren te Deurne op 25 november 1931. <br>Uit dit huwelijk zijn twee kinderen geboren: dochter  Miep en zoon Henny. 


Grard werd al vroeg ontdekt als een getalenteerde ruiter, die vanaf het ontdekken van de hippische sport de aandacht op zich wist te vestigen. Pastoor van Dinter uit Deurne adviseerde hem cursussen te gaan volgen.  
Hij huwde op 19 september 1956 met Henrica Francisca (Riek) van der Putten, (Deurne 25 november 1931 - Liessel 14 april 2016), dochter van de landbouwer [[Johannes van der Putten (1893-1979)]] en Johanna Maria van den Heuvel (1896-1977).  


De Hippische sport: Een zeer getalenteerde paardenman werd hij genoemd.  Grard  ontwikkelde hij zich snel als ruiter. Werd voorman, commandant,  jurylid en beklede vele bestuursfuncties in de loop der tijd.  Hij werd een veelgevraagde adviseur. Aanvankelijk alleen lokaal maar door zijn als maar groeiende kennis en inzicht werd hij steeds meer bekend. Hij bekleedde vele bestuursfuncties in de paardensport en aanverwante disciplines. Niet alleen in plaatselijke maar ook regionaal, provinciaal en op landelijk niveau. Hij was onder andere de oprichter van de regionale Ponyvereniging kring Helmond. 
Uit dit huwelijk werden twee kinderen geboren:  
Het huwelijk tussen  Riek van der Putten en Grard van Ooij was het gevolg van het feit dat ze beide een oogje hadden op hetzelfde paard. Dat zorgde er uiteindelijk voor dat ze ook een oogje op elkaar kregen. Ze trouwden en in 2016 vieren ze hun diamanten huwelijksfeest. Mevrouw Van Ooij van der Putten was in haar jonge jaren een heel goede amazone. Niet alleen de liefde voor paarden heeft dus lang stand gehouden. Allebei waren ze eens Brabants kampioen.
De Paardensport speelt al vanaf 1945 een belangrijke rol in hun leven. Vanaf 1946 was Grard lid van rijvereniging Rust Roest in Deurne. Direct na de oorlog toen het verenigingsleven zich hervatte was hij de jongste spring ruiter op het Brabantse kampioenschap in Gilze Rije. Hij werd vijf keer kampioen met rijvereniging “Rust Roest” in de discipline dressuur. Was vier keer winnaar van Cross Country in Deurne. Werd in Rozendaal Nationaal kampioen dressuur op vier verschillende paarden.


In 1956 heeft het echtpaar Van Ooij van der Putten in Liessel een boerderij aan de Snoertsebaan gesticht. En in 1958 werd hij lid van de Liesselse rijvereniging “In Vriendschap Trouw”. Vanaf 1970 verzorgde Grard ruim 20 jaar lang cursussen voor commandant, instructeur en juryleden.
# Miep,
In een trofee kast staan ontelbare bekers en oorkondes die herinneren aan zijn hippische successen. Ook plakboeken vol met krantenknipsels en foto’s herinneren aan zijn gloriejaren.
# Henny,
 
In 1956 nam het echtpaar Van Ooij-van der Putten in [[Liessel]] de boerderij over van [[Cornelis Janssen (1892-1963)| Nelis Janssen]] aan de [[Snoertsebaan]] 4.


In 1993 ontving hij de gouden koninklijke onderscheiding als grootmeester in de orde van Oranje Nassau en de gouden speld van de NKB bij het vijfentwintig jarige bestaan van ponyvereniging kring Helmond waarvan hij medeoprichter was.   
Grard werd al vroeg ontdekt als een getalenteerde ruiter, die vanaf het moment dat hij de hippische sport ontdekte de aandacht op zich wist te vestigen. [[Pastoor Van Dinter]] uit [[Deurne]] adviseerde hem cursussen te gaan volgen.
In 1995 ontving hij de sportmedaille van het jaar voor zijn inzet voor de paardensport in het algeheel en bij het bereiken van de 65 jarige leeftijd.   
 
Een echte supporter en zijn grootste fan was (de van DAF bekende) Huub van Doorne die woonde nagenoeg alle wedstrijden waaraan Grard deelnam bij.
Binnen de hippische sport werd hij een zeer getalenteerde paardenman genoemd. Grard ontwikkelde hij zich snel als ruiter. Hij werd voorman, commandant, jurylid, en een veelgevraagde adviseur. Aanvankelijk alleen lokaal maar door zijn alsmaar groeiende kennis en inzicht werd hij steeds meer bekend.
Behalve in de hippische sport was hij jarenlang lid van gemengde zangvereniging Sint Willibrord, later Una Sono.  
 
