Eigenschap:TR poi omschrijving
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Dit is een eigenschap van type Tekst.
R
Dit woonhuis is in 1913 gebouwd door architect Cor Roffelsen in opdracht van Hendrik Ouwerling. De romanschrijver Antoon Coolen woonde hier van 1933 tot 1938. Tijdens de mobilisatie 1939-1940 was hier het hoofdkwartier van 27e Regiment Infanterie. In de oorlog was er een door Mussert geopende kaderschool van de NSB. Later was hier het arbeidsbureau gehuisvest. Na de oorlog woonden hier onder meer de Deurnese architect Jos. Deltrap. +
Villa Rozenberg werd in 1880 gebouwd in opdracht van de advocaat Eduard van den Dungen. Vanaf 1893 was het de woning van de gemeentearts. Bij de vergroting van de Markt en de bouw van het gemeentehuis moest de dokterswoning daar wijken. Jan Hanlo, de kleinzoon van dokter Crobach, bracht hier zijn jeugd door. +
S
Deze in 2012-2013 gedeeltelijk gerestaureerde schietbaan werd in 1923 geopend. Er werd hier tot aan de Tweede Wereldoorlog volop geoefend door leden van Burgerwacht, Landstorm, politie en marechaussee. Vanuit de waarneemkelder vóór de hoge berg, de kogelvanger, konden twee schietschijven worden bediend. De schietpoorten, de aarden wal links van de baan en het obstakel in de baan moesten voorkomen dan ricoucherende kogels het verkeer zouden treffen. Schietbanen met poorten waren destijds zeldzaam +
In dit pand aan de Stationsstraat 40 was vanaf 1936 het sigarenfabriekje van de gebroeders Berkers gevestigd. Daarvóór was het fabriekje in de ouderlijke woning aan de (inmiddels Oude) Liesselseweg. Toen er in de oorlog gebrek aan tabak kwam, werden boeken ingezameld en ging de ruimte dienst doen als bibliotheek. De verplichte aansluiting tot de Cultuurkamer maakte ook daar een einde aan. +
Villa Wilbertshove werd rond 1880 gebouwd door Francis Wilhelmus van den Dungen die kantonrechter was in Helmond. Later werd de villa bewoond door zijn kleinzoon en kippenfokker Joseph Mutsaers. Het pand, dat in de voor Deurne zeldzame neo-classicistische stijl is opgetrokken, werd in 1949 aangekocht door Hub van Doorne. Het huis diende nog lange tijd als Wit-Gele Kruisgebouw. De serre, die in 1952 werd aangebouwd bevat glas-in-loodramen met als thema sprookjes. +
De Sint-Willibrorduskerk in Deurne-centrum dateert waarschijnlijk van de 11e eeuw of kort daarvoor. In de loop der eeuwen is de kerk herhaaldelijk verbouwd en uitgebreid. De bekende architect Pierre Cuypers zorgde rond 1883 voor een ingrijpende verbouwing. Opmerkelijk zijn de grafcrypte onder het priesterkoor, het recent gerestaureerde Smitsorgel uit 1838 en de schilderijen van Hans van Hoek en het drieluik van Hendrik Wiegersma. +
De aan St.-Willibrordus toegewijde parochiekerk van Liessel werd ontworpen door de Roermondse architect Caspar Franssen en in 1901 in gebruik genomen. Vóór 1832 stond er in Liessel een aan St.-Hubertus toegewijde kapel. De toen nieuw gebouwde waterstaatskerk werd in 1903 weer afgebroken. De toren van dat kerkje was zo laag dat men grapte dat de Liesselnaren konden "voelen" hoe laat het was. Bij de bevrijding van Liessel in 1944 werd de kerk zwaar beschadigd en kon ternauwernood gered worden. +
In Villa Zonneweelde woonde de psychiater Anna Terruwe (1911-2004) van 1921 tot haar dood. Deze dochter van een vroedvrouw werd internationaal vermaard met de door ontwikkelde bevestigingsleer. In Deurne-centrum is een pleintje naar haar vernoemd. Het pand werd in 1910 gebouwd in opdracht van Jean Louis Clercx, de schoonvader van notaris De Leeuw. Hier woonde van 1913 tot 1921 Arnoldus van Loon, de eerste Deurnese bezitter van een personenauto. +
Dit pand is in 1920 ontworpen door Cor Roffelsen, de Deurnese gemeentearchitect en directeur van de gemeentelijke tekenschool. Hij bewoonde het nog enkele jaren zelf tot zijn verhuizing naar Helmond. Ook inwendig zijn nog veel oorspronkelijke bouwelementen bewaard gebleven. Het pand is een voorbeeld van de vele bouwactiviteiten begin vorige eeuw door de elite van Deurne (zie de twee schoorstenen) dicht bij het station. Opvallend is de forse overstek van het dak. Het pand is een rijksmonument. +
Villa Mariahof werd in 1906 gebouwd door Jan Hermans alias Gouden Jan, de oprichter van de Eindhovense Botermijn en voorzitter van de Deurnese Boerenbond. Toen hij in 1907 naar Duitsland vertrok, werd dit statige herenhuis achtereenvolgens bewoond door de Deurnese notarissen De Leeuw, Tromp en Van de Wildenberg. Daarna ging de eigenaar en industrieel Lambertus te Strake er zelf wonen. In de grote kelder vonden bij de bevrijding veel buurtbewoners een veilig onderkomen. +
