Eigenschap:TR poi omschrijving
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Dit is een eigenschap van type Tekst.
H
Huize Landzicht werd in 1791 gebouwd als pastorie door pastoor Swinkels. Omdat de protestanten de grote kerk in bezit hadden, moesten de katholieken het stellen met een zogenaamde schuurkerk ("lage kerk"), die de pastoor vanuit zijn tuin rechtstreeks kon bereiken. In dit huis was rond 1876 nog enige tijd een Trappistengemeenschap gehuisvest, maar een groot deel van de 19e eeuw woonden er protestantse families. Hier werd de bekende dichter Johannes Reddingius geboren. +
De Fraters CMM van Tilburg bouwden dit huis in 1896 en waren in Deurne tot 1987 actief in het onderwijs en het jeugdwerk. Dit gebouw in neogotische stijl heeft lancetvensters, dakkapellen met hardstenen topgevels, heiligenbeelden in de nissen en uitgemetselde steunberen +
K
De (neo)gotische St.-Willibrorduskerk is, samen met de kerkhofmuur, vanwege het fraaie ensemble aangemerkt als rijksmonument. De bouwgeschiedenis gaat terug tot vóór 1397. In 1883 werd bij een ingrijpende verbouwing het lagere middenschip op gelijke hoogte met het hoogkoor gebracht. Ook verschenen toen twee zijtorens die bij de restauratie van 1963 weer verdwenen. De kerkhofmuur, met de inmiddels verdwenen H.Hartkapel, werd in 1924 door architect Jan Stuijt ontworpen. +
De kiepkarren herinneren aan de periode dat er in Helenaveen nog volop verveend en ontgonnen werd. De rails en de karren zijn van staal. Deze opstelling is een gemeentelijk monument. +
De negen Koningshoeven in Helenaveen zijn nog een tastbaar bewijs van de bijzondere band tussen dit dorp het het koningshuis. Koning Willem III, een jachtvriend van Van de Griendt, was beschermheer van de Maatschappij Helenaveen. Het in 1889 gevormde "Fonds Koning Willem III" bevorderde de landbouw, veeteelt en tuinbouw in Helennaveen. De Koningshoeven zijn: Koningshoeve, Emmahoeve, Wilhelminahoeve, Hoeve Willem III, Willem de Zwijgerhoeve, Julianahoeve, Nassauhoeve, Oranjehoeve en Hendrikhoeve. +
Café Kuijpers heette in de volksmond ook wel "Heintje van Huiberde" naar de vroegere kastelein Heintje, de zoon van Huibert Kuijpers. Huibert Kuijpers, die tevens telegrambesteller een steenfabrikant was, had hier tenminste vanaf 1881 een café. In 1897 verscheen bij het café ook een handboogbaan. De handmatig bediende bierpomp van dit café wordt nog steeds (in particulier bezit) bewaard. +
L
Het pand Lindenlaan 47 hoort met bouwjaar 1827 tot een van de oudste burgerhuizen van Deurne. In het pand woonden meerdere bakkersfamilies. Het pand diende in 2008 als decor voor de Deurnese speelfilm Eindpunt Wildenberg. De Deurnese fotografen Hein van Bakel en Marius van Deursen legden het in- en exterieur van het historische pand vast in een fraai fotoboek. Woningbouwvereniging Bergopwaarts is eigenaar van dit gebouw, dat een gemeentelijk monument is. +
Hotel Linders werd in 1907 door Christiaan Linders gesticht. Naast hotelier was hij handelaar in veevoeder en bouwmaterialen. Bij het hotel was tevens een koffiehuis waar publieke veilingen gehouden werden en verenigingen hun ledenbijeenkomsten hielden. De zaak werd later voortgezet door een van zjn vier dochters met haar man Willy Frunt. De zaak ging later café Frunt heten. Biljartvereniging "Krijt op Tijd" was er gehuisvest. In 1973 werd het pand afgebroken. +
M
De Maria-Vredeskapel werd in 1944 nog tijdens de oorlog gebouwd als geschenk van de Deurnese bevolking aan pastoor Witlox bij gelegenheid van zijn zilveren priesterfeest. Bijzonder is dat de dader van de beruchte moord op Pietje Munsters (De Goede Moordenaar) na het uitzitten van zijn straf nog meehielp met het bouwen van deze kapel die ontworpen is door architect Jos Deltrap. Na een lange periode van verval en vandalisme werd de kapel eind jaren '80 onder de hoede van de Stichting Maria-Vredeskapel gerestaureerd. +
Op de plek van de bibliotheek stond tot 1959 het huis waar op 12 juli 1729 de beroemde geleerde Jan Floris Martinet werd geboren. Zijn vader was dominee in Deurne. Het bekendste boek van Martinet is de Catechismus der Natuur. Het huis dateerde van vóór 1692 en diende lange tijd als predikantswoning. Rond 1798 woonden in het huis nog enige tijd 9 zusters en een pater. +
Dit pand met een lange bewoningsgeschiedenis werd in 1785 na een grondige verbouwing als woning van secretaris Van Noort in gebruik genomen. Zijn weduwe verhuurde het nog enkele jaren aan de nonnen van de abdij Keizersbosch. In 1818 ruilde zij het huis tegen huize Landzicht en werd dit een pastoorswoning. Later was het gebouw achtereenvolgens in gebruik als katoenfabriek, onderwijzerswoning en brandweerkazerne. In de tuin van het huis stond een hoge houten brandweertoren. +