Vanaf 2000 is hij tevens lid van ouderenkoor De Peelzangers.
Hij bekleedde vele bestuursfuncties in de paardensport en aanverwante disciplines, niet alleen plaatselijk maar ook op regionaal, provinciaal en landelijk niveau. Hij was onder andere de oprichter van de regionale Ponyvereniging kring Helmond. 
 
Het huwelijk tussen Riek van der Putten en Grard van Ooij was het gevolg van het feit dat ze beiden een oogje hadden op hetzelfde paard. Dat zorgde er uiteindelijk voor dat ze ook een oogje op elkaar kregen. Ze trouwden in 1956.
 
Riek van Ooij-van der Putten was in haar jonge jaren een goede amazone. Niet alleen de liefde voor paarden heeft dus lang stand gehouden. Allebei waren ze eens Brabants kampioen. De paardensport speelt al vanaf 1945 een belangrijke rol in hun leven. Vanaf 1946 was Grard lid van [[rijvereniging Rust Roest]] in Deurne. Direct na de oorlog, toen het verenigingsleven hervat werd, was hij de jongste springruiter op het Brabantse kampioenschap in Gilze en Rijen. Hij werd vijf keer kampioen met rijvereniging Rust Roest in de discipline dressuur. Hij was vier keer winnaar van Crosscountry in Deurne. Hij werd in Roosendaal nationaal kampioen dressuur op vier verschillende paarden.
 
In 1958 werd hij lid van de Liesselse [[rijvereniging In Vriendschap Trouw]].  In 1966 was hij mede-oprichter van [[ponyclub De Trouwe Vriendjes]] in Liessel en bleef daar tot 1970 als bestuurslid en instructeur.
 
Vanaf 1970 verzorgde Grard ruim twintig jaar lang cursussen voor commandant, instructeur en juryleden.
 
In een trofeekast staan ontelbare bekers en oorkondes die herinneren aan zijn hippische successen. Ook plakboeken vol met krantenknipsels en foto’s herinneren aan zijn gloriejaren.
 
In 1993 ontving hij de [[eremedaille in goud in de Orde van Oranje-Nassau]] en de gouden speld van de NKB bij het vijfentwintigjarig bestaan van Ponyvereniging kring Helmond waarvan hij medeoprichter was.   
 
In 1995 ontving hij bij het bereiken van de 65-jarige leeftijd de sportmedaille van het jaar voor zijn inzet voor de paardensport in het algemeen.   
 
Een echte supporter en zijn grootste fan was [[Hub van Doorne]], die nagenoeg alle wedstrijden bijwoonde waaraan Grard deelnam.
 
Behalve in de hippische sport was hij jarenlang lid van gemengde [[zangkoor Sint-Willibrord]], later [[zangvereniging Una Sono]]. Vanaf 2000 was hij tevens lid van het [[ouderenkoor De Peelzangers]].<br> Daarnaast maakte Grard van Ooij zich ook nog op andere gebieden verdienstelijk voor de gemeenschap ondermeer als bestuurslid van de Levensschool, van de Varkensfokvereniging Liessel en van de Stichting Evenemententerrein Deurne. Ook voor Polen zette hij zich bijzonder in als organisator van voedsel- en hulpgoederentransporten.
 
{{DEFAULTSORT:Ooij,Gerardus Henricus van}}
[[categorie:Van Ooij|Gerardus Henricus]]
[[categorie:Eremedaille in goud in de Orde van Oranje-Nassau]]
[[categorie:landbouwer]]

Huidige versie van 7 feb 2021 om 11:50

Grard van Ooij
Persoonsinformatie
Volledige naam Gerardus Henricus van Ooij
Roepnaam Grard
Geboorteplaats Deurne
Geboortedatum 14 februari 1930
Overl.plaats Liessel
Overl.datum 11 augustus 2017
Partner(s) Henrica Francisca van der Putten (1931-2016)
Beroep(en) landbouwer
Stamboom.png Van Ooij
Het paar Grard en Riek van Ooij-van der Putten te paard.
foto collectie Grard van Ooij LHE

Gerardus Henricus (Grard) van Ooij (1930-2017) was een getalenteerde ruiter.


