Windmolen op het Heieind
De windmolen op het Heieind, ook wel de Heimolen of Heieindse molen genoemd, werd in of kort voor 1547 gebouwd op de Molenbergsche Heide en stond daar tot 1869.
De plaats waar deze molen gestaan heeft, moet gezocht worden pal ten noordwesten van de kruising van de Heimolenweg en de Molenweijerweg. Omdat ook de inwoners van Liessel, Heitrak en Moosdijk aangewezen waren op deze molen, stond die toch redelijk centraal.
De molen was steeds eigendom van de heer van Deurne en werd door hem verpacht. Eén en ander werd vastgelegd in het Rekening boekie van de Coorn Wint en Watermolen, 1790 [tot 1800], een manuscript dat om onbekende redenen in particulier bezit bleef en in 2013 door een antiquariaat te koop wordt aangeboden.
Op 9 januari 1855 kocht de gemeente Deurne en Liessel zowel de heimolen als de kerkmolen aan de Molenstraat van de toenmalige heer van Deurne, baron Theodorus de Smeth. De gemeente liet de Heieindse molen in 1869 verplaatsen naar een plek nabij de spoorlijn aan de (inmiddels Oude) Liesselseweg in Deurne.
Voor de latere geschiedenis zie Rakels molen.
Ouwerling opperde de mogelijkheid dat de voorganger van deze molen gestaan zou hebben bij de Rode Braak[1], maar het toponiemenonderzoek van Ton Spamer heeft dat niet kunnen bevestigen.[2]
Literatuur
- Wim en Wiro van Heugten - Molens in Peelland, 1982 blz. 63-64
- W.M. Crommentuijn - Molens in de Gemeente Deurne, z.j. blz. 41-45
Bronnen, noten en/of referenties
|