O
De voormalige dubbelwoning Oude Liesselseweg 30 was vroeger in gebruik als een van de vele Deurnese boterfabriekjes. Deze 'boterfabriek Het Derp' werd opgericht op 2 november 1893. Het was het begin van een coöperatieve samenwerking van de Deurnese boeren, die de landbouw hier tot bloei bracht. In een van de huisjes is de gewelfde kelder, waarin de boter koel werd gehouden, nog aanwezig. Het pand is een gemeentelijk monument. +
Op deze plek vond in de nacht van 26 op 27 juli 1670 een politieke moord op de protestantse schepen Jacob Geurts plaats. Lange tijd stond hier een blok van enkele armenhuisjes. In 1885 werd Henricus Jacobus van de Mortel, de eigenaar van bierbrouwerij De Bierton, hiervan eigenaar. Hij liet de huisjes afbreken en het huidige pand bouwen. In 1928 werd het verbouwd tot een dubbele woning. Het pand is een mooi voorbeeld van een woning voor de gegoede burgerij van eind 19e eeuw. +
P
De voormalige pastorie aan de Kerkstraat werd in 1852 in neo-classicistische stijl gebouwd. Het klokje in de daktoren werd gemaakt door Petit en Fritsen. In het interieur bevinden zich nog de fraaie houten lambriseringen. Een gedeelte van het gebouw deed in 1947 nog enige tijd dienst als tijdelijke burgemeesterswoning. Het gebouw werd vanaf 1973 betrokken door de Stichting Samenlevingsopbouw Deurne en kreeg toen de naam De Wan. Nu is er een makelaarskantoor gevestigd. +
Het pand dateert uit 1906. Daarvóór was hier een broodbakkerij. Vanwege astma moest eigenaar Hein van Griensven daarmee stoppen en begon hier een sigarenfabriek. In 1910 brandde de fabriek helemaal uit en in 1923 ging die failliet. Daarna kwam hier koffiehuis De Peelpoort van eigenaar Ties van der Heijden en vanaf 1932 mocht hij er ook een biertje tappen. In 1969, de zaak werd inmiddels gedreven door de familie Van de Goor, was er weer een flinke interieurbrand. +
De Peelrandbreuk is een geologische breuklijn die van Roermond naar Uden loopt en de omhoog bewegende Peelhorst ten oosten daarvan scheidt van de relatief omlaag bewegende Roerdalslenk. Deze breuk loopt dwars door de wijk Heiakker. De onbebouwde zone van deze breuk wordt gemarkeerd door een dubbele bomenrij met in het voorjaar twee verschillende kleuren bloesem. Het hoogteverschil op breuk is op sommige plaatsen ook in het landschap zichtbaar, zoals op de Kulertseweg. +
In 2009 werd deze dorpspomp aan de Lagekerk geplaatst, ongeveer op de plek waar al in 1865 een put werd geslagen voor drinkwatervoorziening. Ook op het Haageind en bij de Wiemel (de huidige Wever) kwamen toen putten. Deze pomp dateert uit 1953 en stond eerst op de hoek Martinetstraat-Wiemel (nu Martinetplein-Wever). Daar moest deze wijken bij de afbraak van winkelcentrum De Martinet en realisering van het plan Wolfsberg. +
Het voormalige post-, telegraaf- en telefoonkantoor werd in 1908-1909 gebouwd in opdracht van de gemeente Deurne en is ontworpen door de Deurnese architect Johan Rooijakkers. Het erg luxe uitgevoerde gebouw bleef steeds eigendom van de gemeente en fungeerde tot 1969 als postkantoor. Inpandig was het woonhuis van de directeur. Een deel van het gebouw was een aantal jaren VVV-kantoor. In 1986 vertoefde koningin Beatrix hier nog enige tijd. Het pand is een rijksmonument. +
Het Postpaadje herinnert nog aan de tijd vóór 1909, toen het Deurnese hulppostkantoor aan de Visser stond op het grasveld tussen het Fraterhuis en het appartementencomplex. Het paadje ontstond omdat de postbode de kortste weg zocht naar de Deurnese notabelen die het meeste post kregen. Typisch aan het paadje zijn de fraaie oude afgesleten baksteentje, waarmee het gedeeltelijk geplaveid is. Ook het restant van de heg, bestaande uit verschillende struiksoorten, is opvallend. +
R
De vergulde Romeinse sierhelm werd op 17 juni 1910, samen met een groot aantal bijvondsten, in de Peel gevonden door de Meijelse turfsteker Gebbel Smolenaars. Het is nu het pronkstuk in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden. Op wetenschappelijke grond neigt men naar de hypothese dat hier sprake is van een votiefoffer aan de moerasgoden. Dit wordt door enkele amateurhistorici fel bestreden. De helm is rond 320 n.Chr. in de Peel terechtgekomen. De helm draagt de inscriptie: Stablesiani VI +
1 gerelateerde entiteit weergegeven.