Groeneweg 13-15
Groeneweg 13-15 zijn voormalige adressen in Deurne.
Rond 1932 kocht Peter Josephus Goossens, slager in Deurne, het bouwland L 73 aan de Groeneweg, een paar honderd meter van de kruising met de Molenstraat vandaan, aan de oostzijde van de weg. Een jaar later verkocht hij het perceel aan Hannes Kroezen en zijn vrouw Miet Kroezen-Timmermans.[1]
Rond 1934 liet Kroezen op dit perceel een huis bouwen. Tijdens de Ruilverkaveling "Deurne" bracht hij zijn huisperceel in, en kreeg er het iets grotere L 65 voor terug. Rond 1950 volgde de bouw van een aanbouw.[2] Het huisje had toen het huisnummer F.35c.
Rond 1972 verkocht Kroezen een klein stukje grond aan de gemeente Deurne, waarna het pand kadastraal als L 2197 bekend stond. Het had nu de adressen Groeneweg 13-15, en aan het huis stond ook een serre. Een jaar erna werd opnieuw aangebouwd, nu aan de rechterzijde. Deze aanbouw had tot gevolg dat het geheel nu bestond uit 2 huizen, serre, tuin; er was dus een tweede woning aangebouwd. Op een zeker moment woonde schoonzoon Hendrikus Martens (1927-2001) op Groeneweg 15.[3] Tot slot vond rond 1974, vermoedelijk na de dood van vader Kroezen, de verkoop aan de gemeente Deurne plaats.[4]
Rond 1976 vond door de gemeente Deurne een vereniging van meerdere percelen plaats.[5] Daardoor stond het enorme perceel van ruim 11,5 hectare nu bekend als L 3070. Hierop stond ook het gemeentelijk zwembad.[6] Een volgende kadastrale aanduiding van het steeds veranderende gebied waarop dit huis bleef staan was L 3858. Dan verliezen we het spoor in de roerige tijd van veranderingen in dit gebied.
Topografische kaarten helpen ons nog verder. De kaart van 1979 toont het huis nog op een driehoekig perceel. De Groeneweg was inmiddels verdwenen, maar zuidelijk van het huis was de nieuwe Maassingel aangelegd waardoor het erf nu werd ontsloten. Het hele terrein tussen Molenstraat, Maassingel, Stijn Streuvelslaan en Waal was verder nog grotendeels leeg, op de oudere bebouwing aan de Molenstraat na. De topografische kaart van 1987 toont het huis en zijn driehoekige kavel nog steeds. In de hoek van Maassingel en Waal (nu: Lek) was spontaan bos opgekomen. Op de landerijen aan de Waal stonden destijds paarden, en in het bosje bouwde de jeugd uit de aangrenzende Swalm hutten. De topografische kaart van 1993 laat nog goeddeels hetzelfde beeld zien, met uitzondering van het feit dat het huis nu verdwenen was. De kaart van 1998 laat tot slot zien dat het hele terrein rond het zwembad bebouwd was. In werkelijkheid lopen deze kaarten achter de feiten aan, want de nieuwbouw op het terrein dateert uit de periode 1988-1989. Op zijn laatst in 1987/1988 moet het huis gesloopt zijn.[7] Het had toen inmiddels de adressen Maassingel 13-15.
In het midden van de jaren 80 woonde de weduwe Kroezen-Timmermans bovendien al in een nabijliggende seniorenwoning aan de Maassingel, in de rij 61-69.[8] Het oude erf bleef gedeeltelijk vrij, doordat een boom van het achtererf in de nieuwbouw werd ingepast. De kwartronde bebouwing van de Felix Timmermansstraat is rond deze boom gebouwd, het huis stond ongeveer ter plaatse van Felix Timmermansstraat 20-22-24.
Bronnen, noten en/of referenties
|