Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Clarinetweg 1: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 17: | Regel 17: | ||
=== Ontwikkeling === | === Ontwikkeling === | ||
De vroegst bekende eigenaresse is Maria, dochter van Claas Evers van Deurne. Zij wordt als eigenaresse vermeld in 1701, 1736 en 1741. In 1736 waren Antoni Laurensen en Hermen Kuijpers de huurders, terwijl Kuijpers in 1741 plaats had gemaakt voor de eigenaresse zelf. In 1746 was Maria opgevolgd door [[Nicolaus Claus (1700-1767)]], kleinzoon van Agata van Doerne en een verre achterneef van Maria. Hij was ook in 1751 nog eigenaar, en in de periode 1756-1803 waren het zijn kinderen. Gebruikers in die periode waren [[Henricus Geven (1711-voor 1760)|Hendrik Jan Geven]] en Barbara Tomas (1746, 1751), de weduwe van Hendrik Jan Geven en Hendrik Rut (1756), Jan Hurkmans en de weduwe Jan Bartels (1761), Verduijseldonk (1766), [[Theodorus Marcelis (1728-1812)|Dirk van Rijt]] (1771, 1776, 1786, 1791, 1798 en 1803). Tussendoor was eenmalig Antonij Dirks de gebruiker (1781), en in 1791, 1798 en 1803 was Johannis van Lierop de mede-gebruiker. | De vroegst bekende eigenaresse is Maria, dochter van Claas Evers van Deurne. Zij wordt als eigenaresse vermeld in 1701, 1736 en 1741. In 1736 waren Antoni Laurensen en Hermen Kuijpers de huurders, terwijl Kuijpers in 1741 plaats had gemaakt voor de eigenaresse zelf. In 1746 was Maria opgevolgd door [[Nicolaus Claus (1700-1767)]], kleinzoon van Agata van Doerne en een verre achterneef van Maria. Hij was ook in 1751 nog eigenaar, en in de periode 1756-1803 waren het zijn kinderen. Gebruikers in die periode waren [[Henricus Geven (1711-voor 1760)|Hendrik Jan Geven]] en Barbara Tomas (1746, 1751), de weduwe van Hendrik Jan Geven en Hendrik Rut (1756), Jan Hurkmans en de weduwe Jan Bartels (1761), Verduijseldonk (1766), [[Theodorus Marcelis (1728-1812)|Dirk van Rijt]] (1771, 1776, 1786, 1791, 1798 en 1803). Tussendoor was eenmalig Antonij Dirks de gebruiker (1781), en in 1791, 1798 en 1803 was Johannis van Lierop de mede-gebruiker.<ref>Meulendijks, Th.H., 1996. Het Derp.</ref> | ||
Tot het bezit hoorde in 1832 onder meer ook een perceel bouwland oostelijk van het Stappad (E 152), de huidige Liesselseweg. Eigenaren van de oude boerderij in 1832 waren [[Jacobus van Rijt (1775-1832)]] en Anna Maria van Rijt, kinderen van Dirk. | Tot het bezit hoorde in 1832 onder meer ook een perceel bouwland oostelijk van het Stappad (E 152), de huidige Liesselseweg. Eigenaren van de oude boerderij in 1832 waren [[Jacobus van Rijt (1775-1832)]] en Anna Maria van Rijt, kinderen van Dirk. |
Versie van 16 apr 2022 12:30
Clarinetweg 1 is een voormalig adres in Deurne.
De oude boerderij
Ligging
De oude boerderij lag ten westen van de Liesselseweg, tussen het huidige pand Liesselseweg 106 en de spoorlijn. Vroeger kwam hier de Fabriekstraat op de Liesselseweg uit, maar die verbinding is verdwenen. De boerderij lag tussen deze kruising en de spoorlijn.
Een eerste boerderij op ongeveer deze plek werd al gebouwd vóór 1701. Op het kadastraal minuutplan herkennen we de boerderij (E 151) aan het onregelmatige wegennet van de buurtschap Veldheuvel. Langs de oostgevel van de boerderij kwam het toenmalige Stappad, de latere Liesselseweg, uit op dit wegennet.
