Johan van Haandel (1913-1995)
| Johan van Haandel | ||
 foto collectie gedachtenisprentjes heemkundekring | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Johan van Haandel | |
| Roepnaam | Hein | |
| Geboorteplaats | Bakel | |
| Geboortedatum | 18 maart 1913 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 4 maart 1995 | |
| Partner(s) | Antonetta Francisca Berkers (1913-2004) | |
| Beroep(en) | melkventer, landbouwer, bouwvakker, wegenbouwwerker | |
| Gedachtenisprent | MBA man | |
Johan (Hein) van Haandel (1913-1995) was onder andere melkventer en woonde lange tijd op de Voorpeel aan de Veendijk 10, waar hij ook nog een klein boerderijtje had, en verhuisde later naar de Blasiusstraat in Zeilberg.
Hein was een zoon van Adrianus van Haandel (1871-1954) en Johanna Adriaans (1876-1943).
Hij huwde op 31 juli 1943 in Deurne met Antonetta Francisca (Antje) Berkers, (Lierop 13 november 1913 - Deurne 11 oktober 2004), dochter van Hendrik Berkers (1865-1948) en Petronella van Gog (1874-1966).
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Johanna (Anneke), (Deurne 17 oktober 1944). Zij huwde met Antoon Bekkers.
- Hendricus (Harry), (Deurne 16 juli 1946). Hij huwde met Johanna Adriana Cornelia Maria (Jo) Slits (1948).
- Adrianus (Adriaan), (Deurne 1 januari 1948). Hij huwde met Bernadette Cavalcanti.
- Petrus (Piet), (Deurne 30 mei 1949 - Deurne 2 augustus 1995). Hij huwde met Nellie Mennen.
- Regina (Gieneke), (Deurne 4 juni 1953 - Deurne 15 januari 1965).
- Wilhelmus (Wim), (Deurne 3 februari 1955). Hij huwde met Jeanne van der Linden (1958-1988).
- Johannes (Jan), (Deurne 21 juni 1956). Hij huwde met Diny Seijkens.
- Antoinetta (Anfra), (Deurne 18 mei 1958). Zij huwde met Theu van Dijk.
Hein van Haandel begon als landbouwer met twee koeien en een handvol kippen en een haan. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er weinig voer voor de dieren en de kippen moesten worden opgeruimd. Vervolgens voorzag hij als melkventer de Zeilberg van 1944 tot 1956 van melk. Aanvankelijk gebeurde dat als boeren-melkslijter, later trad hij in dienst bij zuivelfabriek Sint Isidorus.
Op een bakfiets met houten wielen en een trekhond moest hij dagelijks 400 kilo melkproducten vervoeren en uitventen. Toen in 1951 het gebruik van trekhonden verboden werd moest hij, voor een weekloon van 12,50 gulden (6 euro), het zware werk helemaal op eigen kracht doen. Later schafte hij een paard en wagen aan. In totaal werkte hij twaalf jaar bij "het stoom".
Vervolgens ging hij als bouwvakker aan de slag in Someren. Toen in 1959 de bestedingsbeperking werd ingevoerd kwam de klad in de bouw en ging hij als wegenbouwwerker aan de slag. Hij werkte onder meer mee bij de aanleg van de Rijksweg 67 (E3).
Na zijn pensionering was Hein onder andere zestien jaar bestuurslid van de Bond van Ouderen. Ook ontving hij de gouden Rabospeld omdat hij vijftig jaar lid was van deze bank.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|