De spoorlijnverbinding van 1866 veranderde veel in deze omgeving. Het toegenomen verkeer rond de eerste stationsgebouwen, die zo'n 40 meter verder naar het westen stonden, trok ook horeca, handelaren en transportbedrijven aan. Het naamloze plein was vroeger veel kleiner en heette vanaf 1 januari 1955 naar de Deurnese boerenpastoor "pastoor Roesplein". Na een reconstructie / herindeling van de openbare ruimte nabij het station kreeg het toen veel grotere plein de naam "Stationsplein". +
Deze trapgevelwoning werd in 1910 gebouwd als winkel-woonhuis door August Peerbooms en diens vrouw Jeannette Janssens. Zij was een kleindochter van de Deurnese huisarts dokter Passtoors en zij was apothekersassistente. Het pand werd gebouwd door de Deurnese aannemer Frans Rooijakkers, die ook het gemeentehuis bouwde. Drie generaties Peerbooms hadden die hun drogisterij. Lange tijd prijkte de tekst "C. Peerbooms Apothekerass." op de voorgevel. +
Het pand Stationsstraat 70 werd in 1904 gebouwd door de Deurnese bakker Jan Bertrams. In 1917 verhuurde een van zijn kinderen het huis aan Hendrik Wiegersma die er zijn nieuwe huisartsenpraktijk, op steenworp afstand van concurrent en collega dokter Crobach, vestigde. Zijn oudste kinderen Jaap en Pieter werden hier geboren. Na de verhuizing van het gezin Wiegersma in 1923 naar De Wieger, was hier enkele jaren het groentenwinkeltje van de familie Berkers. De originele indeling van het huis, met de doorlopende gang in het midden, is bewaard gebleven. +
T
Van 1922 tot 1931 liep er tussen Deurne en Roermond een tram. De eindhalte was ter hoogte van de huidige bouwmaterialenhandel Van de Wal. De aanleg had met name de gemeente Deurne veel geld gekost maar vanwege het opkomende gemotoriseerd verkeer bleek er nauwelijks belangstelling voor te zijn. De lijn, die werd geëxploiteerd door de Limburgsche Tramweg Maatschappij (LTM), werd door de bevolking al snel ''Leeg Tot Meijel'' genoemd. +
In 1901 werd hier door de gemeente Deurne en Liessel een turfstrooiselfabriek gebouwd. Van hier uit werden de paardenstallen in veel Europeese steden van turfstrooisel voorzien. Er werden ook nog plannen ontwikkeld om op het Kanaal van Deurne een drijvende turfstrooiselfabriek te plaatsen. Met de komst van het gemotoriseerd stadsvervoer zakte de turfstrooiselfabrikage en daarmee het Deurnese miljoenenparadijs in elkaar. +
U
Café De Unie stond op het huidige Anna Terruweplein. Het café werd in of kort voor 1902 gesticht door de slager Frans Keuten. Slagerij en café werden later voortgezet door zijn kinderen. De slagerij bestaat nog steeds en is sinds 1977 gevestigd aan de andere kant van de straat. Het café, dat in 1955 gesloten werd, was vroeger ook clubhuis van handboogvereniging Geen Moed Verloren. +
V
Deze molen werd in 1890 als windgraanmolen gebouwd door Louis Holten. In resp. 1893 en 1909 werd de molen verder uitgerust met een olieslagerij en houtzagerij, waardoor de unieke combinatie van drie functies ontstond. De opkomst van de boerenbonden en andere technieken betekende in 1956 het einde van het malen met deze windmolen. Na een periode van verval en onttakeling is de molen in 1989 door Stichting Holten’s Molen voor ƒ 1,- van de gemeente gekocht waardoor sloop werd voorkomen. Een restauratie van ongeveer 10 jaar maakte het mogelijk om op 24 oktober 1998 de molen als volwaardige, werkende graanmaalderij en olieslagerij opnieuw open te stellen. +
W
Op deze plek ligt al tenminste vanaf 1387 een watermolen. Kort daarvoor werd de watermolen verplaatst van het goed Ter Vloet (de huidige Kerkeindseweg) naar deze locatie. Hier verrees toen ook het Klein Kasteel. Volgens de jaarankers is de huidige watermolen in 1631 gebouwd. Voor het malen van graan wordt de molen al bijna 200 jaar lang niet meer gebruikt. De molen en het Klein Kasteel waren vroeger leengoederen van de heren van Cranendonk. +
De Wieger, een voormalige dokterswoning met praktijkruimte, werd in 1921 gebouwd in opdracht van de huisarts en kunstschilder Hendrik Wiegersma. Cor Roffelsen was de architect. In het pand zijn nog kunstobjecten die verwijzen naar de vroegere artsenpraktijk. In 1929 werd het atelier bijgebouwd. Typisch zijn de stijle trapgevels. Rond 1985 werd het woonhuis verbouwd tot museum. Hier bracht Friso Wiegersma zijn jeugd door en deze omgeving inspireerde hem tot ''Het Tuinpad van mijn Vader''. +
Z
Bierbrouwerij De Zon aan de Derpsestraat in Deurne werd in 1880 opgericht door Pieter Swinkels, een ver familielid van de bekende Lieshoutse bierbrouwers. Hij was daarvoor nog brouwersknecht geweest bij de Deurnese bierbrouwerijen 'De Pelikaan' en 'De Bierton'. Zij opvolger en oudste zoon Harrie brouwde hier nog tot zijn dood in 1949. Het pand is, inclusief de inrichting, door de huidige bewoner, hersteld naar de periode waarin nog gebrouwen werd. +
1 gerelateerde entiteit weergegeven.