Grard was de oudste zoon in een gezin van elf kinderen van de landbouwer Harrie van Ooij (1902-1991) en zijn eerste vrouw Anna Maria (Miet) Bennenbroek (1902-1944).

Hij huwde op 19 september 1956 met Henrica Francisca (Riek) van der Putten, (Deurne 25 november 1931 - Liessel 14 april 2016), dochter van de landbouwer Johannes van der Putten (1893-1979) en Johanna Maria van den Heuvel (1896-1977).

Uit dit huwelijk werden twee kinderen geboren:

  1. Miep,
  2. Henny,

In 1956 nam het echtpaar Van Ooij-van der Putten in Liessel de boerderij over van Nelis Janssen aan de Snoertsebaan 4.

Grard werd al vroeg ontdekt als een getalenteerde ruiter, die vanaf het moment dat hij de hippische sport ontdekte de aandacht op zich wist te vestigen. Pastoor Van Dinter uit Deurne adviseerde hem cursussen te gaan volgen.

Binnen de hippische sport werd hij een zeer getalenteerde paardenman genoemd. Grard ontwikkelde hij zich snel als ruiter. Hij werd voorman, commandant, jurylid, en een veelgevraagde adviseur. Aanvankelijk alleen lokaal maar door zijn alsmaar groeiende kennis en inzicht werd hij steeds meer bekend.

Hij bekleedde vele bestuursfuncties in de paardensport en aanverwante disciplines, niet alleen plaatselijk maar ook op regionaal, provinciaal en landelijk niveau. Hij was onder andere de oprichter van de regionale Ponyvereniging kring Helmond.

Het huwelijk tussen Riek van der Putten en Grard van Ooij was het gevolg van het feit dat ze beiden een oogje hadden op hetzelfde paard. Dat zorgde er uiteindelijk voor dat ze ook een oogje op elkaar kregen. Ze trouwden in 1956.

Riek van Ooij-van der Putten was in haar jonge jaren een goede amazone. Niet alleen de liefde voor paarden heeft dus lang stand gehouden. Allebei waren ze eens Brabants kampioen. De paardensport speelt al vanaf 1945 een belangrijke rol in hun leven. Vanaf 1946 was Grard lid van rijvereniging Rust Roest in Deurne. Direct na de oorlog, toen het verenigingsleven hervat werd, was hij de jongste springruiter op het Brabantse kampioenschap in Gilze en Rijen. Hij werd vijf keer kampioen met rijvereniging Rust Roest in de discipline dressuur. Hij was vier keer winnaar van Crosscountry in Deurne. Hij werd in Roosendaal nationaal kampioen dressuur op vier verschillende paarden.

In 1958 werd hij lid van de Liesselse rijvereniging In Vriendschap Trouw. In 1966 was hij mede-oprichter van ponyclub De Trouwe Vriendjes in Liessel en bleef daar tot 1970 als bestuurslid en instructeur.

Vanaf 1970 verzorgde Grard ruim twintig jaar lang cursussen voor commandant, instructeur en juryleden.

In een trofeekast staan ontelbare bekers en oorkondes die herinneren aan zijn hippische successen. Ook plakboeken vol met krantenknipsels en foto’s herinneren aan zijn gloriejaren.

In 1993 ontving hij de eremedaille in goud in de Orde van Oranje-Nassau en de gouden speld van de NKB bij het vijfentwintigjarig bestaan van Ponyvereniging kring Helmond waarvan hij medeoprichter was.

In 1995 ontving hij bij het bereiken van de 65-jarige leeftijd de sportmedaille van het jaar voor zijn inzet voor de paardensport in het algemeen.

Een echte supporter en zijn grootste fan was Hub van Doorne, die nagenoeg alle wedstrijden bijwoonde waaraan Grard deelnam.

Behalve in de hippische sport was hij jarenlang lid van gemengde zangkoor Sint-Willibrord, later zangvereniging Una Sono. Vanaf 2000 was hij tevens lid van het ouderenkoor De Peelzangers.
Daarnaast maakte Grard van Ooij zich ook nog op andere gebieden verdienstelijk voor de gemeenschap ondermeer als bestuurslid van de Levensschool, van de Varkensfokvereniging Liessel en van de Stichting Evenemententerrein Deurne. Ook voor Polen zette hij zich bijzonder in als organisator van voedsel- en hulpgoederentransporten.