Traditionalistische verkaveling: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
In de jaren 1960, toen de auto langzaam opkwam, werd deze stijl geleidelijk opgevolgd door de [[functionalistische open verkaveling (CIAM)]]. | In de jaren 1960, toen de auto langzaam opkwam, werd deze stijl geleidelijk opgevolgd door de [[functionalistische open verkaveling (CIAM)]]. | ||
== Bronnen == | |||
De gebruikte typologie is ontleend aan diverse studies van Leon van Meijel (Van Meijel adviseurs in cultuurhistorie) en Els Bet (Els Bet Stedebouwkundige) met betrekking tot stedenbouwkundige typering van dorpen en steden in Nederland. | |||
[[Categorie:stedenbouw]] | [[Categorie:stedenbouw]] | ||
Versie van 31 dec 2016 16:05
De traditionalistische verkaveling is een stedenbouwkundige ontwerpstijl die na de Tweede Wereldoorlog in Deurne en haar kerkdorpen werd toegepast.
Deze ontwerpstijl is nog sterk aan vooroorlogse denkpatronen en stedenbouwkundige ontwikkelingen verbonden. Woningen werden geplaatst langs woonstraten, soms uitgebreid met zijstraten zonder dat er van een duidelijke hiërarchie sprake was. Bestaande wegen- en soms ook verkavelingsstructuren werden gerespecteerd en ingepast. Qua architectuur werd nog gewerkt met baksteen en keramische dakpannen, en nog weinig met geprefabriceerde elementen. Qua voorzieningen waren deze buurten nog sterk aan de oude kern verbonden.
Karaktaristieke straten en buurten uit deze periode zijn de Hellemanstraat en Pastoor Jacobsstraat. Ook de Provinciewijk mag nog tot deze ontwerpstijl gerekend worden.
In de jaren 1960, toen de auto langzaam opkwam, werd deze stijl geleidelijk opgevolgd door de functionalistische open verkaveling (CIAM).
Bronnen
De gebruikte typologie is ontleend aan diverse studies van Leon van Meijel (Van Meijel adviseurs in cultuurhistorie) en Els Bet (Els Bet Stedebouwkundige) met betrekking tot stedenbouwkundige typering van dorpen en steden in Nederland.