U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Gerarduskerk

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Gerarduskerk Walsberg
Foto: collectie Nellie Hermans-van den Eijnde
Gerarduskerk achteraanzicht
Gerarduskerk Walsberg, interieur.
Foto: collectie H. van de Ven
Het klokje op het priesterkoor.
Laatste H. Mis in de Gerarduskerk op 15 november 2009.
Foto collectie René Manders
Verbouwing tot zeven woningen.
Foto: collectie heemkundekring Deurne

Historie[bewerken | brontekst bewerken]

Op 21 januari 1933 namen Herman Bruggenwert en Johan Wasser op hun bedevaart naar Wittem het initiatief om in Deurne een kapel te laten bouwen toegewijd aan Gerardus Majella. Zij hadden aan pastoor Roes een eerste bijdrage gegeven. De pastoor beloofde de Gerarduskapel in de Walsberg te laten bouwen aan de Milhezerweg.

Het gebouw werd onder architectuur van Ger. en ir. C.G. Geenen gebouwd. Bij de constructie werd er rekening mee gehouden dat in plaats van deze kapel ooit een grotere parochiekerk gebouwd zou worden en dat de kapel dan als parochiehuis zou gaan dienst doen.

Op zaterdag 20 juli 1935 werd de kerk door monseigneur Diepen ingezegend. Op zondag 21 juli 1935 droeg kapelaan Van Kemenade in de nieuwe kerk om half acht 's morgens de eerste mis op. Om tien uur was er een hoogmis en om drie uur het lof.

Er waren vanaf toen twee kerken in de St. Willibrordusparochie met de bedoeling om er proefondervindelijk achter te komen of een tweede parochie bestaansrecht had. De nieuwe parochie kwam er eind 1947.

Op maandag 15 december 1947 werd Van de Ven geïnstalleerd als eerste pastoor van de Sint-Gerardus Majellaparochie in de Walsberg.
Op 29 december 1947 werd Wilhelmina Joosten er als eerste parochiaan gedoopt. Op 17 januari 1948 overleed de eerste parochiaan, dat was Piet van der Loo.

Vergroting[bewerken | brontekst bewerken]

In 1952 werd de kerk vergroot met twee zijbeuken, een doopkapel en een absis. Ook de sacristie werd vergroot. De parochianen brachten 8.000 gulden bijeen, de gemeente gaf een subsidie van 40.000 gulden en het resterende bedrag van 12.000 gulden werd geleend. Tijdens de verbouwing werden de zondagsdiensten in zaal Van der Putten gehouden.
In de advent van 1952 werd de kerk weer in gebruik genomen met 488 zitplaatsen tegenover 200 vroeger. Het door Antoon Janssen uit IJsselstein bij de firma Kusters in Venray gemaakt tabernakel werd geplaatst. Na de sluiting van de kerk werd dat tabernakel verscheept naar Kameroen waar het werd geplaatst in de kerk van Batouri.

Mgr. Mutsaerts vond het in 1952 niet nodig om de kerk opnieuw in te zegenen, maar daar dacht pastoor Van de Ven anders over. In juli 1960 vroeg hij Mgr. Bekkers, een klasgenoot van hem op het seminarie, om de kerk in te wijden. Dat was toen de parochie 12½ jaar bestond.

Orgel[bewerken | brontekst bewerken]

Het Maarschalkerweerdorgel uit de kerk van de Zeilberg werd aangekocht, gerestaureerd en uitgebreid door de firma Adama Scheurs. Het had vroeger 7 registers en het werd vergroot tot 12 met dubbel klavier en vrij pedaal. Op zondag 2 augustus 1953 werd het officieel ingespeeld door de bekende organist en componist Albert de Klerk.

Ziekentriduüm[bewerken | brontekst bewerken]

In 1937 begon kapelaan Lam in de Gerarduskapel, met inzet van veel vrijwilligers, een ziekentriduüm. Drie dagen van bezinning en gebed voor en door mensen die gewoonlijk niet naar de kerk konden komen. Hiervoor werden de banken uit de kerk gehaald en werd er een prachtige bloemenversiering gemaakt.
Het ziekentriduüm werd één ziekendag, al bleef het triduüm heten. Met het 70e ziekentriduüm in 2007 kwam een einde aan een lange traditie.

Sluiting[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 januari 2007 fuseerden vijf parochies in Deurne. De parochies St. Willibrordus centrum, St. Willibrordus Zeilberg, Sint-Jozefkerk, Heilige Geest en St. Gerardus Majella| gingen samen verder in de nieuwe Parochie van de Heilige Willibrord Deurne.
Hiermee kwam een einde aan het zelfstandig bestaan van de Gerardusparochie. Financiën, kerkbezoek, aantal vrijwilligers en beschikbaarheid van pastores resulteerde uiteindelijk tot het in mei 2008 genomen ingrijpende besluit om drie kerken te gaan sluiten.
De St. Gerardus-Majellakerk zou de eerste zijn die aan de eredienst werd onttrokken.
Op 15 november 2009 sloot de Walsbergse kerk, vierenzeventig jaar na de oprichting, definitief haar deuren. Anno 2010 is er nog geen bestemming gevonden en is een dreigende sloop nog steeds niet van de baan.

Beeld van Gerardus[bewerken | brontekst bewerken]

Het Beeld van Gerardus werd bij het opruimen van de Gerarduskerk, na de sluiting op 15 november 2009 en nadat het kerkgebouw aan de eredienst werd onttrokken, gevonden op de zolder van de sacristie. Het is gemaakt door Franz van Eckendonk op 20 februari 1937. Of het ook ooit in de Gerarduskerk heeft gestaan, is niet zeker. Vanaf 20 december 2009 heeft het Gerardusbeeldje een plaats in de Sint-Willibrorduskerk aan de Markt in Deurne.

Woningen[bewerken | brontekst bewerken]

In juni 2015 werd bekend gemaakt dat in de kerk woningen gerealiseerd zouden worden. In 2016 begon de verbouwing. In het oude pand komen zeven woningen, waarvan vijf voor starters. De contouren van de smalle, langwerpige huizen blijven herkenbaar. De karakteristieke elementen van de kerk, met name de houten spantenconstructie en de pilaren blijven zichtbaar.

Woensdag 26 april 2017 werden de woningen - behangklaar zoals dat heet - opgeleverd en kregen de kopers de sleutels. In het kerkgebouw zijn vijf starterswoningen, een grote gezinswoning en een makelaarskantoor gebouwd. In alle woningen zijn nog authentieke overblijfselen van de kerk zichtbaar.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Een kleine kerkgeschiedenis (Walsberg en zijn kerk) – Bertus van Etten (2009)
  • Archief oude parochie
Bronnen, noten en/of referenties