Ontwikkeling
De vroegst bekende eigenaresse is Maria, dochter van Claas Evers van Deurne. Zij wordt als eigenaresse vermeld in 1701, 1736 en 1741. In 1736 waren Antoni Laurensen en Hermen Kuijpers de huurders, terwijl Kuijpers in 1741 plaats had gemaakt voor de eigenaresse zelf. In 1746 was Maria opgevolgd door Nicolaus Claus (1700-1767), kleinzoon van Agata van Doerne en een verre achterneef van Maria. Hij was ook in 1751 nog eigenaar, en in de periode 1756-1803 waren het zijn kinderen. Gebruikers in die periode waren Hendrik Jan Geven en Barbara Tomas (1746, 1751), de weduwe van Hendrik Jan Geven en Hendrik Rut (1756), Jan Hurkmans en de weduwe Jan Bartels (1761), Verduijseldonk (1766), Dirk van Rijt (1771, 1776, 1786, 1791, 1798 en 1803). Tussendoor was eenmalig Antonij Dirks de gebruiker (1781), en in 1791, 1798 en 1803 was Johannis van Lierop de mede-gebruiker.[1]
Tot het bezit hoorde in 1832 onder meer ook een perceel bouwland oostelijk van het Stappad (E 152), de huidige Liesselseweg. Eigenaren van de oude boerderij in 1832 waren Jacobus van Rijt (1775-1832) en Anna Maria van Rijt, kinderen van Dirk.
Nieuwbouw rond 1866
Ligging
Vóór de aanleg van de huidige Doctor Huub van Doorneweg splitste zich, wat dichter naar de spoorlijn toe [2], een parallelweg van de Liesselseweg af. Het eerste stuk was een onderdeel van de oude Peelstraat, die aan de overzijde van de spoorlijn verder liep langs Amstel 7-8. Aan dit stukje oude Peelstraat lag, tussen weg en spoor, een boerderij die aanvankelijk het adres Liesselseweg 101 had. Met de aanleg van de nieuwe Clarinetweg werd dit Clarinetweg 1. In 1965 werd deze weg aangepast en hernoemd naar Doctor Huub van Doorneweg, als entree van het bedrijventerrein Kranenmortel.
Het begin van de vroegere weg was zoals aangegeven het vroegere begin van de Peelstraat die aan de overzijde van de spoorlijn doorliep en bij de splitsing Zeilbergsestraat-Kulertseweg uitkwam.
Als we bedenken dat de vroegere Liesselseweg nog altijd over de huidige ventweg door het tankstation en langs de oude garage van Ugen loopt, moet deze boerderij op de plek van de huidige Liesselseweg zelf hebben gelegen, bij benadering de huidige breedte van de weg.
Ontwikkeling
Rond 1866 werd de oude boerderij gesloopt, en aan de overzijde van het Stappad op het perceel E 152 een nieuwe boerderij gebouwd. Dat perceel werd vervolgens hernummerd naar de twee nieuwe percelen E 1239 en E 1240 (later E 1247), terwijl het oude erf als E 1238 aangeduid werd. Verantwoordelijk voor deze veranderingen was de weduwe Van Rijt.[3]
Rond 1871, toen de weduwe gestorven was, vererfde het bezit op schoonzoon Hendricus Goossens (1815-1888). Het voormalige erf werd daarop in bouwland veranderd. De weduwe Goossens-van Rijt verkocht het hele bezit, inclusief de enkele decennia oude boerderij, rond 1892 [4] aan Hendricus Vlemix (1857-1930).
Na de dood van zijn vrouw in 1920 kwam de helft van het bezit formeel toe aan de kinderen Vlemmix. Rond 1928 werd het bezit gescheiden.[5] De nieuwe eigenaren waren de ongehuwde zoon Lambertus Vlemmix (1890-1961) en zijn zus Martha, later zwager Hendricus Verberne (1906-1982), met hun oude vader als vruchtgebruiker. Rond 1942 werd de boerderij verkocht.[6]
Koper was Arnoldus Johannes Nooijen (1909-1986), die het huis rond 1944 en opnieuw rond 1951 liet verbouwen. Rond 1955 werd er bovendien bijgebouwd. Inmiddels had de boerderij volgens het Kadaster het adres Liesselseweg 50 gekregen, maar ook Liesselseweg 101 komt als adres voor. Kort daarna, toen rond 1957 verbouwd en aangebouwd werd, werd Clarinetweg 1 de formele aanduiding. Bij een hermeting kort daarna veranderde de kadastrale aanduiding naar N 230, en na verkoop van wat grond werd dat N 409. Enige tijd later werd het weer E 2635. Rond 1966 werd het perceel door de gemeente Deurne onteigend.[7] De gemeente Deurne splitste het perceel en liet (in bestaande bebouwing?) twee huizen bouwen. Een deel daarvan werd vervolgens verkocht.[8]
Volgens de kadastrale hulpkaarten werd de boerderij vóór 1977 gesloopt. Omdat er op diezelfde kaart meerdere gesloopte huizen staan, is het vermoeden dat toen in één slag alle gesloopte bebouwing van de jaren ervoor werd ingetekend.[9]
Bronnen, noten en/of referenties
|